اِرمیا 50 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهکلام خدا درباره بابل 1 کلامی که خداوند درباره بابل و سرزمین کَلدانیان به واسطه اِرمیای نبی گفت: 2 «در میان قومها اخبار و اعلام نمایید، بیرقی برافراشته، اعلام نمایید و مخفی مدارید. بگویید که ”بابل گرفتار شده، و بِل خجل گردیده است. مِردوک خُرد شده و قربانگاههای بخور او رسوا و بتهایش شکسته گردیده است.“ 3 زیرا که قومی از طرف شمال بر او می‌آید و زمینش را ویران خواهد ساخت، به حدی که کسی در آن ساکن نخواهد شد و هم انسان و هم حیوان فرار کرده، خواهند رفت.» 4 خداوند می‌گوید که «در آن روزها و در آن زمان، قوم اسرائیل و پسران یهودا با هم خواهند آمد. ایشان گریه‌کنان خواهند آمد و یهوه خدای خود را خواهند طلبید. 5 و رویهای خود را به سوی صَهیون نهاده، راه آن را خواهند پرسید و خواهند گفت: ”بیایید تا با عهد ابدی که فراموش نشود، به خداوند بپیوندیم.“ 6 قوم من گوسفندان گم شده بودند و شبانان ایشان، آنها را گمراه کرده، بر کوه‌ها آواره ساختند. از کوه به تپه رفته، استراحتگاه خود را فراموش کردند. 7 هر که ایشان را می‌یافت، ایشان را می‌خورد و دشمنان ایشان می‌گفتند که ”گناه نداریم، زیرا که به یهوه که مسکن عدالت است و به یهوه که امید پدران ایشان بود، گناه ورزیدند.“ 8 از میان بابل فرار کنید و از سرزمین کَلدانیان بیرون آیید. و مانند بزهای نر پیش روی گله راه روید. 9 زیرا اینک من جماعتی از قومهای بزرگ را از سرزمین شمال برمی‌انگیزانم و ایشان را بر بابل می‌آورم و ایشان در برابر آن صف‌آرایی خواهند نمود و در آن وقت گرفتار خواهد شد. تیرهای ایشان مثل تیرهای پهلوانان هلاک کننده خواهد بود که یکی از آنها خالی برنمی‌گردد. 10 خداوند می‌گوید که کَلدانیان تاراج خواهند شد و هر که ایشان را غارت نماید، سیر خواهد گشت. 11 زیرا شما، ای غارت کنندگان میراث من، شادی و وجد کردید و مانند گوساله‌ای که خرمن را پایمال کند، جست و خیز نمودید و مانند اسبان نیرومند شیهه زدید. 12 مادر شما بسیار خجل خواهد شد، و مادر شما رسوا خواهد گردید. اینک، او در میان قومها آخرین خواهد بود و به بیابان و سرزمین خشک و برهوت تبدیل خواهد شد. 13 به خاطر خشم خداوند مسکون نخواهد شد، بلکه به تمامی ویران خواهد گشت. و هر که از بابل عبور نماید، متحیر شده، به جهت تمام بلایایش سوت خواهد زد. 14 ای تمامی کمانداران، در برابر بابل از هر طرف صف‌آرایی نمایید. تیرها بر او بیندازید و دریغ منمایید زیرا به خداوند گناه ورزیده است. 15 از هر طرف بر او نعره زنید، چونکه خویشتن را تسلیم نموده است. حصارهایش افتاده و دیوارهایش ویران شده است، زیرا که این انتقام خداوند است. پس از او انتقام بگیرید، و به گونه‌ای که او عمل نموده است، همچنان با او عمل نمایید. 16 و از بابل، برزگران و آنانی را که داس را در زمان درو به کار می‌برند، ریشهکن سازید. و از ترس شمشیر برنده هر کس به سوی قوم خود توجه نماید و هر کس به سرزمین خویش بگریزد. 17 اسرائیل مثل گوسفند، پراکنده گردید. شیران او را تعقیب کردند. اول پادشاه آشور او را خورد و آخر این نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل استخوانهای او را خرد کرد.» 18 بنابراین یهوه صِبایوت خدای اسرائیل، چنین می‌گوید: «اینک من بر پادشاه بابل و بر سرزمین او مکافات خواهم رسانید، چنانکه بر پادشاه آشور مکافات رسانیدم. 19 و اسرائیل را به مرتع خودش باز خواهم آورد و در کَرمِل و باشان خواهد چرید و بر کوهستان اِفرایم و جِلعاد جان او سیر خواهد شد. 20 خداوند می‌گوید که در آن روزها و در آن زمان عصیان اسرائیل را خواهند جُست و نخواهد بود و گناه یهودا را، لیکن پیدا نخواهد شد. زیرا آنانی را که باقی می‌گذارم، خواهم آمرزید. 21 «بر سرزمین مِراتایم برآی، یعنی بر آن و بر ساکنان فِقود. خداوند می‌گوید: بکش و ایشان را تعقیب نموده، به تمامی هلاک کن و مطابق هر آنچه من تو را امر فرمایم، عمل نما. 22 صدای جنگ و هلاکت بزرگ در سرزمین است. 23 چگونه پُتکی که تمام جهان کوبیده خُرد و شکسته شده است! بابل در میان قومها چگونه مایه وحشت گردیده است. 24 ای بابل، از برای تو دام گستردم و تو نیز گرفتار شده، اطلاع نداری. یافت شده، تسخیر گشته‌ای، چونکه با خداوند دشمنی نمودی. 25 خداوند اسلحه‌خانه خود را گشوده، اسلحه خشم خویش را بیرون آورده است. زیرا خداوند یهوه صِبایوت با سرزمین کَلدانیان کاری دارد. 26 بر او از همه اطراف بیایید و انبارهای او را بگشایید، او را مثل توده‌های پر به تمامی هلاک سازید و چیزی از او باقی نماند. 27 همه گاوانش را به سلاخ‌خانه فرود آورده، بکشید. وای بر ایشان! زیرا که روز ایشان و زمان مکافات ایشان رسیده است. 28 آواز فراریان و نجات‌یافتگان از سرزمین بابل شنیده می‌شود که از انتقام یهوه خدای ما و انتقام معبد او در صَهیون خبر می‌دهند. 29 تیراندازان را به ضد بابل جمع کنید. ای همگانی که کمان را می‌کشید، در برابر او از هر طرف اردو زنید تا کسی رهایی نیابد و مطابق کارهایش او را جزا دهید و مطابق هر آنچه کرده است، به او عمل نمایید. زیرا که به ضد خداوند و به ضد قدّوس اسرائیل خود را برافراشته است. 30 بنابراین خداوند می گوید که جوانانش در کوچه‌هایش خواهند افتاد و تمامی مردان جنگیش در آن روز هلاک خواهند شد.» 31 اینک خداوند یهوه صِبایوت می‌گوید: ای متکبر، من بر ضد تو هستم. زیرا که روز تو و زمانی که به تو مکافات برسانم، رسیده است. 32 و آن متکبّر لغزش خورده، خواهد افتاد و کسی او را نخواهد برخیزانید و آتش در شهرهایش خواهم افروخت که تمامی حوالی آنها را خواهد سوزانید. 33 یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: قوم اسرائیل و پسران یهودا با هم مظلوم شدند و همه آنانی که ایشان را اسیر کردند، ایشان را محکم نگاه می‌دارند و از رها کردنشان خودداری می‌‌کنند. 34 اما قیّم ایشان که اسم او یهوه صِبایوت می‌باشد، نیرومند است و به داد ایشان به یقین خواهد رسید و سرزمین را آرامی خواهد بخشید و ساکنان بابل را ناآرام خواهد ساخت.» 35 خداوند می‌گوید: «شمشیری به ضد کَلدانیان است و بر ساکنان بابل و سرورانش و حکیمانش. 36 شمشیری به فالگیران است و احمق خواهند گردید. شمشیری به ضد پهلوانان است و پریشان خواهند شد. 37 شمشیری به ضد اسبانش و به ضد ارابه‌هایش می‌باشد و بر تمامی مخلوق مختلف که در میانش هستند، تا همچون زنان گردند. شمشیری به ضد خزانه‌هایش است و غارت خواهد شد. 38 خشکسالی بر آبهایش می‌باشد و خشک خواهد شد، زیرا که آن، سرزمین بتها است و بر قربانگاههای بخور دیوانه شده‌اند! 39 بنابراین در بابل، حیوانات وحشی صحرا با گرگان ساکن خواهند شد و شترمرغ در آن سکونت خواهد داشت و بعد از آن تا به ابد مسکون نخواهد شد و نسل اندر نسل نامسکون خواهد ماند.» 40 خداوند می گوید: «چنانکه خدا سُدوم و عَموره و شهرهای در همسایگی آنها را واژگون ساخت، در آنجا نیز کسی ساکن نخواهد شد و کسی از آدمیان در آن مسکن نخواهد گزید. 41 اینک قومی از طرف شمال می‌آیند و قومی بزرگ و پادشاهان بسیار از کرانه‌های جهان برانگیخته می‌شوند. 42 ایشان کمان و نیزه خواهند گرفت. ایشان ستم پیشه هستند و ترحم نخواهند نمود. صدای ایشان مثل شورش دریا است و بر اسبان سوار شده، در برابر تو، ای دختر بابل، مثل مردان جنگی صف آرایی خواهند نمود. 43 پادشاه بابل آوازه ایشان را شنید و دستهایش سست گردید. و غصه و درد او را مثل زنی که می‌زاید، در‌گرفته است. 44 اینک او مثل شیر از طغیان اُردن به آن مرتع خرم برخواهد آمد، زیرا که من ایشان را در لحظه‌ای از آنجا خواهم راند. و کیست آن برگزیده که او را بر آن بگمارم؟ زیرا کیست که مثل من باشد و کیست که مرا به محاکمه بیاورد و کیست آن شبانی که به حضور من تواند ایستاد؟» 45 بنابراین مشورت خداوند را که درباره بابل نموده است و تقدیرهای او را که درباره سرزمین کَلدانیان فرموده است، بشنوید. به یقین ایشان کوچکان گله را خواهند ربود و به یقین مسکن ایشان را برای ایشان خراب خواهد ساخت. 46 از صدای تسخیر بابل زمین به لرزه درآمد و صدای آن در میان قومها شنیده گردید.» |
@ 2024 Korpu Company