یوحنا 10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

من شبان نیکو هستم

¹ «به راستی به شما می‌گویم، هر ‌که از در به آغل گوسفند داخل نشود، بلکه از راه دیگر بالا رود، او دزد و راهزن است.

² و امّا آنکه از در داخل شود، شبان گوسفندان است.

³ دربان در را برای او می گشاید و گوسفندان صدای او را می شنوند و گوسفندان خود را نام به نام می‌خواند و ایشان را بیرون می‌برد.

⁴ و وقتی که گوسفندان خود را بیرون برد، پیش روی ایشان می رود و گوسفندان از عقب او می‌روند، زیرا که صدای او را می‌شناسند.

⁵ لیکن غریب را پیروی نمی‌کنند، بلکه از او می‌گریزند، زیرا که صدای غریبان را نمی‌شناسند.»

⁶ و این مثل را عیسی برای ایشان آورد، امّا ایشان نفهمیدند که چه چیز به ایشان می‌گوید.

⁷ آنگاه عیسی به ایشان باز ‌گفت: «به راستی به شما می‌گویم که من دَرِ گوسفندان هستم.

⁸ تمامی کسانی که پیش از من آمدند، دزد و راهزن هستند، لیکن گوسفندان سخن ایشان را نشنیدند.

⁹ من در هستم هر ‌که از من داخل گردد، نجات یابد و بیرون و درون خرامد و علوفه یابد.

¹⁰ دزد نمی‌آید مگر آنکه بدزدد و بکشد و هلاک کند. من آمدم تا ایشان حیات یابند و آن را به فراوانی حاصل کنند.

¹¹ «من شبان نیکو هستم. شبان نیکو جان خود را در راه گوسفندان می‌نهد.

¹² امّا مزدوری که شبان نیست و گوسفندان از آنِ او نمی‌باشند، چون بیند که گرگ می‌آید، گوسفندان را گذاشته، فرار می‌کند و گرگ گوسفندان را می‌گیرد و پراکنده می‌سازد.

¹³ مزدور می‌گریزد، چونکه مزدور است و به فکر گوسفندان نیست.

¹⁴ من شبان نیکو هستم و خاصّان خود را می‌شناسم و خاصّان من مرا می‌شناسند.

¹⁵ چنانکه پدر مرا می‌شناسد و من پدر را می‌شناسم و جان خود را در راه گوسفندان می‌نهم.

¹⁶ و مرا گوسفندان دیگر هست که از این آغل نیستند. باید آنها را نیز بیاورم و صدای مرا خواهند شنید و یک گله و یک شبان خواهند شد.

¹⁷ و از این سبب پدر مرا دوست می‌دارد که من جان خود را می‌نهم تا آن را باز گیرم.

¹⁸ کسی آن را از من نمی‌گیرد، بلکه من خود آن را می‌نهم. قدرت دارم که آن را بنهم و قدرت دارم آن را باز گیرم. این حکم را از پدر خود یافتم.»

¹⁹ باز به خاطر این کلام، در میان یهودیان اختلاف افتاد.

²⁰ بسیاری از ایشان گفتند که «دیو دارد و دیوانه است. برای چه به او گوش می‌دهید؟»

²¹ دیگران گفتند که «این سخنان دیوانه نیست. آیا دیو می‌تواند چشم کوران را باز کند؟»

²² پس در اورشلیم، عید وقف شد و زمستان بود.

²³ و عیسی در معبد، در ایوان سلیمان می گشت.

²⁴ پس یهودیان دور او را گرفته، به او گفتند: «تا کی ما را در شک نگاه می​داری؟ اگر تو مسیح هستی، آشکارا به ما بگو.»

²⁵ عیسی به ایشان جواب داد: «من به شما گفتم و ایمان نیاوردید. کارهایی را که به اسم پدر خود به‌ جا می‌آورم، آنها برای من شهادت می‌دهد.

²⁶ لیکن شما ایمان نمی‌آورید، زیرا از گوسفندان من نیستید، چنانکه به شما گفتم.

²⁷ گوسفندان من صدای مرا می‌شنوند و من آنها را می‌شناسم و مرا پیروی می‌کنند.

²⁸ و من به آنها حیات جاودانی می‌دهم و تا به ابد هلاک نخواهند شد و هیچ‌‌کس آنها را از دست من نخواهد گرفت.

²⁹ پدری که آنها را به من داد، از همه بزرگتر است و کسی نمی‌تواند آنها را از دست پدر من بگیرد.

³⁰ من و پدر یک هستیم.»

³¹ آنگاه یهودیان باز سنگها برداشتند تا او را سنگسار کنند.

³² عیسی به ایشان جواب داد: «از جانب پدر خود بسیار کارهای نیک به شما نمودم. به خاطر کدام‌یک از آنها مرا سنگسار می‌کنید؟»

³³ یهودیان در جواب گفتند: «به خاطر عمل نیک، تو را سنگسار نمی‌کنیم، بلکه به خاطر کُفر، زیرا تو انسان هستی و خود را خدا می‌خوانی.»

³⁴ عیسی در جواب ایشان گفت: «آیا در تورات شما نوشته نشده است که 'من گفتم شما خدایان هستید؟'

³⁵ پس اگر آنانی را که کلام خدا به ایشان نازل شد، 'خدایان' خواند و ممکن نیست که کتاب محو گردد،

³⁶ آیا کسی را که پدر تقدیس کرده، به جهان فرستاد، به او می‌گویید 'کفر می‌گویی'، از آن سبب که گفتم پسر خدا هستم؟

³⁷ اگر کارهای پدر خود را به‌ جا نمی‌آورم، به من ایمان میاورید.

³⁸ ولی چنانچه به‌ جا می‌آورم، هرگاه به من ایمان نمی‌آورید، به آن کارها ایمان آورید تا بدانید و یقین کنید که پدر در من است و من در او.»

³⁹ پس بار دیگر خواستند او را بگیرند، امّا از دستهای ایشان بیرون رفت.

⁴⁰ و باز به آن طرف اردن، جایی که اوّل یحیی تعمید می‌داد، رفت و در آنجا توقف نمود.

⁴¹ و بسیاری نزد او آمده، گفتند که «یحیی هیچ معجزه ننمود، ولی هر‌ چه یحیی دربارهٔ این شخص گفت، راست است.»

⁴² پس بسیاری در آنجا به او ایمان آوردند.