لوقا 19 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

زکّای خَراجگیر

¹ پس وارد اریحا شده، از آنجا می‌گذشت.

² که ناگاه شخصی زکی نام که رئیس خراجگیران و ثروتمند بود،

³ خواست عیسی را ببیند که کیست و از زیادی خلق نتوانست، زیرا کوتاه قد بود.

⁴ پس پیش دویده بر درخت چناری برآمد تا او را ببیند. چونکه عیسی می‌خواست از آن راه عبور کند.

⁵ و چون عیسی به آن مکان رسید، بالا نگاه کرده او را دید و گفت: «ای زکّا، عجله کن و به زیر بیا زیرا که باید امروز در خانهٔ تو بمانم.»

⁶ پس زَکّا به سرعت پایین شده او را به شادی پذیرفت.

⁷ و همه چون این را دیدند، غرغرکنان می‌گفتند که: «در خانهٔ شخصی گناهکار به میهمانی رفته است.»

⁸ اما زَکّا برپا شده به خداوند گفت: «اینک ای خداوند، نصف دارایی خود را به فقرا می‌دهم و اگر چیزی ناحق از کسی گرفته باشم، چهار برابر به او رد می‌کنم.»

⁹ عیسی به وی گفت: «امروز نجات در این خانه پیدا شد. زیرا که این شخص هم پسر ابراهیم است.

¹⁰ زیرا که پسر انسان آمده است تا گمشده را بجوید و نجات‌ بخشد.»

مَثَل ده قنطار

¹¹ و چون ایشان این را شنیدند، او با مثلی ادامه داد، چونکه نزدیک به اورشلیم بود و ایشان گمان می‌بردند که پادشاهی خدا می‌باید در همان زمان ظهور کند.

¹² پس گفت: «شخصی شریف به دیار بسیار دور سفر کرد تا مملکتی برای خود گرفته مراجعت کند.

¹³ پس ده نفر از غلامان خود را طلبیده ده قنطار به ایشان سپرده فرمود، تجارت کنید تا بیایم.

¹⁴ امّا اهل ولایت او، چونکه او را دشمن می‌داشتند، ایلچیان در عقب او فرستاده گفتند: 'نمی‌خواهیم این شخص بر ما سلطنت کند.'

¹⁵ و چون مملکت را گرفته مراجعت کرده بود، فرمود تا آن غلامانی را که به ایشان نقدینه سپرده بود، حاضر کنند تا بفهمد هر یک چه سود نموده است.

¹⁶ پس اولی آمده گفت: 'ای آقا، قنطار تو ده قنطار دیگر نفع آورده است.'

¹⁷ به او گفت: 'آفرین‌، ای غلام نیکو. چونکه بر چیز کم امین بودی بر ده شهر حاکم شو.'

¹⁸ و دیگری آمده گفت: 'ای آقا، قنطار تو پنج قنطار سود کرده است.'

¹⁹ او را نیز فرمود: 'بر پنج شهر حکمرانی کن.'

²⁰ و سومی آمده گفت: 'ای آقا، اینک قنطار تو موجود است، آن را در پارچه‌ای نگاه داشته‌ام.

²¹ زیرا که از تو ترسیدم چونکه مرد تندخویی هستی. آنچه نگذارده‌ای، برمی‌داری و از آنچه نکاشته‌ای، درو می کنی.'

²² به وی گفت: 'از زبان خودت بر تو فتوی می‌دهم، ای غلام شریر! دانسته‌ای که من مرد تندخویی هستم که برمی‌دارم، آنچه را نگذاشته‌ام و درو می‌کنم، آنچه را نپاشیده‌ام.

²³ پس برای چه نقدینه مرا نزد صرّافان نگذاردی تا چون آیم، آن را با سود دریافت کنم؟'

²⁴ پس به حاضرین فرمود: 'قنطار را از این شخص بگیرید و به صاحب ده قنطار بدهید.'

²⁵ به او گفتند: '‌ای خداوند، وی ده قنطار دارد.'

²⁶ ‌'‌زیرا به شما می گویم به هر ‌که دارد، داده شود و هر ‌که ندارد، آنچه دارد نیز از او گرفته خواهد شد.

²⁷ امّا آن دشمنان من که نخواستند من بر ایشان حکمرانی نمایم، در اینجا حاضر ساخته پیش من به قتل رسانید.'‌» (متّی 21‏:1‏-9؛ مَرقُس 11‏:1‏-10)

ورود پیروزمندانه

(متّی 21‏:1‏-9؛ مَرقُس 11‏:1‏-10)

²⁸ عیسی چون این را گفت، پیش رفته متوجّه اورشلیم گردید.

²⁹ و چون نزدیک بِیت‌فاجی و بِیت‌عَنیا بر کوهی که زیتون خوانده می​شد، رسید، دو نفر از شاگردان خود را فرستاده،

³⁰ گفت: «به آن دهکده‌ای که پیش روی شما است، بروید و چون داخل آن شدید، کرّه الاغی بسته خواهید یافت که هیچ‌‌کس بر آن هرگز سوار نشده. آن را باز کرده بیاورید.

³¹ و اگر کسی به شما گوید: 'چرا این را باز می‌کنید؟' به وی گویید: 'خداوند او را لازم دارد.'»

³² پس فرستادگان رفته آن چنانکه به ایشان گفته بود، یافتند.

³³ و چون کرّه را باز می‌کردند، صاحبانش به ایشان گفتند: «چرا کرّه را باز می‌کنید؟»

³⁴ گفتند: «خداوند او را لازم دارد.»

³⁵ پس او را به نزد عیسی آوردند و لباس خود را بر کرّه افکنده، عیسی را سوار کردند.

³⁶ و هنگامی که او می‌رفت، لباسهای خود را در راه می‌گستردند.

³⁷ و چون نزدیک به ‌سرازیری کوه زیتون رسید، تمامی شاگردانش شادی کرده، به صدای بلند خدا را حمد گفتن شروع کردند، به خاطر همه قوّاتی که از او دیده بودند.

³⁸ و می‌گفتند: «مبارک باد آن پادشاهی که می‌آید، به نام خداوند! سلامتی در آسمان و جلال در عَرش برین باد.»

³⁹ آنگاه بعضی از فریسیان از آن میان به او گفتند: «ای استاد، شاگردان خود را عتاب کن.»

⁴⁰ عیسی در جواب ایشان گفت: «به شما می‌گویم، اگر اینها ساکت شوند، بدون شک سنگها به صدا آیند.»

⁴¹ و چون نزدیک شده، شهر را نگاه کرد، بر آن گریان گشته

⁴² گفت: «اگر تو نیز می‌دانستی هم در این زمان خود آنچه باعث صلح و امنیّت تو می‌شد، ولی اکنون از چشمان تو پنهان گشته است.

⁴³ زیرا روزهایی بر تو می‌آید که دشمنانت گرد تو سنگرها سازند و تو را در میان گرفته از هر جانب محاصره خواهند نمود.

⁴⁴ و تو را و فرزندانت را در درون تو بر خاک خواهند افکند و در تو سنگی بر سنگی نخواهند گذاشت، زیرا که روزهای ملاقات خود را ندانستی.»

عیسی معبد را تمیز می‌کند

⁴⁵ و چون داخل معبد شد، کسانی را که در آنجا خرید و فروش می‌کردند، به بیرون نمودن آغاز کرد.

⁴⁶ و به ایشان گفت: «نوشته شده است که 'خانهٔ من خانه عبادت است.' لیکن شما آن را لانه دزدان ساخته‌اید.»

⁴⁷ و هر روز در معبد تعلیم می‌داد، امّا سران کاهنان و کاتبان و بزرگان قوم قصد هلاک نمودن او می‌کردند.

⁴⁸ و نیافتند چه کنند زیرا که تمامی مردم گرد او جمع بودند که از او بشنوند.