اِرمیا 36 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

سوزاندن طومار

¹ و در سال چهارم یِهویاقیم پسر یوشیا پادشاه یهودا واقع شد که این کلام از جانب خداوند بر اِرمیا نازل شده، گفت:

² «طوماری برای خود گرفته، تمامی سخنانی را که من درباره اسرائیل و یهودا و همه قومها به تو گفتم از روزی که به تو صحبت نمودم، یعنی از دوران یوشیا تا امروز در آن بنویس.

³ شاید که خاندان یهودا تمامی بلا را که من می‌خواهم بر ایشان وارد بیاورم، گوش بگیرند و هر کدام از ایشان از راه بد خود بازگشت نمایند و من عصیان و گناهان ایشان را بیامرزم.»

⁴ پس اِرمیا باروک پسر نیریا را خواند و باروک از دهان اِرمیا تمامی کلام خداوند را که به او گفته بود، در آن طومار نوشت.

⁵ و اِرمیا به باروک امر کرده، گفت: «من زندانی هستم و نمی‌توانم به خانه خداوند داخل شوم.

⁶ پس تو برو و سخنان خداوند را از طوماری که از دهان من نوشتی، در خانه خداوند در گوش قوم بخوان و نیز آنها را در گوش تمامی یهودا که از شهرهای خود می‌آیند، بخوان.

⁷ شاید که به حضور خداوند التماس نمایند و هر کدام از ایشان از راه بد خود بازگشت کنند. زیرا که خشم و غضبی که خداوند درباره این قوم فرموده است، بزرگ می‌باشد.»

⁸ پس باروک پسر نیریا به هر آنچه اِرمیای نبی او را امر فرموده بود، عمل نمود و کلام خداوند را در خانه خداوند از آن طومار خواند.

⁹ و در ماه نهم از سال پنجم یِهویاقیم پسر یوشیا پادشاه یهودا برای تمامی اهل اورشلیم و برای همه کسانی که از شهرهای یهودا به اورشلیم می‌آمدند، برای روزه به حضور خداوند اعلام کردند.

¹⁰ و باروک سخنان اِرمیا را از آن طومار در خانه خداوند در حجره جِمَریا پسر شافان کاتب در صحن فوقانی نزد دهنه دروازه جدید خانه خداوند به گوش تمامی قوم خواند.

¹¹ و چون میکایا پسر جِمَریا پسر شافان تمامی سخنان خداوند را از آن طومار شنید،

¹² به خانه پادشاه به حجره کاتب آمد و اینک تمامی سروران در آنجا نشسته بودند، یعنی اِلیشاماع کاتب و دِلایا پسر شِمَعیا و اِلناتان پسر عَکبور و جِمَریا پسر شافان و صِدقیا پسر حَنَنیا و سایر سروران.

¹³ پس میکایا تمامی سخنانی را که از باروک وقتی که آنها را به گوش خلق از طومار می‌خواند شنید، برای ایشان باز ‌گفت.

¹⁴ آنگاه تمامی سروران، یهودی پسر نِتَنیا پسر شِلِمبا پسر کوشی را نزد باروک فرستادند تا به او بگوید: «آن طوماری را که به گوش قوم خواندی به ‌دست گرفته، بیا.» پس باروک پسر نیریا طومار را به ‌دست خود گرفته، نزد ایشان آمد.

¹⁵ ایشان وی را گفتند: «بنشین و آن را برای ما بخوان.» و باروک برای ایشان خواند.

¹⁶ و واقع شد که چون ایشان تمامی این سخنان را شنیدند، با ترس به یکدیگر نظر افکندند و به باروک گفتند: «به یقین تمامی این سخنان را به پادشاه بیان خواهیم کرد.»

¹⁷ و از باروک درخواست کرده، گفتند: «ما را بگو که تمامی این سخنان را چگونه از دهان اِرمیا نوشتی؟»

¹⁸ باروک به ایشان گفت: «او تمامی این سخنان را از دهان خود برای من می‌خواند و من با مرکب در طومار می‌نوشتم.»

¹⁹ سروران به باروک گفتند: «تو و اِرمیا رفته، خود را پنهان کنید تا کسی نداند که کجا می باشید.»

²⁰ پس طومار را در حجره اِلیشَمَع کاتب گذاشته، به‌ کاخ پادشاه رفتند و تمامی این سخنان را به گوش پادشاه باز‌ گفتند.

²¹ و پادشاه یهودی را فرستاد تا طومار را بیاورد و یهودی آن را از حجره اِلیشَمَع کاتب آورده، در گوش پادشاه و در گوش تمامی سرورانی که به حضور پادشاه حاضر بودند، خواند.

²² و پادشاه در ماه نهم در خانه زمستانی نشسته و آتش پیش او بر منقل افروخته بود.

²³ و واقع شد که چون یهودی سه چهار ورق خوانده بود، پادشاه آن را با کاردی می‌برید و در آتشی که بر منقل بود، می‌انداخت تا تمامی طومار در آتشی که در منقل بود، سوخته شد.

²⁴ پادشاه و همه خادمانش که تمامی این سخنان را شنیدند، نه ترسیدند و نه جامه خود را چاک زدند.

²⁵ لیکن اِلناتان و دلایا و جِمَریا به پادشاه التماس کردند که طومار را نسوزاند، اما به ایشان گوش نگرفت.

²⁶ بلکه پادشاه یِرَحمِیئیل شاهزاده و سِرایا پسر عَزریئیل و شِلِمیا پسر عَبدِئیل را امر فرمود که باروک کاتب و اِرمیای نبی را بگیرند. اما خداوند ایشان را مخفی داشت.

²⁷ و بعد از آنکه پادشاه طومار و سخنانی را که باروک از دهان اِرمیا نوشته بود سوزانید، کلام خداوند بر اِرمیا نازل شده، گفت:

²⁸ «طوماری دیگر برای خود باز گیر و همه سخنان اولین را که در طومار نخستین که یِهویاقیم پادشاه یهودا آن را سوزانید، بر آن بنویس.

²⁹ و به یِهویاقیم پادشاه یهودا بگو: ”خداوند چنین می‌فرماید: تو این طومار را سوزانیدی و گفتی چرا در آن نوشتی که پادشاه بابل به یقین خواهد آمد و این سرزمین را خراب کرده، انسان و حیوان را از آن نابود خواهد ساخت.

³⁰ بنابراین خداوند درباره یِهویاقیم پادشاه یهودا چنین می‌فرماید که برایش کسی نخواهد بود که بر تخت داوود بنشیند و لاشه او روز در گرما و شب در سرما بیرون افکنده خواهد شد.

³¹ و بر او و بر نسلش و بر خادمانش مجازات گناه ایشان را خواهم آورد و بر ایشان و بر ساکنان اورشلیم و مردان یهودا تمامی آن بلا را که درباره ایشان گفته‌ام خواهم رسانید، زیرا که مرا نشنیدند.“»

³² پس اِرمیا طوماری دیگر گرفته، به باروک پسر نیریای کاتب سپرد و او تمامی سخنان طوماری را که یِهویاقیم پادشاه یهودا به آتش سوزانیده بود از دهان اِرمیا در آن نوشت و سخنان بسیاری نیز مثل آنها بر آن افزوده شد.