ایّوب 15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهاِلیفاز 1 پس اِلیفاز تیمانی در جواب گفت: 2 «آیا مرد حکیم از دانش پوچ جواب دهد؟ و بطن خود را از باد شرقی پر سازد؟ 3 آیا به سخن بی‌فایده مجادله نماید؟ و به کلماتی که هیچ نفع نمی‌بخشد؟ 4 اما تو خدا ترسی را ترک می‌کنی و تقوا را به حضور خدا زیر پا می‌گذاری. 5 زیرا که دهانت، نااطاعتی تو را آشکار می‌سازد و زبان حیله‌گران را اختیار می‌کنی. 6 دهان خودت تو را محکوم می‌سازد و نه من، و لبهایت به ضد تو شهادت می‌دهد. 7 آیا تو شخص اول از آدمیان زاده شده‌ای؟ و پیش از تپه‌ها به وجود آمده‌ای؟ 8 آیا مشورت مخفی خدا را شنیده‌ای و حکمت را بر خود منحصر ساخته‌ای؟ 9 چه می‌دانی که ما هم نمی‌دانیم؟ و چه می‌فهمی که نزد ما هم نیست؟ 10 در میان ما ریش سفیدان و پیران هستند که در روزها از پدر تو بزرگترند. 11 آیا تسلی‌های خدا برای تو کم است و کلام ملایم با تو؟ 12 چرا دلت تو را می‌رباید؟ و چرا چشمانت را بر هم می‌زنی؟ 13 که روح خود را به ضد خدا بر می‌گردانی، و چنین سخنان را از دهانت بیرون می‌آوری؟ 14 انسان چیست که پاک باشد، و زاده زن که صالح شمرده شود؟ 15 اینک بر مقدسان خود اعتماد ندارد، و آسمانها در نظرش پاک نیست. 16 پس طریق برتر انسان نفرت انگیز و فاسد که شرارت را مثل آب می‌نوشد. 17 من برای تو بیان می‌کنم پس مرا بشنو. و آنچه دیده‌ام، مَثَل می‌نمایم. 18 که حکیمان آن را از پدران خود روایت کردند و مخفی نداشتند، 19 که به ایشان به تنهایی، زمین داده شد، و هیچ غریبی از میان ایشان عبور نکرد، 20 شریر در تمامی روزهایش مبتلای درد است. و سالهای شمرده شده برای مرد ظالم مهیا است. 21 صدای ترسها در گوش او است. در وقت سلامتی تاراج کننده بر او می‌آید. 22 باور نمی کند که از تاریکی خواهد برگشت و شمشیر در انتظار او است. 23 برای نان می‌گردد و می‌گوید: ”کجاست؟“ و می‌داند که روز تاریکی نزد او حاضر است. 24 تنگی و رنج او را می ترساند، مثل پادشاه آماده به جنگ بر او غلبه می‌نماید. 25 زیرا دست خود را به ضد خدا دراز می کند و بر قادر مطلق تکبّر می‌نماید. 26 با گردن بلند بر او تاخت می‌آورد، با گل‌میخهای سخت سپر خویش، 27 چونکه روی خود را به پیه پوشانیده، و کمر خود را با چربی آراسته ساخته است. 28 و در شهرهای ویران و خانه‌های متروک که نزدیک به خراب شدن است، ساکن می‌شود. 29 او دولتمند نخواهد شد و دولتش پایدار نخواهد ماند، و املاک او در زمین زیاد نخواهد گردید. 30 از تاریکی رها نخواهد شد، و آتش، شاخه‌هایش را خواهد خشکانید، و به نفس دهان او زائل خواهد شد. 31 به پوچی توکل ننماید و خود را فریب ندهد، و گرنه بطالت مزد او خواهد بود. 32 قبل از رسیدن وقتش، به تمامی ادا خواهد شد و شاخه او سبز نخواهد ماند. 33 مثل مو، غوره خود را خواهد افشاند، و مثل زیتون، شکوفه خود را خواهد ریخت، 34 زیرا که جماعت ریاکاران، بی‌کس خواهند ماند، و خیمه‌های رشوه‌خواران را آتش خواهد سوزانید. 35 به شقاوت حامله شده، نااطاعتی را می‌زایند و شکم ایشان فریب را آماده می‌کند.» |
@ 2024 Korpu Company