سوگنامه 5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

ما را نزد خود بازگردان

¹ ای یهوه، آنچه بر ما واقع شد به یاد آور، و توجه فرموده، عار ما را ببین.

² میراث ما از آنِ غریبان و خانه‌های ما از آنِ اجنبیان گردیده است.

³ ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم، و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند.

⁴ آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به خود ما فروخته می‌شود.

⁵ تعقیب کنندگانمان به گردن ما رسیده‌اند و خسته شده‌ایم، راحتی نداریم.

⁶ با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیر شویم.

⁷ پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و ما متحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم.

⁸ غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد.

⁹ از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را به خطر جان خویش می‌یابیم.

¹⁰ به خاطر گرمای سوزناک قحطی، پوستمان مثل تنور سوخته شده است.

¹¹ زنان را در صَهیون بی‌عصمت کردند و دوشیزگان را در شهرهای یهودا.

¹² سروران از دست ایشان به دار کشیده‌اند مشایخ را حرمتی نیست.

¹³ جوانان سنگهای آسیاب را برمی دارند، و کودکان زیر بار هیزم می‌افتند.

¹⁴ مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان از نغمه‌سرایی خویش.

¹⁵ شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم تبدیل گردید.

¹⁶ تاج از سر ما افتاد؛ وای بر ما، زیرا که گناه کردیم.

¹⁷ از این جهت دل ما بیتاب شده است، و به خاطر این چیزها چشمان ما تار گردیده است.

¹⁸ یعنی به‌ خاطر کوه صَهیون که ویران شد و روباهان در آن گردش می‌کنند.

¹⁹ اما تو، ‌ای یهوه، تا به ابد جلوس می‌فرمایی و تخت تو تا تمامی نسلها خواهد بود.

²⁰ پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده و ما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای.

²¹ ‌ای یهوه، ما را به سوی خود برگردان و بازگشت خواهیم کرد و روزهای ما را مثل زمان گذشته تازه کن.

²² مگر آنکه ما را به تمامی رد نموده‌، و بر ما بی نهایت غضبناک باشی.