ایّوب 18 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

بِلدَد

¹ آنگاه بِلدَد شوحی در جواب گفت:

² «تا به کی برای سخنان، دامها می‌گسترانید؟ تفکر کنید و بعد از آن صحبت خواهیم نمود.

³ چرا مثل چارپایان شمرده شویم؟ و در نظر شما نادان نماییم؟

⁴ ‌ای که در خشم خود خویشتن را پاره می‌کنی، آیا به‌ خاطر تو زمین متروک شود، یا صخره از جای خود منتقل گردد؟

⁵ به یقین روشنایی شریران خاموش خواهد شد، و شعله آتش ایشان نور نخواهد داد.

⁶ در خیمه او روشنایی به تاریکی تبدیل می‌گردد، و چراغش بر او خاموش خواهد شد.

⁷ قدمهای قوتش تنگ می‌شود. و مشورت خودش او را به زیر خواهد افکند.

⁸ زیرا به پایهای خود در دام خواهد افتاد، و به روی تله‌ها راه خواهد رفت.

⁹ تله پاشنه او را خواهد گرفت. و دام، او را به زور نگاه خواهد داشت.

¹⁰ دام برایش در زمین پنهان شده است، و تله برایش در راه.

¹¹ ترسها از هر طرف او را هراسان می‌کند، و به او چسبیده، وی را می‌گریزاند.

¹² شقاوت، برای او گرسنه است، و ذلت، برای لغزیدن او حاضر است.

¹³ اعضای بدن او را می‌خورد. نخست‌زاده مرگ، جسد او را می‌خورد.

¹⁴ آنچه بر آن اعتماد می‌داشت، از خیمه او ربوده می‌شود، و خود او نزد پادشاه ترسها رانده می‌گردد.

¹⁵ کسانی که از وی نباشند، در خیمه او ساکن می‌گردند، و گوگرد بر مسکن او پاشیده می‌شود.

¹⁶ ریشه‌هایش از زیر می خشکد، و شاخه‌اش از بالا بریده خواهد شد.

¹⁷ یادگار او از زمین نابود می‌گردد، و در کوچه‌ها اسم نخواهد داشت.

¹⁸ از روشنایی به تاریکی رانده می‌شود. و او را از جهان آدمیان خواهند گریزانید.

¹⁹ او را در میان قومش نه فرزند و نه نسل خواهد بود، و در پناهگاه او کسی باقی نخواهد ماند.

²⁰ مغرب‌زمینیان از روزگارش متحیر خواهند شد، چنانکه بر مشرق‌زمینیان، ترس چیره شده بود.

²¹ به درستی که مسکن‌های شریران چنین می‌باشد، و مکان کسی ‌که خدا را نمی‌شناسد، مثل این است.»