سوگنامه 1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ چگونه شهری که پر از مردم بود، تک و تنها نشسته است! چگونه آنکه در میان قومها بزرگ بود، مثل بیوه‌زن شده است! چگونه آنکه در میان کشورها ملکه بود، خراجگذار گردیده است!

² شبانگاه زارزار گریه می‌کند، و اشکهایش بر گونه‌هایش می‌باشد. از تمامی عاشقانش برای او تسلی دهنده‌ای نیست. همه دوستانش به او خیانت ورزیده، دشمن او شده‌اند.

³ یهودا به خاطر مصیبت و سختی بندگی، به تبعید رفته است. در میان قومها نشسته، راحتی نمی‌یابد. و تمامی تعقیب کنندگانش در میان جایهای تنگ به او در‌رسیده‌اند.

⁴ راههای صَهیون ماتم می‌گیرند، چونکه کسی به عیدهای او نمی‌آید. همه دروازه‌هایش خراب شده، کاهنانش آه می‌کشند. دوشیزگانش در مرارت می‌باشند و خودش در تلخی.

⁵ خصمانش سَر شده‌اند و دشمنانش پیروز گردیده، زیرا که یهوه به خاطر زیادی عصیانش، او را ذلیل ساخته است. کودکانش پیش روی دشمن به اسیری رفته‌اند.

⁶ تمامی زیبایی دختر صَهیون از او قطع شده، سرورانش مثل غزالهایی که مرتعی پیدا نمی کنند گردیده، از برابر تعقیب کننده بی‌قوت می‌گریزند.

⁷ اورشلیم در روزهای مصیبت و سرگردانی خویش تمامی گنجینه‌هایی را که در دوران سابق داشته بود، به یاد می‌آورد. زیرا که قوم او به ‌دست دشمن افتاده‌اند و برای وی یاوری نیست. دشمنانش او را دیده، بر سقوط او خندیدند.

⁸ اورشلیم به شدت گناه ورزیده و از این سبب نجس گردیده است. تمامی آنانی که او را محترم می‌داشتند، او را خوار می‌شمارند، چونکه برهنگی او را دیده‌اند. و خودش نیز آه می‌کشد و روی خود را برگردانده است.

⁹ نجاست او در دامنش می‌باشد و آخرت خویش را به یاد نمی‌آورد. و به طوری عجیب پست گردیده، برای وی تسلی دهنده‌ای نیست. «ای یهوه، فلاکتم را ببین، زیرا که دشمن پیروز گشته است!»

¹⁰ دشمن دست خویش را بر همه گنجینه‌های او دراز کرده است. زیرا قومهایی را که امر فرمودی که به جماعت تو داخل نشوند، دیده است که به قُدس او در می‌آیند.

¹¹ تمام قوم او آه کشیده، نان می‌جویند! تمام گنجینه‌های خود را به جهت خوراک داده‌اند، تا جان خود را تازه کنند. «ای یهوه، ببین و ملاحظه فرما، زیرا که من خوار شده‌ام.»

¹² ‌ای تمامی رهگذران، آیا این در نظر شما هیچ است؟ ملاحظه کنید و ببینید؛ آیا غمی مثل غم من بوده است که بر من عارض گردیده و یهوه در روز شدت خشم خویش مرا به آن دچار ساخته است؟

¹³ آتش از اوج آسمان به استخوانهای من فرستاده، آنها را زبون ساخته است. دام برای پایهایم گسترانیده، مرا به عقب برگردانیده، و مرا ویران و در تمام روز غمگین ساخته است.

¹⁴ یوغ عصیان من به ‌دست او محکم بسته شده، آنها به هم پیچیده بر گردن من برآمده است. خداوند قوت مرا قطع ساخته و مرا به ‌دست کسانی که با ایشان مقاومت نتوانم نمود، تسلیم کرده است.

¹⁵ خداوند تمامی شجاعان مرا از میانم برداشته است. جماعتی را به ضد من خوانده است تا جوانان مرا در هم کوبند. خداوند دختر باکره یهودا را پایمال کرده است؛ همچون انگور در حوض شرابگیری!

¹⁶ به خاطر این چیزها گریه می‌کنم. از چشم من، از چشم من اشک می‌ریزد، زیرا تسلی دهنده و تازه کننده جانم از من دور است. پسرانم هلاک شده‌اند، زیرا که دشمن، غالب آمده است.

¹⁷ صَهیون دستهای خود را دراز می‌کند، اما برایش تسلی دهنده‌ای نیست. یهوه درباره یعقوب امر فرموده است که مجاورانش دشمن او بشوند، پس اورشلیم در میان آنها کثیف گردیده است.

¹⁸ یهوه عادل است، زیرا که من از فرمان او عصیان ورزیده‌ام. ای تمامی قومها، بشنوید و غم مرا مشاهده نمایید! دوشیزگان و جوانان من به اسیری رفته‌اند.

¹⁹ دوستداران خویش را خواندم، اما ایشان مرا فریب دادند. کاهنان و مشایخ من که خوراک می‌جستند، تا جان خود را تازه کنند، در شهر جان دادند.

²⁰ ‌ای یهوه، نظر کن، زیرا که در تنگی هستم. احشایم می‌جوشد، و دلم در درون من منقلب شده است، چونکه به شدت عصیان ورزیده‌ام. در بیرون، شمشیر هلاک می‌کند و در خانه، مثل مرگ است.

²¹ می‌شنوند که ناله می‌کنم، اما برایم تسلی دهنده‌ای نیست. دشمنانم چون بلای مرا شنیدند، مسرور شدند که تو این را کرده‌ای. اما تو روزی را که اعلان نموده‌ای، خواهی آورد، و ایشان مثل من خواهند شد.

²² تمامی شرارت ایشان به نظر تو بیاید. و چنانکه با من به خاطر تمامی معصیتم عمل نمودی، به ایشان نیز عمل نما. زیرا که ناله‌های من بسیار است و دلم بیتاب شده است.