ایّوب 23 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

ایوب

¹ آنگاه ایوب در جواب گفت:

² «امروز نیز شکایت من تلخ است، و ضرب من از ناله من سنگینتر.

³ کاش می‌دانستم که او را کجا یابم، تا آنکه نزد تخت او بیایم.

⁴ آنگاه شکایت خود را به حضور وی ترتیب می‌دادم، و دهان خود را از دلایل پر می‌ساختم.

⁵ سخنانی را که در جواب من می‌گفت، می‌دانستم، و آنچه را که به من می‌گفت، می‌فهمیدم.

⁶ آیا به عظمت قوت خود با من دشمنی می‌نمود؟ به هیچ وجه! بلکه به من التفات می‌کرد.

⁷ آنگاه مرد درستکار با او مجادله می‌نمود و از داور خود تا به ابد نجات می‌یافتم.

⁸ اینک به طرف مشرق می‌روم و او یافت نمی‌شود و به طرف مغرب، و او را نمی‌بینم.

⁹ به طرف شمال جایی که او عمل می‌کند، و او را مشاهده نمی کنم. و او خود را به طرف جنوب می‌پوشاند و او را نمی بینم،

¹⁰ زیرا او طریقی را که می‌روم می‌داند و چون مرا می‌آزماید، مثل طلا بیرون می‌آیم.

¹¹ پایم اثر اقدام او را گرفته است و طریق او را نگاه داشته، از آن تجاوز نمی‌کنم.

¹² از فرمان لبهای وی برنگشتم و سخنان دهان او را زیاده از روزی خود ذخیره کردم.

¹³ لیکن او غیرقابل تغییر است و کیست که او را برگرداند؟ و آنچه دل او می‌خواهد، به عمل می‌آورد.

¹⁴ زیرا آنچه را که بر من مقدر شده است به جا می‌آورد، و چیزهای بسیار مثل این نزد وی است.

¹⁵ از این جهت از حضور او هراسان هستم، و چون تفکر می‌نمایم، از او می‌ترسم.

¹⁶ زیرا خدا دل مرا ضعیف کرده است، و قادر مطلق مرا هراسان گردانیده.

¹⁷ چونکه پیش از تاریکی محو نشدم، و ظلمت سخت را از نزد من نپوشانید.