لوقا 13 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

یا توبه کنید و یا هلاک شوید

¹ در آن وقت بعضی آمده او را از جلیلیانی خبر دادند که پیلاتُس خون ایشان را با قربانی‌های ایشان آمیخته بود.

² عیسی در جواب ایشان گفت: «آیا گمان می‌برید که این جلیلیان گناهکارتر بودند از سایر ساکنان جلیل از این‌ رو که چنین زحمات دیدند؟

³ نه، بلکه به شما می‌گویم: اگر توبه نکنید، همگی شما همچنین هلاک خواهید شد.

⁴ یا آن هجده نفری که برج در سیلوآم بر ایشان افتاده ایشان را هلاک کرد، گمان می‌برید که از تمامی مردمان ساکن اورشلیم، خطاکارتر بودند؟

⁵ به هیچوجه، بلکه شما را می گویم که اگر توبه نکنید همگی شما همچنین هلاک خواهید شد.»

⁶ پس این مثل را آورد که «شخصی درخت انجیری در تاکستان خود کاشت و چون آمد تا میوه از آن بجوید، چیزی نیافت.

⁷ پس به باغبان گفت: 'اینک سه سال است می‌آیم که از این درخت انجیر میوه بطلبم و نمی یابم. آن را بِبُر. چرا زمین را نیز هدر دهد؟

⁸ باغبان در جواب وی گفت: 'ای آقا، امسال هم آن را مهلت بده تا دورش را کنده کود بریزم؛

⁹ پس اگر ثمر آورد که هیچ؛ و گرنه بعد از آن، آن را بِبُر.'»

شفای زن بیمار

¹⁰ و روز سبّت عیسی در یکی از کنیسه‌ها تعلیم می‌داد.

¹¹ و اینک زنی که مدت هجده سال روح ضعف می‌داشت و خم شده به هیچوجه نمی‌توانست راست بایستد، در آنجا بود.

¹² چون عیسی او را دید، وی را خوانده گفت: «ای زن، از ضعف خود خلاص شو.»

¹³ و دست‌های خود را بر وی گذارد که همان لحظه راست شده، خدا را سپاس گفت.

¹⁴ آنگاه رئیس کنیسه غضب نمود، از آنرو که عیسی او را در سبّت شفا داد. پس به مردم برگشته گفت: «شش روز است که باید کار کنید در آنها آمده شفا یابید، نه در روز سبّت.»

¹⁵ خداوند در جواب او گفت: «شما ریاکاران! آیا هر یکی از شما در روز سبّت گاو یا الاغ خود را از آخور باز کرده بیرون نمی‌برد تا سیرابش کند؟

¹⁶ و این زنی که دختر ابراهیم است و شیطان او را مدّت هجده سال تا به حال بسته بود، نمی بایست او را در روز سبّت از این بند رها نمود؟»

¹⁷ و چون این را بگفت، همهٔ مخالفان او خجل گردیدند و تمامی آن گروه شاد شدند، به سبب همه کارهای بزرگ که توسط او انجام می شد. (مَرقُس 4‏:30‏-32)

مَثَل دانهٔ خردل و مَثَل خمیرمایه

(مَرقُس 4‏:30‏-32)

¹⁸ پس گفت: «پادشاهی خدا چه چیز را می‌ماند و آن را به کدام شی تشبیه نمایم؟

¹⁹ دانهٔ خردلی را ماند که شخصی گرفته در باغ خود کاشت، پس رویید و درخت بزرگ گردید، به حدی که مرغان هوا آمده در شاخه‌هایش آشیانه گرفتند.»

²⁰ باز ‌گفت: «برای پادشاهی خدا چه مَثَل آورم؟

²¹ خمیرمایه‌ای را می‌ماند که زنی گرفته در سه پیمانه آرد پنهان ساخت تا همه مخمر شد.»

درِ تنگ

²² عیسی در شهرها و دهات گشته، تعلیم می‌داد و به سوی اورشلیم سفر می‌کرد،

²³ که شخصی به وی گفت: «ای خداوند، آیا کم هستند که نجات یابند؟» او به ایشان گفت:

²⁴ «جد و جهد کنید تا از در تنگ داخل شوید. زیرا که به شما می‌گویم: بسیاری خواستار دخول خواهند بود و نخواهند توانست.

²⁵ بعد از آنکه صاحب‌خانه برخیزد و در را ببندد و شما بیرون ایستاده در را کوبیدن آغاز کنید و گویید: 'ای خداوند، برای ما باز کن.' آنگاه وی در جواب خواهد گفت: 'شما را نمی شناسم که از کجا هستید.'

²⁶ در آن وقت خواهید گفت که 'در حضور تو خوردیم و آشامیدیم و در کوچه‌های ما تعلیم دادی.'

²⁷ باز خواهد گفت، به شما می‌گویم که: 'شما را نمی‌شناسم، از کجا هستید؟ ای همهٔ بدکاران! از من دور شوید.'

²⁸ در آنجا گریه و فشار دندان خواهد بود، چون ابراهیم و اسحاق و یعقوب و تمامی انبیا را در پادشاهی خدا بینید و خود را بیرون افکنده یابید

²⁹ و از مشرق و مغرب و شمال و جنوب آمده در پادشاهی خدا خواهند نشست.

³⁰ و اینک آخرین هستند که اولین خواهند بود و اولین که آخرین خواهند بود.» (متّی 23‏:37‏-39)

غم عیسی برای اورشلیم

(متّی 23‏:37‏-39)

³¹ در همان روز چند نفر از فریسیان آمده به وی گفتند: «دور شو و از اینجا برو، زیرا که هیرودیس می‌خواهد تو را به قتل رساند.»

³² ایشان را گفت: «بروید و به آن روباه گویید: 'اینک امروز و فردا دیوها را بیرون می‌کنم و مریضان را تندرستی می‌بخشم و در روز سوم کامل خواهم شد.

³³ لیکن می‌باید امروز و فردا و پس‌فردا راه روم، زیرا که محال است نبی بیرون از اورشلیم کشته شود.'

³⁴ ‌ای اورشلیم، ای اورشلیم، که قاتل انبیا و سنگسار کننده رسولان خود هستی، چند دفعه خواستم فرزندان تو را جمع کنم، چنانکه مرغ جوجه‌های خویش را زیر بالهای خود می‌گیرد و نخواستید.

³⁵ اینک خانهٔ شما برای شما خراب گذاشته می‌شود و به شما می‌گویم که مرا دیگر نخواهید دید تا وقتی آید که گویید: 'مبارک است او که به نام خداوند می‌آید.'»