ایّوب 36 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده1 و اِلیهو باز گفت: 2 «برای من اندکی صبر کن تا تو را اعلام نمایم، زیرا از برای خدا هنوز سخنی باقی هست. 3 معرفت خود را از دوردستها خواهم آورد و به خالق خویش، عدالت را توصیف خواهم نمود. 4 چونکه حقیقت کلام من دروغ نیست، و آنکه در معرفت، کامل است، نزد تو حاضر است. 5 اینک خدا قدیر است و کسی را اهانت نمی‌کند و در قوت عقل قادر است. 6 شریر را زنده نگاه نمی‌دارد و داد مسکینان را می‌دهد. 7 چشمان خود را از عادلان بر نمی‌گرداند، بلکه ایشان را با پادشاهان بر تخت تا به ابد می‌نشاند، پس سرافراشته می‌شوند. 8 اما هرگاه به زنجیرها بسته شوند، و به بندهای مصیبت گرفتار گردند، 9 آنگاه اعمال ایشان را به ایشان می‌نمایاند و تقصیرهای ایشان را از اینکه تکبّر نموده‌اند، 10 و گوشهای ایشان را برای تنبیه باز می‌کند، و امر می فرماید تا از گناه بازگشت نمایند. 11 پس اگر بشنوند و او را عبادت نمایند، دوران خویش را در سعادت به سر خواهند برد، و سالهای خود را در شادمانی. 12 و اما اگر نشنوند از تیغ خواهند افتاد، و بدون معرفت، جان را خواهند سپرد. 13 اما برای آنانی که در دل، خدا را نمی‌شناسند، غضب را ذخیره می‌نمایند، و چون ایشان را می‌بندد، التماس نمی‌نمایند. 14 ایشان در دوران جوانی می‌میرند و حیات ایشان با بی عفتان تلف می‌شود. 15 مصیبت‌کشان را به مصیبت ایشان نجات می‌بخشد و گوش ایشان را در تنگی باز می‌کند. 16 پس تو را نیز از دهان مصیبت بیرون می‌آورد، در مکان وسیع که در آن تنگی نمی‌بود و تمامی سفره‌ات از چاقی پر می‌شد، 17 و تو از داوری شریر پر هستی، لیکن داوری و عدالت تو را درگرفته است. 18 دقت کن مبادا خشم تو را به تعدی ببرد، و فزونی کفاره تو را منحرف سازد. 19 آیا او دولت تو را به حساب خواهد آورد؟ نه، نه طلا و نه تمامی قوای توانگری را. 20 برای شب آرزومند مباش، که قومها را از جای ایشان می‌برد. 21 با حذر باش که به گناه مایل نشوی، زیرا که تو آن را بر مصیبت ترجیح داده‌ای. 22 اینک خدا در قوت خود متعال می‌باشد. کیست که مثل او تعلیم بدهد؟ 23 کیست که طریق او را به او تکلیف کرده باشد؟ و کیست که بگوید ”تو بی‌انصافی نموده‌ای؟“ 24 به یاد داشته باش که اعمال او را تکبیر گویی که درباره آنها مردمان می‌سرایند. 25 تمامی آدمیان به آنها می‌نگرند. مردمان آنها را از دور مشاهده می‌نمایند. 26 اینک خدا متعال است و او را نمی شناسیم. و شماره سالهای او را تفتیش نتوان کرد. 27 زیرا که قطره‌های آب را جذب می‌کند و آنها باران را از بخارات آن می‌چکاند. 28 که ابرها آن را به شدت می‌ریزد و بر انسان به فراوانی می‌تراود. 29 آیا کیست که بفهمد ابرها چگونه پهن می‌شوند؟ یا او چگونه از مسکن خود رعد می‌دهد؟ 30 اینک نور خود را بر آن می‌گستراند. و عمق‌های دریا را می‌پوشاند. 31 زیرا که به واسطه آنها قومها را داوری می‌کند، و روزی را به فراوانی می‌بخشد. 32 دستهای خود را با برق می‌پوشاند، و فرمان می‌دهد تا هدف را بزند. 33 رعدش از او خبر می‌دهد و احشام از برآمدن او اطلاع می‌دهند. |
@ 2024 Korpu Company