ایّوب 11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهصوفَر 1 و صوفَر نَعَماتی در جواب گفت: 2 «آیا به زیادی سخنان جواب نباید داد و مرد پُرگو، برحق شمرده شود؟ 3 آیا سخنان مبتذل تو مردمان را ساکت کند و یا ریشخند کنی و کسی تو را خجل نسازد؟ 4 و میگویی: ”تعلیم مرا نقصی نیست، و من در نظر تو پاک هستم.“ 5 و لیکن کاش که خدا سخن بگوید و لبهای خود را بر تو بگشاید، 6 و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که در ماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتر از گناهانت تو را سزا داده است. 7 آیا عمقهای خدا را میتوانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادر مطلق توانی رسید؟ 8 مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از عالم مردگان است؛ چه توانی دانست؟ 9 پیمایش آن از جهان طولانیتر و از دریا پهنتر است. 10 اگر سخت بگیرد و حبس نماید و به محاکمه دعوت کند، کیست که او را ممانعت نماید؟ 11 زیرا که پوچی مردم را میداند و شرارت را میبیند اگر چه به آن توجه نکند. 12 و مرد جاهل آن وقت فهیم میشود که بچه خر وحشی، انسان متولد شود. 13 اگر تو دل خود را راست سازی و دستهای خود را به سوی او دراز کنی، 14 اگر در دست تو شرارت باشد، آن را از خود دور کن، و بیانصافی در خیمههای تو ساکن نشود. 15 پس یقین روی خود را بیعیب برخواهی افراشت، و استوار شده، نخواهی ترسید. 16 زیرا که مشقت خود را فراموش خواهی کرد، و آن را مثل آب رفته به یاد خواهی آورد، 17 و روزگار تو از وقت ظهر روشن تر خواهد شد، و اگر چه تاریکی باشد، مثل صبح خواهد گشت. 18 و مطمئن خواهی بود چونکه امید داری، و اطراف خود را تجسس نموده، ایمن خواهی خوابید. 19 و خواهی خوابید و ترسانندهای نخواهد بود، و بسیاری تو را تملق خواهند نمود. 20 لیکن چشمان شریران بی قوت میشود و پناهگاه ایشان از ایشان نابود میگردد و امید ایشان، جان کندن ایشان است.» |
@ 2024 Korpu Company