مَلاکی 3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ یهوه صِبایوت می‌فرماید: «اینک من رسول خود را خواهم فرستاد و او طریق را پیش روی من آماده خواهد ساخت و خداوندی که شما خواستار او می‌باشید، ناگهان به معبد خود خواهد آمد، یعنی آن رسول عهدی که شما از او مسرور می‌باشید. اینک، او می‌آید!

² اما کیست که روز آمدن او را متحمل تواند شد؟ و کیست که در حین ظهور وی تواند ایستاد؟ زیرا که او مثل آتش تصفیه‌کنندگان و مانند صابون رختشویان خواهد بود.

³ و مثل تصفیه‌کننده و خالص کننده نقره خواهد نشست و پسران لاوی را پاک ساخته، ایشان را مانند طلا و نقره خالص خواهد گردانید تا ایشان در عدالت برای خداوند هدیه تقدیم کنند.

⁴ آنگاه هدیه یهودا و اورشلیم پسندیده خداوند خواهد شد، چنانکه در روزهای قدیم و سالهای پیشین می‌بود.

⁵ و من برای داوری نزد شما خواهم آمد و به ضد جادوگران و زناکاران و آنانی که قسم دروغ می‌خورند و کسانی که بر مزدور در مزدش و بیوه‌زنان و یتیمان ظلم می‌نمایند و غریب را از حق خودش دور می سازند و از من نمی ترسند، به زودی شهادت خواهم داد. سخن یهوه صِبایوت این است.

⁶ زیرا من که یهوه می‌باشم، تغییر نمی‌‌کنم؛ از این سبب است که شما،‌ ای پسران یعقوب، هلاک نشده‌اید.

دزدی از خدا

⁷ شما از روزهای پدران خود از قوانین من تجاوز نموده، آنها را نگاه نداشته‌اید. اما یهوه صِبایوت می‌گوید: به سوی من بازگشت نمایید و من به سوی شما بازگشت خواهم کرد، اما شما می‌گویید ”در چه چیز بازگشت نماییم؟“

⁸ آیا انسان از خدا بدزدد؟ اما شما از من می‌دزدید و می‌گویید: ”در چه چیز از تو دزدیده‌ایم؟“ در ده​یکها و هدایا.

⁹ شما سخت ملعون شده‌اید، زیرا که شما، یعنی تمامی این قوم، مرا گول زده‌اید.

¹⁰ تمامی ده​یکها را به مخزنهای من بیاورید تا در خانه من خوراک باشد و یهوه صِبایوت می‌گوید، مرا به اینطور امتحان نمایید که آیا روزنه‌های آسمان را برای شما نخواهم گشود و چنان برکتی بر شما نخواهم ریخت که گنجایش آن نخواهد بود؟

¹¹ و یهوه صِبایوت می‌گوید: آفت را به جهت شما توبیخ خواهم نمود تا ثمرات زمین شما را تباه نکند و مو شما در صحرا بی‌بار نشود.

¹² آنگاه همه قومها شما را سعادتمند خواهند خواند، زیرا یهوه صِبایوت می‌گوید که شما سرزمینی دل‌انگیز خواهید بود.

¹³ خداوند می‌گوید: به ضد من سخنان سخت گفته‌اید و می‌گویید: ”به ضد تو چه گفته‌ایم؟“

¹⁴ گفته‌اید: ”بی‌فایده است که خدا را عبادت نماییم. چه سود از اینکه اوامر او را نگاه داریم و به حضور یهوه صِبایوت با غصه گام برداریم؟

¹⁵ پس حال متکبران را سعادتمند می‌خوانیم و بدکاران نیز کامروا می‌شوند و ایشان خدا را امتحان می‌کنند و جان به در می‌برند.“»

¹⁶ آنگاه ترسندگان خداوند با یکدیگر گفتگو کردند و خداوند گوش گرفته، ایشان را گوش نمود و کتاب یادبود به جهت ترسندگان خداوند و به جهت آنانی که اسم او را عزیز داشتند، نوشته شد.

¹⁷ و یهوه صِبایوت می‌گوید : «ایشان در آن روزی که من تعیین نموده‌ام، ملک خاص من خواهند بود و بر ایشان ترحم خواهم نمود، درست همان گونه که کسی بر پسرش که او را خدمت می‌کند، ترحم می‌نماید.

¹⁸ و شما برگشته، در میان عادلان و شریران و در میان کسانی که خدا را خدمت می‌نمایند و کسانی که او را خدمت نمی‌نمایند، تشخیص خواهید داد.