ایّوب 40 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ و خداوند تکرار کرده، ایوب را گفت:

² «آیا بحث کننده با قادر مطلق دشمنی نماید؟ بگذار کسی ‌که با خدا جدال کند، آن را جواب بدهد.»

³ آنگاه ایوب خداوند را جواب داده، گفت:

⁴ اینک من حقیر هستم و به تو چه جواب دهم؟ دست خود را به دهانم گذاشته‌ام.

⁵ یک مرتبه گفتم و تکرار نخواهم کرد. بلکه دو مرتبه و نخواهم افزود.»

⁶ پس خداوند ایوب را از گردباد خطاب کرد و گفت:

⁷ الان کمر خود را مثل مرد ببند. از تو سؤال می‌نمایم و مرا اعلام کن.

⁸ آیا داوری مرا نیز باطل می‌نمایی؟ و مرا محکوم می‌سازی تا خویشتن را عادل بنمایی؟

⁹ آیا تو را مثل خدا بازویی هست؟ و به صدای مثل او رعد توانی کرد؟

¹⁰ الان خویشتن را به جلال و عظمت زینت بده. و به عزت و شوکت آراسته ساز.

¹¹ شدت غضب خود را بریز و به هر که متکبّر است نظر افکنده، او را به زیر انداز.

¹² بر هر که متکبّر است نظر کن و او را ذلیل بساز. و شریران را در جای ایشان پایمال کن.

¹³ ایشان را با هم در خاک پنهان نما و رویهای ایشان را در جای مخفی زندانی کن.

¹⁴ آنگاه من نیز درباره تو اقرار خواهم کرد، که دست راستت تو را نجات تواند داد.

¹⁵ اینک بهیموت که او را با تو آفریده‌ام که علف را مثل گاو می‌خورد،

¹⁶ همانا قوت او در کمرش می‌باشد، و توانایی وی در رگهای شکمش.

¹⁷ دم خود را مثل سرو آزاد می‌جنباند. رگهای رانش به هم پیچیده است.

¹⁸ استخوانهایش مثل لوله‌های برنجین و اعضایش مثل تیرهای آهنین است.

¹⁹ او سرآمد کارهای خدا است. آن که او را آفرید، حربه‌اش را به او داده است.

²⁰ به راستی که کوه‌ها برایش علوفه می‌رویاند، که در آنها تمامی حیوانات صحرا بازی می‌کنند.

²¹ زیر درختهای کنار می‌خوابد. در سایه نیزار و در لجن‌زار.

²² درختهای کنار او را به سایه خود می‌پوشاند، و بیدهای رود، وی را احاطه می‌نماید.

²³ اینک رودخانه طغیان می‌کند، لیکن او نمی‌ترسد و اگر‌چه اُردن در دهانش ریخته شود، ایمن خواهد بود.

²⁴ آیا زمانی که می‌نگرد، او را گرفتار توان کرد؟ یا بینی وی را با قلاب سوراخ توان نمود؟