لوقا 24 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

قیام عیسی مسیح

(متّی 28‏:1‏-8؛ مَرقُس 16‏:1‏-8؛ یوحنا 20‏:1‏-8)

¹ پس در روز اوّل هفته هنگام سپیده صبح، زنان ادویه‌جاتی را که درست کرده بودند با خود برداشته به‌ سر قبر ‌آمدند و بعضی دیگران همراه ایشان.

² و سنگ را از سر قبر غلطانیده دیدند.

³ چون داخل شدند، بدن خداوند عیسی را نیافتند

⁴ و واقع شد هنگامی که ایشان از این امر متحیّر بودند که ناگاه دو مرد در لباس درخشنده نزد ایشان بایستادند.

⁵ و چون ترسان شده سرهای خود را به سوی زمین افکنده بودند، به ایشان گفتند: «چرا زنده را از میان مردگان می‌طلبید؟

⁶ در اینجا نیست، بلکه زنده شده است. به یاد آورید که چگونه وقتی که در جلیل بود، شما را خبر داده

⁷ گفت ضروری است که پسر انسان به ‌دست مردم گناهکار تسلیم شده مصلوب گردد و روز سوم برخیزد.»

⁸ پس سخنان او را به‌ خاطر آوردند.

⁹ و از سر قبر برگشته، آن یازده و دیگران را از همهٔ این امور آگاه ساختند.

¹⁰ و مریم مجدلیه و یوآنا و مریم مادر یعقوب و دیگر رفقای ایشان بودند که رسولان را از این چیزها آگاه ساختند.

¹¹ لیکن سخنان زنان را هذیان پنداشته باور نکردند.

¹² امّا پطرس برخاسته، دوان دوان به سوی قبر رفت و خم شده کفن را تنها گذاشته دید و از این ماجرا در عجب شده به خانهٔ خود رفت. (مَرقُس 16‏:12)

در راه عِمائوس

(مَرقُس 16‏:12)

¹³ و اینک در همان روز دو نفر از ایشان می‌رفتند به سوی دهکده‌ای که از اورشلیم به مسافت، شصت تیر پرتاب دور بود و عِمائوس نام داشت.

¹⁴ و با یکدیگر از تمام این وقایع گفتگو می کردند.

¹⁵ و چون ایشان در مکالمه و مباحثه می‌بودند، ناگاه خود عیسی نزدیک شده، با ایشان همراه شد.

¹⁶ ولی چشمان ایشان بسته شد تا او را نشناسند.

¹⁷ او به ایشان گفت: «چه حرفها است که با یکدیگر می‌زنید و راه را به کدورت می‌پیمایید؟»

¹⁸ یکی که کِلیوپاس نام داشت در جواب وی گفت: «مگر تنها شخص غریب در اورشلیم تو هستی که از آنچه در این روزها در اینجا واقع شد، با خبر نیستی؟»

¹⁹ به ایشان گفت: «چه چیز است؟» گفتندش: «دربارهٔ عیسی ناصری که مردی بود نبی و قادر در عمل و تعلیم در حضور خدا و تمام قوم،

²⁰ و چگونه سران کاهنان و حکام ما او را به فتوای قتل سپردند و او را مصلوب ساختند.

²¹ امّا ما امیدوار بودیم که همین است آنکه می‌باید اسرائیل را نجات دهد و علاوه بر این همه، امروز از وقوع این چیزها روز سوم است،

²² و بعضی از زنان ما هم ما را به حیرت انداختند که صبحگاهان نزد قبر رفتند،

²³ و بدن او را نیافته آمدند و گفتند که فرشتگان را در رویا دیدیم که گفتند او زنده شده است.

²⁴ و جمعی از رفقای ما به‌ سر قبر رفته، آن چنانکه زنان گفته بودند یافتند، لیکن او را ندیدند.»

²⁵ عیسی به ایشان گفت: «ای بی‌فهمان و سست دلان از ایمان آوردن به آنچه انبیا گفته‌اند!

²⁶ آیا نمی‌بایست که مسیح این زحمات را بیند تا به جلال خود برسد؟»

²⁷ پس از موسی و سایر انبیا شروع کرده، اخبار خود را در تمام کتب برای ایشان شرح فرمود.

²⁸ و چون به آن دهی که عازم آن بودند رسیدند، او قصد نمود که دورتر رود.

²⁹ و ایشان اصرار کرده، گفتند که «با ما باش. چونکه شب نزدیک است و روز به آخر رسیده.» پس داخل گشته با ایشان توقف نمود.

³⁰ و چون با ایشان نشسته بود نان را گرفته برکت داد و پاره کرده به ایشان داد.

³¹ که ناگاه چشمانشان باز شده، او را شناختند و همان لحظه از ایشان غایب شد.

³² پس با یکدیگر گفتند: «آیا دل در درون ما نمی‌سوخت، وقتی که در راه با ما صحبت می‌کرد و کتب را برای ما تفسیر می‌کرد؟»

³³ و در آن لحظه برخاسته به اورشلیم مراجعت کردند و آن یازده را یافتند که با رفقای خود جمع شده

³⁴ می‌گفتند: «خداوند در حقیقت برخاسته و به شمعون ظاهر شده است.»

³⁵ و آن دو نفر نیز از سرگذشت راه و کیفیت شناختن او هنگام پاره کردن نان خبر دادند. (یوحنا 20‏:19‏-23)

عیسی به شاگردانش ظاهر می‌شود

(یوحنا 20‏:19‏-23)

³⁶ و ایشان در این گفتگو می‌بودند که ناگاه عیسی خود در میان ایشان ایستاده، به ایشان گفت: «سلام بر شما باد.»

³⁷ امّا ایشان لرزان و ترسان شده گمان بردند که روحی می‌بینند.

³⁸ به ایشان گفت: «چرا مضطرب شدید و برای چه در دلهای شما شک‌ها روی می‌دهد؟

³⁹ دستها و پایهایم را ملاحظه کنید که من خود هستم و دست بر من گذارده ببینید، زیرا که روح گوشت و استخوان ندارد، چنانکه می‌نگرید که در من است.»

⁴⁰ این را گفت و دستها و پایهای خود را به ایشان نشان داد.

⁴¹ و چون ایشان هنوز از خوشی تصدیق نکرده، در عجب مانده بودند، به ایشان گفت: «چیز خوراکی در اینجا دارید؟»

⁴² پس قدری از ماهی بریان و از شانهٔ عسل به وی دادند.

⁴³ پس آن را گرفته پیش ایشان بخورد.

⁴⁴ و به ایشان گفت: «همین است سخنانی که وقتی با شما بودم گفتم ضروری است که آنچه در تورات موسی و نوشته​های انبیا و زبور درباره من نوشته شده است، به انجام رسد.»

⁴⁵ و در آن وقت ذهن ایشان را روشن کرد تا کتب را بفهمند.

⁴⁶ و به ایشان گفت: «بر همین منوال نوشته شده است و به اینطور سزاوار بود که مسیح عذاب کشد و روز سوم از مردگان برخیزد.

⁴⁷ و از اورشلیم شروع کرده، موعظه به توبه و بخشش گناهان در همه قومها به نام او کرده شود.

⁴⁸ و شما شاهد بر این امور هستید.

⁴⁹ و اینک، من موعود پدر خود را بر شما می‌فرستم. پس شما در شهر اورشلیم بمانید تا وقتی که به قوت از بالا آراسته شوید.» (مَرقُس 16‏:19 و 20)

صعود عیسی به آسمان

(مَرقُس 16‏:19 و 20)

⁵⁰ پس ایشان را بیرون از شهر تا بِیت‌عَنیا برد و دستهای خود را بلند کرده، ایشان را برکت داد.

⁵¹ و چنین شد که در حین برکت دادن ایشان، از ایشان جدا گشته، به سوی آسمان بالا برده شد.

⁵² پس او را پرستش کرده، با خوشی عظیم به سوی اورشلیم برگشتند.

⁵³ و پیوسته در معبد مانده، خدا را حمد و سپاس می‌گفتند.