لاویان 1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

قربانی سوختنی

¹ خداوند موسی را خواند و او را از خیمه اجتماع ندا کرده، گفت:

² «قوم اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: هرگاه کسی از شما قربانی نزد خداوند بگذراند، پس قربانی خود را از چارپایان یعنی از گاو یا از گوسفند بگذراند.

³ اگر قربانی او قربانی سوختنی از گاو باشد، آن را نر بی​عیب بگذارند و آن را نزد در خیمه اجتماع بیاورد تا به حضور خداوند مقبول شود.

⁴ و دست خود را بر سر قربانی سوختنی بگذارد و برایش مقبول خواهد شد، تا به جهت او کفّاره کند.

⁵ پس گاو را به حضور خداوند قربانی نماید، و پسران هارون کاهن خون را نزدیک بیاورند، و خون را بر اطراف قربانگاه که نزد در خیمه اجتماع است، بپاشند.

⁶ و پوست قربانی سوختنی را بکند و آن را قطعه قطعه کند.

⁷ پسران هارون کاهن آتش بر قربانگاه بگذارند، و هیزم بر آتش بچینند.

⁸ و پسران هارون کاهن قطعه‌ها و سر و پیه را بر هیزمی که بر آتش روی قربانگاه است، بچینند.

⁹ و احشایش و پاچه‌هایش را به آب بشویند. کاهن همه را بر قربانگاه بسوزاند برای قربانی سوختنی و هدیه آتشین و عطر خوشبو به جهت خداوند.

¹⁰ و اگر قربانی او از گله باشد، خواه از گوسفند، خواه از بز به جهت قربانی سوختنی، آن را نر بی‌عیب تقدیم کند.

¹¹ و آن را به طرف شمالی قربانگاه به حضور خداوند قربانی نماید و پسران هارون کاهن خونش را به اطراف قربانگاه بپاشند.

¹² سپس آن را با سرش و پیه‌اش قطعه قطعه کند، و کاهن آنها را بر هیزمی که بر آتش روی قربانگاه است، بچیند.

¹³ و احشایش و پاچه‌هایش را به آب بشوید. کاهن همه را نزدیک بیاورد و بر قربانگاه بسوزاند، که آن قربانی سوختنی و هدیه آتشین و عطر خوشبو به جهت خداوند است.

¹⁴ «و اگر قربانی او به جهت خداوند قربانی سوختنی از پرندگان باشد، پس قربانی خود را از قُمری‌ها یا از جوجه‌های کبوتر تقدیم کند.

¹⁵ و کاهن آن را نزد قربانگاه بیاورد و سرش را بپیچد و بر قربانگاه بسوزاند و خونش را بر پهلوی قربانگاه افشرده شود.

¹⁶ و چینه‌دانش را با فضولات آن بیرون کرده، آن را بر جانب شرقی قربانگاه در جای خاکستر بیندازد.

¹⁷ سپس آن را از میان بالهایش چاک کند و از هم جدا نکند. و کاهن آن را بر قربانگاه بر هیزمی که بر آتش است بسوزاند، که آن قربانی سوختنی و هدیه آتشین و عطر خوشبو به جهت خداوند است.