مَتّی 13 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهمَثَل برزگر (متّی 13:1-15 ؛ مَرقُس 4:1-12؛ لوقا 8:4-10) 1 و در همان روز، عیسی از خانه بیرون آمده، به کناره دریا نشست 2 و گروهی بسیار بر وی جمع آمدند، از این رو به قایق سوار شده، قرار گرفت و تمامی آن گروه بر ساحل ایستادند؛ 3 و چیزهای بسیار به مَثَلها برای ایشان گفت: «وقتی برزگری به جهت پاشیدن تخم بیرون شد. 4 و چون تخم می‌پاشید، قدری در راه افتاد و مرغان آمده، آن را خوردند. 5 و بعضی بر سنگلاخ جایی که خاک زیاد نداشت افتاده، به زودی سبز شد، چونکه زمین عمق نداشت، 6 و چون آفتاب برآمد، بسوخت و چون ریشه نداشت، خشکید. 7 و بعضی در میان خارها ریخته شد و خارها نمو کرده، آن را خفه نمود. 8 و برخی در زمین نیکو کاشته شده، بار آورد، بعضی صد و بعضی شصت و بعضی سی. 9 هر که گوش شنوا دارد، بشنود.» تشریح مَثَل برزگر 10 آنگاه شاگردانش آمده، به وی گفتند: «از چه جهت با اینها به مَثَلها سخن می‌رانی؟» 11 در جواب ایشان گفت: «دانستن اسرار پادشاهی آسمان به شما عطا شده است، لیکن به ایشان عطا نشده، 12 زیرا هر که دارد، به او داده شود و افزونی یابد. اما کسی که ندارد، آنچه دارد هم از او گرفته خواهد شد. 13 از این جهت با اینها به مَثَلها سخن می‌گویم که می‌نگرند و نمی‌بینند و گوش می‌کنند و نمی‌شنوند و نمی‌فهمند. 14 و در حق ایشان نبوت اِشَعیا به انجام می‌رسد که می‌گوید: 'به گوش خواهید شنید و نخواهید فهمید و نگاه کرده، خواهید نگریست و نخواهید دید. 15 زیرا قلب این قوم سخت شده و به گوشها به سنگینی شنیده‌اند و چشمان خود را بر هم نهاده‌اند، مبادا به چشمها ببینند و به گوشها بشنوند و به دلها بفهمند و بازگشت کنند و من ایشان را شفا دهم.' 16 لیکن خوشا به حال چشمان شما، زیرا که می‌بینند و گوشهای شما، زیرا که می‌شنوند. 17 زیرا به راستی به شما می‌گویم، بسیاری انبیا و عادلان خواستند که آنچه شما می‌بینید، ببینند و ندیدند و آنچه می‌شنوید، بشنوند و نشنیدند. 18 پس شما مَثَل برزگر را بشنوید: 19 کسی که کلام پادشاهی را شنیده، آن را نفهمید، آن شریر می‌آید و آنچه در دل او کاشته شده است، می‌رباید. همان است آنکه در راه کاشته شده است. 20 و آنکه بر سنگلاخ ریخته شده، اوست که کلام را شنیده، بی‌درنگ به خشنودی قبول می‌کند، 21 و لیکن ریشه‌ای در خود ندارد، بلکه فانی است و هرگاه سختی یا صدمه‌ای به سبب کلام بر او وارد آید، در دم لغزش می‌خورد. 22 و آنکه در میان خارها ریخته شد، آن است که کلام را بشنود و اندیشه این جهان و فریبندگی دولت، کلام را خفه کند و بی‌ثمر گردد. 23 و آنکه در زمین نیکو کاشته شد، آن است که کلام را شنیده، آن را می‌فهمد و بارور شده، بعضی صد و بعضی شصت و بعضی سی ثمر می‌آورد.» مَثَل علفهای هرز 24 و مَثَلی دیگر به جهت ایشان آورده، گفت: «پادشاهی آسمان مردی را مانَد که تخم نیکو در زمین خود کاشت. 25 و چون مردانش در خواب بودند، دشمنش آمده، در میان گندم، علفهای هرز ریخته، برفت. 26 و وقتی که گندم رویید و خوشه برآورد، علفهای هرز نیز ظاهر شد. 27 پس نوکران صاحب‌خانه آمده، به وی عرض کردند: 'ای آقا، مگر تخم نیکو در زمین خویش نکاشته‌ای؟ پس علفهای هرز از کجا پدید آمد؟' 28 ایشان را فرمود: 'این کار دشمن است.' عرض کردند: 'آیا می‌خواهی برویم آنها را جمع کنیم؟' 29 فرمود: 'نه! مبادا وقت جمع کردن علفها، گندم را با آنها برکنید. 30 بگذارید که هر دو تا وقت محصول با هم نمو کنند و در موسم محصول، دروگران را خواهم گفت که اوّل علفها را جمع کرده، آنها را برای سوختن بافه‌ها ببندید، اما گندم را در انبار من ذخیره کنید.'» مَثَل دانه خردل 31 بار دیگر مَثَلی برای ایشان زده، گفت: «پادشاهی آسمان مَثَل دانه خردلی است که شخصی گرفته، در مزرعه خویش کاشت. 32 و هر چند از دیگر دانه‌ها کوچکتر است، ولی چون نمو کند بزرگترین گیاه است و درختی می‌شود چنانکه مرغان هوا آمده در شاخه‌هایش آشیانه می‌گیرند.» مَثَل خمیرمایه 33 و مَثَلی دیگر برای ایشان گفت که «پادشاهی آسمان خمیرمایه‌ای را ماند که زنی آن را گرفته، در سه کیل خمیر پنهان کرد تا همه، وَرآمد.» 34 همه این معانی را عیسی با آن گروه به مَثَلها گفت و بدون مثل به ایشان هیچ نگفت، 35 تا به انجام رسد کلامی که به زبان نبی گفته شد: «دهان خود را به مَثَلها باز می‌کنم و به چیزهای مخفی شده از بنای عالم صحبت خواهم کرد.» تشریح مَثَل علفهای هرز 36 آنگاه عیسی آن گروه را مرخص کرده، داخل خانه گشت و شاگردانش نزد وی آمده، گفتند: «مَثَل علفهای هرز مزرعه را برای ما شرح بده.» 37 در جواب ایشان گفت: «آنکه بذر نیکو می‌کارد پسر انسان است، 38 و مزرعه، این جهان است و تخم نیکو پسران پادشاهی و علفهای هرز، پسران شریرند. 39 و دشمنی که آنها را کاشت، ابلیس است و موسم محصول، عاقبت این عالم و دروندگان، فرشتگانند. 40 پس همچنان که علفهای هرز را جمع کرده، در آتش می‌سوزانند، همانطور در عاقبت این عالم خواهد شد، 41 که پسر انسان فرشتگان خود را فرستاده، همه لغزش دهندگان و بدکاران را جمع خواهند کرد، 42 و ایشان را به تنور آتش خواهند انداخت، جایی که گریه و فشار دندان بود. 43 آنگاه عادلان در پادشاهی پدر خود مثل آفتاب، درخشان خواهند شد. هر که گوش شنوا دارد بشنود. مَثَل گنج پنهان 44 «و پادشاهی آسمان گنجی را ماند، مخفی شده در زمین که شخصی آن را یافته، پنهان نمود و از شادی آن رفته، آنچه داشت فروخت و آن زمین را خرید. مَثَل تاجر مروارید 45 «باز پادشاهی آسمان تاجری را ماند که جویای مرواریدهای خوب باشد، 46 و چون یک مروارید گرانبها یافت، رفت و مایملک خود را فروخته، آن را خرید. مَثَل تور ماهیگیری 47 «و باز پادشاهی آسمان مثل دامی است که به دریا افکنده شود و ماهی از هر جنسی به آن درآید، 48 و چون پر شود، به کناره‌اش کشند و نشسته، خوبها را در ظروف جمع کنند و بدها را دور اندازند. 49 بدینطور در آخر این عالم خواهد شد. فرشتگان بیرون آمده، شریران را از میان صالحین جدا کرده، 50 ایشان را در تنور آتش خواهند انداخت، جایی که گریه و فشار دندان می‌باشد.» 51 عیسی ایشان را گفت: «آیا همه این امور را فهمیده‌اید؟» گفتندش: «بلی.» 52 به ایشان گفت: «بنابراین، هر کاتبی که در پادشاهی آسمان تعلیم یافته است، مثل صاحب‌خانه‌ای است که از خزانه خویش چیزهای نو و کهنه بیرون می‌آورد.» (متّی 13:54-58 ؛ مَرقُس 6:1-6) بی ایمانی مردم ناصره (متّی 13:54-58 ؛ مَرقُس 6:1-6) 53 و چون عیسی این مَثَلها را به پایان رسانید، از آن مکان روانه شد. 54 و چون به شهر خویش آمد، آنها را در کنیسه ایشان تعلیم داد، به گونه‌ای که متعجّب شده، گفتند: «از کجا این شخص چنین حکمت و معجزات را کسب نمود؟ 55 آیا این پسر نجّار نمی‌باشد؟ و آیا مادرش مریم نامی نیست؟ و برادرانش یعقوب و یوسف و شمعون و یهودا؟ 56 و همه خواهرانش نزد ما نمی‌باشند؟ پس این همه را از کجا کسب کرد؟» 57 و از او رنجیدند. لیکن عیسی به ایشان گفت: «نبی بی‌حرمت نباشد، مگر در شهر و خانه خویش.» 58 و به سبب بی‌ایمانی ایشان معجزه بسیار در آنجا ظاهر نساخت. |
@ 2024 Korpu Company