ایّوب 5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده1 «الان فریاد کن و آیا کسی هست که تو را جواب دهد؟ و از کدامیک از مقدسان کمک خواهی خواست؟ 2 زیرا غصه، احمق را می کشد و حسد، ابله را میمیراند. 3 من احمق را دیدم که ریشه میگرفت و ناگهان مسکن او را نفرین کردم. 4 فرزندان او از امنیت دور هستند و در دروازه پایمال میشوند و رهانندهای نیست. 5 که گرسنگان محصول او را میخورند، و آن را نیز از میان خارها میچینند، و دهان تله برای دولت ایشان باز است. 6 زیرا که مصیبت از غبار برنمیخیزد، و مشقت از زمین نمیروید. 7 بلکه انسان برای مشقت زاده میشود، چنانکه جرقهها بالا میپرد. 8 ولی من نزد خدا طلب میکردم، و دعوی خود را بر خدا میسپردم، 9 که اعمال بزرگ و بیقیاس میکند و عجایب بیشمار؛ 10 که بر روی زمین باران میباراند، و آب بر روی صخرهها جاری میسازد، 11 تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان را به امنیت برمیافرازد. 12 که فکرهای حیلهگران را باطل میسازد، به طوری که دستهای ایشان هیچ کار مفید نمیتواند کرد. 13 که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار میسازد، و مشورت مکاران پریشان میشود. 14 در روز به تاریکی برمیخورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه میروند. 15 که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورمندان نجات میدهد. 16 پس امید، برای ذلیل پیدا میشود و شرارت دهان خود را میبندد. 17 «خوشا به حال شخصی که خدا تنبیهش میکند. پس تنبیه قادر مطلق را خوار مشمار. 18 زیرا که او مجروح میسازد و التیام میدهد، و می کوبد و دست او شفا میدهد. 19 در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر بر تو نخواهد رسید. 20 در قحط، تو را از مرگ فدیه خواهد داد، و در جنگ، از دم شمشیر. 21 از تازیانه زبان پنهان خواهی ماند، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید. 22 بر خرابی و تنگسالی خواهی خندید، و از حیوانات وحشی زمین ترس نخواهی داشت. 23 زیرا با سنگهای صحرا همداستان خواهی بود، و حیوانات وحشی صحرا با تو صلح خواهند کرد. 24 و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است، و مسکن خود را جستجو خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت. 25 و خواهی دانست که نسل تو زیاد است و فرزندان تو مثل علف زمین. 26 و در کهنسالی به قبر خواهی رفت، مثل بافه گندم که در موسمش برداشته میشود. 27 اینک این را تفتیش نمودیم و چنین است، پس تو این را بشنو و برای خویشتن بدان.» |
@ 2024 Korpu Company