لوقا 17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

وسوسه به جهت گناه

¹ و شاگردان خود را گفت: «وسوسه به ارتکاب گناه همیشه خواهد بود، لیکن وای بر آن کسی ‌که باعث آنها شود.

² او را بهتر می‌بود که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته شود و در دریا افکنده شود، از اینکه یکی از این کودکان را لغزش دهد.

³ به خود دقّت کنید! و اگر برادرت به تو خطا ورزد، او را توبیخ کن و اگر توبه کند، او را ببخش.

⁴ و هرگاه در یک روز هفت دفعه به تو گناه کند و در یک روز هفت مرتبه، برگشته به تو گوید: 'توبه می‌کنم،' او را ببخش.»

⁵ آنگاه رسولان به خداوند گفتند: «ایمان ما را زیاد کن.»

⁶ خداوند گفت: «اگر ایمان به قدر دانهٔ خردلی می‌داشتید، به این درخت توت می‌گفتید که کنده شده در دریا نشانده شود، اطاعت شما می‌کرد.

⁷ «امّا کیست از شما که غلامش به شخم کردن یا شبانی مشغول شود و وقتی که از صحرا آید، به وی گوید: 'سریع بیا و بنشین.'

⁸ بلکه آیا به او نمی‌گوید: 'چیزی درست کن تا شام بخورم و کمر خود را بسته مرا خدمت کن تا بخورم و بنوشم و بعد از آن تو بخور و بیاشام؟'

⁹ آیا از آن غلام منّت می‌کشد از آنکه فرامین او را به‌ جا آورد؟ گمان ندارم.

¹⁰ همچنین شما نیز چون به هر چیزی که مأمور شده‌اید عمل کردید، گویید که: 'غلامان بی‌ارزش هستیم، زیرا که آنچه بر ما واجب بود، به‌ جا آوردیم.'»

عیسی ده جذامی را شفا می‌دهد

¹¹ و هنگامی که سفر به سوی اورشلیم می‌کرد، از میانهٔ سامره و جلیل می‌رفت.

¹² و چون به دهکده‌ای داخل می‌شد، ناگاه ده شخص جذامی به استقبال او آمدند و از دور ایستاده،

¹³ به صدای بلند گفتند: «ای عیسی خداوند، بر ما ترحم فرما.»

¹⁴ او به ایشان نگاه کرده گفت: «بروید و خود را به کاهن نشان دهید.» ایشان چون می‌رفتند، از جذام پاک گشتند.

¹⁵ و یکی از ایشان چون دید که شفا یافته است، برگشته به صدای بلند خدا را تمجید می‌کرد.

¹⁶ و پیش قدم او به روی در‌ افتاده، وی را شکر کرد. و او از اهل سامره بود.

¹⁷ عیسی برگشته گفت: «آیا ده نفر پاک نشدند، پس آن نُه کجا شدند؟

¹⁸ آیا هیچ‌‌کس یافت نمی‌شود که برگشته خدا را تمجید کند، جز این غریب؟»

¹⁹ و به او گفت: «برخاسته برو که ایمانت تو را نجات داده است.» (متّی 24‏:37‏-39)

تعلیم دربارهٔ آمدن پادشاهی خدا

(متّی 24‏:37‏-39)

²⁰ و چون فریسیان از او پرسیدند که پادشاهی خدا کی می‌آید، عیسی در جواب ایشان گفت: «پادشاهی خدا با مراقبت نمی‌آید.

²¹ و نخواهند گفت که در فلان یا فلان جاست. زیرا اینک پادشاهی خدا در میان شما است.»

²² و به شاگردان خود گفت: «روزهایی می‌آیند که آرزو خواهید داشت که روزی از روزهای پسر انسان را بینید و نخواهید دید.

²³ و به شما خواهند گفت: 'اینک در فلان، یا فلان جاست.' مروید و پیروی آن مکنید.

²⁴ زیرا چون برق که از یک جانب زیر آسمان روشن شده تا جانب دیگر زیر آسمان درخشان می‌شود، پسر انسان در روز خود همچنین خواهد بود.

²⁵ لیکن اوّل لازم است که او زحمات بسیار بیند و از جانب این فرقه طرد شود.

²⁶ و چنانکه در دوران نوح واقع شد، همانطور در زمان پسر انسان نیز خواهد بود

²⁷ که می‌خوردند و می‌نوشیدند و زن و شوهر می‌گرفتند تا روزی که چون نوح داخل قایق شد، طوفان آمده همه را هلاک ساخت.

²⁸ و همچنان ‌که در دوران لوط شد که به خوردن و آشامیدن و خرید و فروش و زراعت و خانه مشغول می‌بودند،

²⁹ تا روزی که چون لوط از سدوم بیرون آمد، آتش و گوگرد از آسمان بارید و همه را هلاک ساخت.

³⁰ بر همین منوال خواهد بود در روزی که پسر انسان ظاهر شود.

³¹ در آن روز هر ‌که بر پشت بام باشد و اسباب او در خانه، پایین نیاید تا آنها را بردارد و کسی ‌که در صحرا باشد، همچنین برنگردد.

³² زن لوط را به یاد آورید.

³³ هر ‌که خواهد جان خود را برهاند، آن را هلاک خواهد کرد و هر ‌که آن را هلاک کند، آن را زنده نگاه خواهد داشت.

³⁴ به شما می‌گویم، در آن شب دو نفر بر یک تخت خواهند بود، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.

³⁵ و دو زن که در یک جا آسیاب کنند، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.

³⁶ و دو نفر که در مزرعه باشند، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.»

³⁷ در جواب وی گفتند: «کجا ‌ای خداوند؟» گفت: «در هر جایی که لاش باشد، در آنجا کرکسان جمع خواهند شد.»