یوشع 17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

سهم قبیله منسی

¹ و سهم قبیله مَنَسی اين شد، زيرا که او نخست‌زاده يوسف بود. و اما ماکير نخست‌زاده مَنَسی که پدر جلعاد باشد، چونکه مرد جنگی بود، جلعاد و باشان به او رسيد.

² و برای پسران ديگر مَنَسی مطابق طایفه‌های ايشان سهمی در نظر گرفته شد، يعنی برای پسران اَبيعِزر، و برای پسران حِلِق، و برای پسران اَسریئيل، و برای پسران شِکيم، و برای پسران حِفِر، و برای پسران شِميداع. اينان فرزندان از جنس مرد مَنَسی پسر يوسف مطابق طایفه‌های ايشان می‌باشند.

³ و اما صِلُفحاد پسر حِفِر پسر جلعاد پسر ماکير پسر مَنَسی را پسران نبود، بلکه دختران. و اينهاست نامهای دخترانش: مَحلَه و نوعَه و حُجلَه، مِلکَه و تِرصَه.

⁴ پس ايشان نزد اِلعازار کاهن و نزد یوشَع پسر نون و نزد رئیسان آمده، گفتند که: «خداوند موسی را امر فرمود که ملکی در ميان برادران ما به ما بدهد.» پس یوشَع مطابق فرمان خداوند، ملکی در ميان برادران پدرشان به ايشان داد.

⁵ و به مَنَسی سوای زمين جلعاد و باشان که به آن طرف اُردن واقع است، ده سهم رسيد.

⁶ زيرا که دختران مَنَسی، ملکی در ميان پسرانش يافتند، و پسران ديگر مَنَسی، جلعاد را يافتند.

⁷ و حد مَنَسی از اَشير تا مِکمِتَت که مقابل شِکيم است، بود و حدش به طرف راست تا ساکنان عين تَپّواَح می‌رسيد.

⁸ و زمين تَپّواَح از آنِ مَنَسی بود، اما تَپّواَح که به ‌سرحد مَنَسی واقع است، از آنِ پسران اِفرايم بود.

⁹ و حدش به وادی قانه، يعنی به طرف جنوب وادی برآمد و اين شهرها از ميان شهرهای مَنَسی، ملک اِفرايم بود. و حد مَنَسی به طرف شمال وادی و انتهايش به دريا بود.

¹⁰ جنوب آن از آنِ اِفرايِم، و شمال آن از آنِ مَنَسی و دريا حد او بود. و ايشان به سوی شمال تا اَشير و به سوی مشرق تا يِسّاکار رسيدند.

¹¹ و مَنَسی در يِسّاکار و در اَشير، بيت‌شان و قصبه‌هايش، و يِبلِعام و قصبه‌هايش، و ساکنان دُر و قصبه‌هايش، و ساکنان عين‌دُر و قصبه‌هايش، و ساکنان تَعَناک و قصبه‌هايش، و ساکنان مِجِدّو و قصبه‌هايش، يعنی سه منطقه کوهستانی داشت.

¹² ليکن قبیله منسی ساکنان آن شهرها را نتوانستند بيرون کنند و کَنعانيان مصمم بودند که در آن سرزمين ساکن باشند.

¹³ و واقع شد که چون قوم اسرائیل قوت يافتند، از کَنعانيان جزيه گرفتند، ليکن ايشان را به تمامی بيرون نکردند.

¹⁴ و پسران يوسف یوشَع را خطاب کرده، گفتند: «چرا يک قرعه و يک سهم فقط به ما برای ملکيت دادی؟ و حال آنکه ما قومی پرجمعیت هستم، چونکه خداوند تا الان به ما برکت داده است.»

¹⁵ یوشَع به ايشان گفت: «اگر شما قومی پرجمعیت هستيد، به جنگل برآيید و در آنجا در سرزمين فِرِزّیان و رِفائيان برای خود مکانی صاف کنید، چونکه کوهستان افرايم برايتان تنگ است.»

¹⁶ پسران يوسف گفتند: «کوهستان برای ما کفايت نمی‌کند، و تمامی کَنعانيان که در زمين وادی ساکنند، ارابه‌های آهنين دارند، چه آنانی که در بيت‌شان و قصبه‌هايش هستند، و چه آنانی که در وادی يِزرعيل می‌باشند.»

¹⁷ پس یوشَع به خاندان يوسف يعنی به افرايم و مَنَسی خطاب کرده، گفت: «شما قومی پرجمعیت هستيد و قوت بسيار دارید، برای تو تنها يک سهم نخواهد بود.

¹⁸ بلکه کوهستان نيز از آنِ تو خواهد بود. اگر‌چه آن جنگل است، می‌توانید صافش کنید. و تمامی حدودش مال تو خواهد بود. زيرا که کَنعانيان را بيرون خواهيد کرد، اگر‌چه ارابه‌های آهنين داشته، و نیرومند باشند.»