ایّوب 22 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

اِلیفاز

¹ پس اِلیفاز تیمانی در جواب گفت:

² «آیا انسان به خدا فایده برساند؟ به یقین مرد دانا برای خویشتن مفید است.

³ آیا اگر تو عادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر راه خود را راست سازی، او را فایده می‌شود؟

⁴ آیا به خاطر خداترسی تو، تو را تنبیه می‌نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟

⁵ آیا شرارت تو بزرگ نیست؟ آیا عصیانت بی‌انتها نیست؟

⁶ چونکه از برادران خود به ناحق گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی.

⁷ به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی.

⁸ اما مردی که قدرت دارد، زمین را تصاحب می‌کند، و شخص بلندمرتبه، در آن ساکن می‌شود.

⁹ بیوه‌زنان را دست خالی رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید.

¹⁰ بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد.

¹¹ یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند.

¹² آیا خدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان را بنگر چگونه رفیع هستند.

¹³ و تو می‌گویی: ”خدا چه می‌داند؟ آیا از تاریکی سخت داوری تواند نمود؟

¹⁴ ابرها پوشش اوست، پس نمی بیند، و بر دایره آسمانها می‌رود.“

¹⁵ آیا راه قدیمیان را نشان کردی که مردمان شریر در آن رفتار نمودند،

¹⁶ که قبل از زمان خود ربوده شدند، و بنیاد آنها مثل رود ریخته شد

¹⁷ که به خدا گفتند: ”از ما دور شو!“ و ”قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟“

¹⁸ و حال آنکه او خانه‌های ایشان را از چیزهای نیکو پر ساخت. پس مشورت شریران از من دور شود.

¹⁹ عادلان چون آن را بینند، شادی خواهند نمود و بی‌گناهان ایشان را مسخره خواهند کرد.

²⁰ آیا مقاومت کنندگان ما ریشه​کن نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟

²¹ پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به تو خواهد رسید.

²² تعلیم را از دهانش قبول نما، و کلمات او را در دل خود بگذار.

²³ اگر به قادر مطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت را از خیمه خود دور نمایی

²⁴ و اگر گنج خود را در خاک و طلای اوفیر را در سنگهای رودخانه​ها بگذاری،

²⁵ آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود،

²⁶ زیرا در آن وقت از قادر مطلق مایه لذت خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت.

²⁷ نزد او دعا خواهی کرد و او تو را قبول خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت.

²⁸ آنچه بر آن عزم کنی، برایت برقرار خواهد شد، و روشنایی بر راههایت خواهد تابید.

²⁹ وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: ”رفعت باشد“، و فروتنان را نجات خواهد داد.

³⁰ کسی را که بی‌گناه نباشد، خواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.»