مَتّی 17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

سیمای عیسی دگرگون می‌شود

(متّی 17‏:1‏-8 ؛ لوقا 9‏:28‏-36)

¹ و بعد از شش روز، عیسی، پطرس و یعقوب و برادرش یوحنا را برداشته، ایشان را در خلوت به کوهی بلند برد.

² و در نظر ایشان سیمای او دگرگون شد و چهره‌اش چون خورشید، درخشنده و جامه‌اش چون نور، سفید گردید.

³ که ناگاه موسی و ایلیا بر ایشان ظاهر شده، با او گفتگو می‌کردند.

⁴ اما پطرس به عیسی متوجّه شده، گفت که «خداوندا، بودن ما در اینجا نیکو است! اگر بخواهی، سه سایبان در اینجا بسازیم، یکی برای تو و یکی برای موسی و دیگری برای ایلیا.»

⁵ و هنوز سخن بر زبانش بود که ناگاه ابری درخشنده بر ایشان سایه افکند و اینک آوازی از ابر در‌ رسید که «این است پسر حبیب من که از وی خشنودم. او را بشنوید!»

⁶ و چون شاگردان این را شنیدند، به روی افتاده، بی‌نهایت ترسان شدند.

⁷ عیسی نزدیک آمده، ایشان را لمس نمود و گفت: «برخیزید و ترسان مباشید!»

⁸ و چشمان خود را گشوده، هیچ‌کس را جز عیسی ندیدند.

⁹ و چون ایشان از کوه به زیر می‌آمدند، عیسی ایشان را قدغن فرمود که «تا پسر انسان از مردگان برنخیزد، مبادا این رویا را به کسی باز گویید.»

¹⁰ شاگردانش از او پرسیده، گفتند: «پس کاتبان چرا می‌گویند که می‌باید ایلیا اوّل آید؟»

¹¹ او در جواب گفت: «البته ایلیا می‌آید و تمام چیزها را اصلاح خواهد نمود.

¹² لیکن به شما می‌گویم که هم‌اکنون ایلیا آمده است و او را نشناختند، بلکه آنچه خواستند با وی کردند؛ به همانطور پسر انسان نیز از ایشان زحمت خواهد دید.»

¹³ آنگاه شاگردان دریافتند که درباره یحیای تعمید دهنده به ایشان سخن می‌گفت. (متّی 17‏:14‏-19 ؛ مَرقُس 9‏:14‏-28؛ لوقا 9‏:37‏-42)

شفای پسر دیوزده

(متّی 17‏:14‏-19 ؛ مَرقُس 9‏:14‏-28؛ لوقا 9‏:37‏-42)

¹⁴ و چون به نزد جماعت رسیدند، شخصی پیش آمده، نزد وی زانو زده، عرض کرد:

¹⁵ «خداوندا، بر پسر من رحم کن، زیرا به مرض غش دچار و به شدت در عذاب است، چنانکه اغلب در آتش و در آب می‌افتد.

¹⁶ او را نزد شاگردان تو آوردم، نتوانستند او را شفا دهند.»

¹⁷ عیسی در جواب گفت: «ای فرقه بی‌ایمان کج‌رفتار، تا به کی با شما باشم و تا چند متحمّل شما گردم؟ او را نزد من آورید.»

¹⁸ پس عیسی او را نهیب داده، دیو از وی بیرون شد و در همان لحظه، آن پسر شفا یافت.

¹⁹ اما شاگردان نزد عیسی آمده، در خلوت از او پرسیدند: «چرا ما نتوانستیم او را بیرون کنیم؟

²⁰ عیسی ایشان را گفت: «به‌ سبب بی‌ایمانی شما. زیرا به راستی به شما می‌گویم، اگر ایمان به قدر یک دانه خردل می‌داشتید، به این کوه می‌گفتید: 'از اینجا به آنجا منتقل شو!' البته منتقل می‌شد و هیچ امری بر شما محال نمی‌بود.

²¹ لیکن این جنس جز به دعا و روزه بیرون نمی‌رود.» (متّی 17‏:22 و 23 ؛ مَرقُس 9‏:30‏-32؛ لوقا 9‏:44 و 45)

دومین پیشگویی عیسی در مورد مرگ خود

(متّی 17‏:22 و 23 ؛ مَرقُس 9‏:30‏-32؛ لوقا 9‏:44 و 45)

²² و چون ایشان در جلیل می‌گشتند، عیسی به ایشان گفت: «پسر انسان به دست مردم تسلیم کرده خواهد شد،

²³ و او را خواهند کشت و در روز سوم خواهد برخاست.» پس بسیار محزون شدند.

سکه در دهان ماهی

²⁴ و چون ایشان وارد کَفَرناحوم شدند، مأموران اخذ مالیات دو دِرْهَم نزد پطرس آمده، گفتند: «آیا استاد شما دو دِرهم را نمی‌دهد؟»

²⁵ گفت: «بلی.» و چون به خانه درآمده، عیسی بر او پیشی گرفته، گفت: «ای شمعون، چه گمان داری؟ پادشاهان جهان از چه کسان باج و خراج می‌گیرند؟ از فرزندان خویش یا از بیگانگان؟»

²⁶ پطرس به وی گفت: «از بیگانگان.» عیسی به او گفت: «پس یقین، پسران آزادند!

²⁷ لیکن مبادا که ایشان را برنجانیم. به کناره دریا رفته، قلابی بینداز و اولین ماهی که بیرون می‌آید، گرفته و دهانش را باز کرده، مبلغ چهار درهم خواهی یافت. آن را برداشته، برای من و خود به ایشان بده!»