ایّوب 32 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

اِلیهو

¹ پس آن سه مرد از جواب دادن به ایوب باز ماندند، چونکه او در نظر خود عادل بود.

² آنگاه خشم اِلیهو پسر بَرَکئیل بوزی که از قبیله رام بود، مشتعل شد، و غضبش بر ایوب افروخته گردید، از این جهت که خویشتن را از خدا عادل‌تر می‌نمود.

³ و خشمش بر سه رفیق خود افروخته گردید، از این جهت که گرچه جواب نمی‌یافتند، اما ایوب را مجرم می‌شمردند.

⁴ و اِلیهو از سخن ‌گفتن با ایوب درنگ نموده بود، زیرا که ایشان در عمر، از او بزرگتر بودند.

⁵ اما چون اِلیهو دید که به زبان آن سه مرد جوابی نیست، پس خشمش افروخته شد.

⁶ پس اِلیهو پسر بَرَکئیل بوزی به سخن آمده، گفت: «من در عمر کوچک هستم، و شما موسفید. بنابراین ترسیده، جرأت نکردم که فکر خود را برای شما بیان کنم.

⁷ و گفتم ”روزها سخن گوید، و زیادی سالها، حکمت را اعلام نماید.“

⁸ لیکن در انسان روحی هست، و نفس قادر مطلق، ایشان را فهم می‌بخشد.

⁹ بزرگان نیستند که حکمت دارند، و نه پیران که انصاف را می‌فهمند.

¹⁰ بنابراین می‌گویم که مرا بشنو. و من نیز نظر خود را بیان خواهم نمود.

¹¹ اینک از سخن ‌گفتن با شما درنگ نمودم، و برهانهای شما را گوش گرفتم. تا سخنان را کاوش گردید.

¹² و من در شما دقت نمودم و اینک کسی از شما نبود که ایوب را محکوم سازد. یا سخنان او را جواب دهد.

¹³ مبادا بگویید که ”حکمت را دریافت نموده‌ایم“، خدا او را مغلوب می‌سازد و نه انسان.

¹⁴ زیرا که سخنان خود را به ضد من ترتیب نداده است، و به سخنان شما او را جواب نخواهم داد.

¹⁵ ایشان حیران شده، دیگر جواب ندادند، و سخن از ایشان دریغ شد.

¹⁶ پس آیا من انتظار بکشم، چونکه سخن نمی‌گویند؟ و ساکت شده، دیگر جواب نمی‌دهند؟

¹⁷ پس من نیز از سهم خود جواب خواهم داد، و من نیز نظر خود را بیان خواهم نمود.

¹⁸ زیرا که از سخنان، پر هستم. و روح باطن من، مرا به تنگ می‌آورد.

¹⁹ اینک دل من مثل شرابی است که باز نشده باشد، و مثل مشکهای تازه نزدیک است بترکد.

²⁰ سخن خواهم راند تا راحت یابم و لبهای خود را گشوده، جواب خواهم داد.

²¹ به دور باد از من که طرفداری نمایم و به کسی کلام تملق آمیز گویم.

²² چونکه به گفتن سخنان تملق آمیز آگاه نیستم. و گرنه خالقم مرا به زودی برمی‌داشت.