یوشع 10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

توقف آفتاب

¹ و چون اَدونی صِدِق، پادشاه اورشليم شنيد که یوشَع عای را گرفته و آن را به نابودی کامل سپرده است، و به طوری که به اَریحا و پادشاهش عمل نموده بود، به عای و پادشاهش نيز چنین کرده، و ساکنان جبعون با اسرائيل صلح نموده، در ميان ايشان ساکن شده‌اند،

² بسيار ترسيدند. زيرا جِبعون، شهری بزرگ بود، همانند يکی از شهرهای پادشاه نشين، و مردانش همه جنگاور بودند.

³ پس اَدونی صِدِق پادشاه اورشليم، نزد هوهام پادشاه حِبرون، و فرآم پادشاه يَرموت، و يافيا پادشاه لاکيش، و دِبير پادشاه عِجلون فرستاده، گفت:

⁴ «نزد من آمده، مرا یاری کنيد تا جِبعون را بزنيم، زيرا که با یوشَع و قوم اسرائیل صلح کرده‌اند.»

⁵ پس پنج پادشاه َاموريان، يعنی پادشاه اورشليم و پادشاه حِبرون و پادشاه يَرموت و پادشاه لاکيش و پادشاه عِجلون جمع شدند، و با تمام لشکر خود برآمدند، و در مقابل جِبعون اردو زده، با آن جنگ کردند.

⁶ پس مردان جِبعون نزد یوشَع به اردو گاه در جِلجال فرستاده، گفتند: «دست خود را از بندگانت باز مدار. بی‌درنگ نزد ما بيا و ما را نجات بده، و کمک کن، زيرا تمامی شاهان اَموريانی که در کوهستان ساکنند، به ضدّ ما گرد آمده‌اند.»

⁷ پس یوشَع با تمامی مردان جنگی و همه مردان شجاع از جِلجال آمد.

⁸ خداوند به یوشَع گفت: «از آنها مترس، زيرا ايشان را به ‌دست تو داده‌ام و کسی از ايشان در برابر تو توان مقاومت نخواهد داشت.»

⁹ پس یوشَع تمامی شب از جِلجال کوچ کرده، به ناگاه به ايشان هجوم برد.

¹⁰ و خداوند ايشان را پيش اسرائيل تار و مار ساخت، و ايشان را در جِبعون به کشتار عظيمی کشت. و ايشان را به راه گردنه بيت‌حورون گريزانيد، و تا عَزيقه و مَقيده ايشان را کشت.

¹¹ و چون از پيش اسرائيل فرار می‌کردند و ايشان در سرازيری بيت‌حورون می‌بودند، آنگاه خداوند تا عَزيقه بر ايشان از آسمان سنگهای بزرگ بارانيد و مردند. و آنانی که از سنگهای تگرگ مردند، بيشتر بودند از کسانی که قوم اسرائیل آنها را به شمشير کشتند.

¹² آنگاه یوشَع در روزی که خداوند اَموريان را پيش قوم اسرائیل تسليم کرد، به خداوند در حضور قوم اسرائیل صحبت کرده، گفت: «ای آفتاب بر فراز جِبعون بايست و تو ‌ای ماه بر وادی اَيّلون.»

¹³ پس آفتاب ايستاد و ماه توقف نمود تا قوم ازدشمنان خود انتقام گرفتند. مگر اين در کتاب ياشر نوشته نشده که آفتاب در ميان آسمان ايستاد و قريب به تمامی روز به فرو رفتن عجله نکرد.

¹⁴ و قبل از آن و بعد از آن روزی مثل آن واقع نشده بود که خداوند صدای انسان را بشنود. زيرا خداوند برای اسرائيل جنگ می‌کرد.

¹⁵ پس یوشَع با تمامی اسرائيل به اردوی جلجال برگشتند.

کشتن پنج پادشاه

¹⁶ اما آن پنج پادشاه فرار کرده، خود را در غار مَقّيده پنهان ساختند.

¹⁷ و به یوشَع خبر داده، گفتند: «که آن پنج پادشاه پيدا شده‌اند و در غار مَقّيده پنهانند.»

¹⁸ یوشَع گفت: «سنگهايی بزرگ به دهنه غار بغلطانيد و بر آن مردمان بگماريد تا ايشان را نگاهبانی کنند.

¹⁹ اما شما توقف منماييد، بلکه دشمنان خود را تعقیب کنيد و از عقب بر ایشان حمله برید و مگذاريد که به شهرهای خود داخل شوند، زيرا يهوه خدای شما ايشان را به ‌دست شما تسليم نموده است.»

²⁰ و چون یوشَع و قوم اسرائیل از کشتن ايشان به کشتار بسيار عظيم فارغ شدند تا اینکه همگی ایشان را نابود ساختند، و بقيه‌ای که از ايشان نجات يافتند، به شهرهای حصاردار وارد شدند،

²¹ آنگاه تمامی قوم نزد یوشَع به اردوی مَقّيده به سلامتی برگشتند، و کسی زبان خود را بر هیچکس از قوم اسرائیل تيز نساخت.

²² پس یوشَع گفت: «دهنه غار را بگشاييد و آن پنج پادشاه را از غار نزد من بيرون آوريد.»

²³ پس چنين کردند، و آن پنج پادشاه، يعنی پادشاه اورشليم و پادشاه حِبرون و پادشاه يَرموت و پادشاه لاکيش و پادشاه عِجلون را از غار نزد او بيرون آوردند.

²⁴ و چون شاهان را نزد یوشَع بيرون آوردند، یوشَع تمامی مردان اسرائيل را خواند و به‌ سرداران سپاه که همراه او می‌رفتند، گفت: «نزديک بياييد و پايهای خود را بر گردن اين شاهان بگذاريد.» پس نزديک آمده، پايهای خود را بر گردن ايشان گذاردند.

²⁵ یوشَع به ايشان گفت: «مترسيد و هراسان مباشيد. قوی و دلير باشيد، زيرا خداوند با همه دشمنان شما که با ايشان جنگ می‌کنيد، چنين خواهد کرد.»

²⁶ و بعد از آن یوشَع ايشان را زد و کشت و بر پنج دار کشيد که تا شامگاه بر دارها آويخته بودند.

²⁷ و در وقت غروب آفتاب، یوشَع فرمود تا ايشان را از دارها پايين آوردند. ايشان را به غاری که در آن پنهان بودند، انداختند و به دهنه غار سنگهای بزرگ که تا امروز باقی است، گذاشتند.

²⁸ و در آن روز یوشَع مَقّيده را گرفت، و شهر و پادشاهش را از دم شمشير گذرانید. ايشان و همه کسانی را که در آن بودند، هلاک کرد، و کسی را باقی نگذاشت؛ به طوری که با پادشاه اَریحا کرده بود، با پادشاه مَقّيده نيز چنین کرد.

تصرف شهرهای جنوبي

²⁹ و یوشَع با تمامی اسرائيل از مَقّيده به لِبنه گذشت و با لِبنه جنگ کرد.

³⁰ و خداوند آن را نيز با پادشاهش به ‌دست اسرائيل تسليم نمود، پس شهر و همه کسانی را که در آن بودند، به دم شمشير کشت و کسی را باقی نگذاشت؛ به طوری که با پادشاه اَریحا کرده بود، با پادشاه آن نيز چنین کرد.

³¹ یوشَع با تمامی اسرائيل از لِبنه به لاکيش گذشت و به مقابلش اردو زده، با آن جنگ کرد.

³² و خداوند لاکيش را به ‌دست اسرائيل تسليم نمود که آن را در روز دوم تسخير نمود. و شهر و همه کسانی را که در آن بودند، به دم شمشير کشت، چنانکه به لبنه کرده بود.

³³ آنگاه هورام پادشاه جازِر برای یاری لاکيش آمد، و یوشَع او و قومش را شکست داد، به حدی که کسی را برای او باقی نگذاشت.

³⁴ و یوشَع با تمامی اسرائيل از لاکيش به عِجلون گذشتند و به مقابلش اردو زده، با آن جنگ کردند.

³⁵ و در همان روز آن را گرفته، به دم شمشير زدند و همه کسانی را که در آن بودند، در آن روز هلاک کرد، چنانکه به لاکيش کرده بود.

³⁶ و یوشَع با تمامی اسرائيل از عِجلون به حِبرون برآمده، با آن جنگ کردند.

³⁷ و آن را گرفته، شهر را با پادشاهش و همه شهرهايش و همه کسانی که در آن بودند به دم ششير زدند، و مطابق هر ‌آنچه که به عَجلون کرده بود ،کسی را باقی نگذاشت، بلکه شهر را با همه کسانی که در آن بودند، هلاک ساخت.

³⁸ یوشَع با تمامی اسرائيل به دِبير برگشت و با آن جنگ کرد.

³⁹ و آن را با پادشاهش و همه شهرهايش گرفت و ايشان را به دم شمشير زدند، و همه کسانی را که در آن بودند، هلاک ساختند و او کسی را باقی نگذاشت و به طوری که به حِبرون کرده بود به دِبير و پادشاهش نيز چنین کرد، چنانکه به لِبنه و پادشاهش نيز چنین کرده بود.

⁴⁰ پس یوشَع تمامی آن سرزمین، یعنی کوهستان و نِگِب و پستی‌ها و دامنه‌ها را با همۀ پادشاهانش مغلوب کرد. او هیچ‌کس را باقی نگذاشت بلکه هر موجود جاندار را به نابودی کامل سپرد، همان‌گونه که یهوه خدای اسرائیل امر فرموده بود.

⁴¹ و یوشَع ايشان را از قاَدش برنيع تا غَزّه و تمامی سرزمين جوشن را تا جِبعون زد.

⁴² و یوشَع تمامی اين شاهان و سرزمين ايشان را در يک وقت گرفت، زيرا که يهوه، خدای اسرائيل برای اسرائيل جنگ می‌کرد.

⁴³ و یوشَع با تمامی اسرائيل به اردوی جلجال برگشتند.