مَتّی 18 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

بزرگ کیست؟

(متّی 18‏:1‏-5 ؛ مَرقُس 9‏:33‏-37؛ لوقا 9‏:46‏-48)

¹ در همان ساعت، شاگردان نزد عیسی آمده، گفتند: «چه کس در پادشاهی آسمان بزرگتر است؟»

² آنگاه عیسی طفلی طلب نموده، در میان ایشان برپا داشت

³ و گفت: «به راستی به شما می‌گویم تا عوض نشوید و مثل طفل کوچک نگردید، هرگز داخل پادشاهی آسمان نخواهید شد.

⁴ پس هر‌ که مثل این بچّهٔ کوچک خود را فروتن سازد، همان در پادشاهی آسمان بزرگتر است.

⁵ و کسی‌ که چنین طفلی را به اسم من قبول کند، مرا پذیرفته است.

⁶ و هر‌ که یکی از این کوچکان را که به من ایمان دارند، لغزش دهد، او را بهتر می‌بود که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته، در قعر دریا غرق می‌شد!

⁷ وای بر این جهان به‌ سبب لغزشها؛ زیرا که اجتناب ناپذیر است وقوع لغزشها، لیکن وای بر کسی‌ که سبب لغزش باشد.

⁸ پس اگر دستت یا پایت تو را بلغزاند، آن را قطع کرده، از خود دور انداز زیرا تو را بهتر است که لنگ یا شل داخل حیات شوی، از آنکه با دو دست یا دو پا در آتش جاودانی افکنده شوی.

⁹ و اگر چشمت تو را لغزش دهد، آن را به در‌ آر و از خود دور انداز، زیرا تو را بهتر است با یک چشم وارد حیات شوی، از اینکه با دو چشم در آتش جهنم افکنده شوی. (متّی 18‏:12‏-14 ؛ لوقا 15‏:4‏-7)

مَثَل گوسفند گمشده

(متّی 18‏:12‏-14 ؛ لوقا 15‏:4‏-7)

¹⁰ « بیایید که یکی از این کوچکان را حقیر مشمارید، زیرا شما را می‌گویم که فرشتگان ایشان دائم در آسمان روی پدر مرا که در آسمان است، می‌بینند.

¹¹ زیرا که پسر انسان آمده است تا گم شده را نجات‌ بخشد.

¹² شما چه گمان می‌برید، اگر کسی را صد گوسفند باشد و یکی از آنها گم شود، آیا آن نود و نه را به کوهسار نمی‌گذارد و به جستجوی آن گم شده نمی‌رود؟

¹³ و اگر اتفاقاً آن را پیدا کند، به راستی به شما می‌گویم بر آن یکی بیشتر شادی می‌کند از آن نود و نه که گم نشده‌اند.

¹⁴ همچنین ارادهٔ پدر شما که در آسمان است، این نیست که یکی از این کوچکان هلاک گردد.

طرز رفتار با خطاکار

¹⁵ «و اگر برادرت به تو گناه کرده باشد، نزدش برو و میان خود و او خطایش را به او گوشزد کن. هرگاه سخن تو را گوش گرفت، برادر خود را به دست آوردی؛

¹⁶ و اگر نشنود، یک یا دو نفر دیگر با خود بردار تا از زبان دو یا سه شاهد، هر سخنی ثابت شود.

¹⁷ و اگر سخن ایشان را رد کند، به کلیسا بگو. و اگر کلیسا را قبول نکند، در نزد تو مثل اجنبی یا خراجگیر باشد.

¹⁸ به راستی به شما می‌گویم آنچه بر زمین بندید، در آسمان بسته شده باشد و آنچه بر زمین گشایید، در آسمان گشوده شده باشد.

¹⁹ باز به شما می‌گویم هرگاه دو نفر از شما در زمین درباره هر ‌چه که بخواهند متفق شوند، از جانب پدر من که در آسمان است، برای ایشان کرده خواهد شد.

²⁰ زیرا جایی که دو یا سه نفر به اسم من جمع شوند، آنجا در میان ایشان حاضرم.»

خادم بی‌گذشت

²¹ آنگاه پطرس نزد او آمده، گفت: «ای آقا، چند مرتبه برادرم به من خطا ورزد، می‌باید او را بخشید؟ آیا تا هفت مرتبه؟»

²² عیسی به او گفت: «تو را نمی‌گویم تا هفت مرتبه، بلکه تا هفتاد هفت مرتبه!

²³ از آن سبب پادشاهی آسمان پادشاهی را ماند که خواست به حسابهای غلامان خود رسیدگی کند.

²⁴ و چون شروع به حساب نمود، شخصی را نزد او آوردند که ده هزار قنطار به او بدهکار بود.

²⁵ و چون چیزی نداشت که پس دهد، آقایش امر کرد که او را با زن و فرزندان و تمام دارایی‌اش فروخته، طلب را وصول کنند.

²⁶ پس آن غلام رو به زمین نهاده او را پرستش نمود و گفت: 'ای آقا، مرا مهلت ده تا همه را به تو پس دهم.'

²⁷ آنگاه آقای آن غلام بر وی ترحم نموده، او را رها کرد و قرض او را بخشید.

²⁸ لیکن چون آن غلام بیرون رفت، یکی از همقطاران خود را یافت که از او صد دینار طلب داشت. او را بگرفت و گلویش را فشرده، گفت: 'طلب مرا پس بده!'

²⁹ پس آن همقطار بر پایهای او افتاده، التماس نموده، گفت: 'مرا مهلت ده تا همه را به تو پس دهم.'

³⁰ اما او قبول نکرد بلکه رفته، او را در زندان انداخت تا قرض را پس دهد.

³¹ چون همقطاران وی این وقایع را دیدند، بسیار غمگین شده، رفتند و آنچه شده بود به آقای خود باز‌ گفتند.

³² آنگاه آقایش او را طلبیده، گفت: 'ای غلام شریر، آیا تمام آن قرض را محض خواهش تو به تو نبخشیدم؟

³³ پس آیا تو را نیز لازم نبود که بر همقطار خود رحم کنی، چنانکه من بر تو رحم کردم؟'

³⁴ پس آقای او در غضب شده، او را به جلادان سپرد تا همه قرض را بدهد.

³⁵ به همینطور پدر آسمانی من نیز با شما عمل خواهد نمود، اگر هر یکی از شما برادر خود را از دل نبخشد.»