ایّوب 12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

ایوب

¹ آنگاه ایوب در جواب گفت:

² «به درستی که شما قوم هستید، و حکمت با شما خواهد مرد.

³ لیکن مرا نیز مثل شما فهم هست، و از شما کمتر نیستم. و کیست که مثل این چیزها را نمی‌داند؟

⁴ برای رفیق خود مسخره گردیده‌ام. کسی ‌که خدا را خوانده است و او را قبول فرموده؛ مرد عادل و کامل، مسخره شده است.

⁵ در افکار آسودگان، برای مصیبت اهانت است. مهیا شده برای هر که پایش بلغزد.

⁶ خیمه های دزدان به سلامت است و آنانی که خدا را غضبناک می‌سازند، ایمن هستند، هم آنها خدای خود را در دست خود می‌آورند.

⁷ لیکن الان از چارپایان بپرس و تو را تعلیم خواهند داد. و از پرندگان هوا و برایت بیان خواهند نمود.

⁸ یا به زمین سخن بران و تو را تعلیم خواهد داد، و ماهیان دریا به تو خبر خواهند رسانید.

⁹ کیست که از تمامی این چیزها نمی‌فهمد که دست خداوند آنها را به‌ جا آورده است،

¹⁰ که جان تمامی زندگان در دست او است، و روح تمامی افراد بشر؟

¹¹ آیا گوش سخنان را نمی‌آزماید، چنانکه کام خوراک خود را می چشد؟

¹² نزد پیران حکمت است، و عمر دراز، فهم کامل می‌باشد.

¹³ لیکن حکمت و شوکت نزد او است. مشورت و فهم کامل از آن او است.

¹⁴ اینک او ویران می‌سازد و نمی‌توان بنا نمود. انسان را می‌بندد و نمی‌توان گشود.

¹⁵ اینک آبها را باز می‌دارد و خشک می‌شود، و آنها را رها می کند و زمین را واژگون می‌سازد.

¹⁶ قوت و وجود نزد او است. فریبنده و فریب خورده از آنِ او است.

¹⁷ مشورت دهندگان را غارت زده می‌رباید، و حاکمان را احمق می‌گرداند.

¹⁸ بند پادشاهان را می گشاید و در کمر ایشان کمربند می‌بندد.

¹⁹ کاهنان را غارت زده می‌رباید، و نیرومندان را سرنگون می‌سازد.

²⁰ بلاغت معتمدان را نابود می‌گرداند، و فهم پیران را برمی‌دارد.

²¹ اهانت را بر نجیبان می‌ریزد و کمربند مقتدران را سست می‌گرداند.

²² چیزهای عمیق را از تاریکی آشکار می‌سازد، و سایه مرگ را به روشنایی بیرون می‌آورد.

²³ قومها را پیشرفت می‌دهد و آنها را هلاک می‌سازد، قومها را وسعت می‌دهد و آنها را جلای وطن می‌فرماید.

²⁴ عقل سران قومهای زمین را می‌رباید، و ایشان را در بیابان آواره می‌گرداند، جایی که راه نیست.

²⁵ در تاریکی کورانه راه می‌روند و نور نیست. و ایشان را مثل مستان افتان و خیزان می‌گرداند.