اِرمیا 33 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

وعده صلح و آرامش

¹ و هنگامی که اِرمیا در صحن نگهبانان زندانی بود، کلام خداوند بار دیگر بر او نازل شده، گفت:

² «خداوندی که این کار را می کند و خداوندی که آن را شکل بخشیده، استوار می‌سازد و اسم او یهوه است، چنین می‌گوید:

³ مرا بخوان و تو را قبول خواهم نمود و تو را از چیزهای بزرگ و مخفی که آنها را ندانسته‌ای، آگاه خواهم ساخت.

⁴ زیرا که یهوه خدای اسرائیل درباره خانه‌های این شهر و درباره خانه‌های پادشاهان یهودا که در مقابل سنگرها و منجنیقها ویران شده است، چنین می‌فرماید:

⁵ آنها می‌آیند تا با کلدانیان جنگ نمایند و آنها را به لاشه​های کسانی که من در خشم و غضب خود ایشان را کشتم، پر می کنند. زیرا که روی خود را از این شهر به خاطر تمامی شرارت ایشان پوشانیده‌ام.

⁶ اینک به این شهر شفا و علاج باز خواهم داد و ایشان را شفا خواهم بخشید و فراوانی سلامتی و امنیت را به ایشان خواهم رسانید.

⁷ و اسیران یهودا و اسیران اسرائیل را باز آورده، ایشان را مثل اول بنا خواهم نمود.

⁸ و ایشان را از تمامی گناهانی که به من ورزیده‌اند، پاک خواهم ساخت و تمامی تقصیرهای ایشان را که به آنها بر من گناه ورزیده و از من سرپیچی کرده‌اند، خواهم آمرزید.

⁹ و این شهر برای من اسم شادمانی و سپاس و جلال خواهد بود نزد تمامی قومهای زمین که چون آنها همه کار نیکی را که به ایشان نموده باشم، بشنوند، خواهند ترسید. و به خاطر تمام این نیکویی و تمامی سلامتی که من به ایشان رسانیده باشم، خواهند لرزید.

¹⁰ خداوند چنین می‌گوید: در این مکان که شما درباره‌اش می‌گویید که آن ”ویران و خالی از انسان و حیوان است“، یعنی در شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم که ویران و متروک و خالی از انسان و حیوان است،

¹¹ در آنها آواز شادمانی و آواز سرور و صدای داماد و صدای عروس و صدای کسانی که می‌گویند: ”یهوه صِبایوت را سپاس بخوانید، زیرا خداوند نیکو است و رحمت او ابدی است!“ بار دیگر شنیده خواهد شد و صدای آنانی که هدایای تشکر به خانه خداوند می‌آورند. زیرا خداوند می‌گوید: اسیران این سرزمین را مثل سابق باز خواهم آورد.

¹² یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: در اینجایی که ویران و از انسان و حیوان خالی است و در همه شهرهایش بار دیگر مسکن شبانانی که گله‌ها را می‌خوابانند، خواهد بود.

¹³ و خداوند می‌گوید که در شهرهای کوهستان و شهرهای همواری و شهرهای نِگِب و در سرزمین بنیامین و در حوالی اورشلیم و شهرهای یهودا گوسفندان بار دیگر از زیر دست شمارندگان خواهند گذشت.

عهد جاودانی خداوند با داوود

¹⁴ اینک خداوند می گوید: روزهایی می‌آید که به آن وعده نیکو که درباره خاندان اسرائیل و خاندان یهودا دادم، وفا خواهم نمود.

¹⁵ در آن روزها و در آن زمان شاخه‌ای عادل برای داوود خواهم رویانید و او انصاف و عدالت را در سرزمین جاری خواهد ساخت.

¹⁶ در آن روزها یهودا نجات خواهد یافت و اورشلیم در امنیت به سر خواهد برد و اسمی که به آن نامیده می‌شود، این است: یهوه صِدقینو.

¹⁷ زیرا خداوند چنین می‌گوید که از داوود کسی ‌که بر تخت خاندان اسرائیل بنشیند، هرگز کم نخواهد شد.

¹⁸ و از لاویان کاهن کسی ‌که قربانی‌های سوختنی بگذراند و هدایای آردی بسوزاند و پیوسته قربانی‌ها سر ببُرد، از حضور من کم نخواهد شد.»

¹⁹ کلام خداوند بر اِرمیا نازل شده، گفت:

²⁰ «خداوند چنین می‌گوید: اگر عهد مرا با روز و عهد مرا با شب باطل توانید کرد که روز و شب در وقت خود نشود،

²¹ آنگاه عهد من با خادم من داوود نیز باطل خواهد شد تا برایش پسری که بر تخت او سلطنت نماید، نباشد و با لاویان کاهن که خادم من می‌باشند.

²² چنانکه لشکر آسمان را نتوان شمرد و ریگ دریا را اندازه نتوان گرفت، همچنان نسل خادم خود داوود و لاویان را که مرا خدمت می‌نمایند، بی‌شمار خواهم گردانید.»

²³ و کلام خداوند بر اِرمیا نازل شده، گفت:

²⁴ «آیا نمی‌بینی که این قوم چه حرف می‌زنند؟ می‌گویند که ”خداوند آن دو طایفه را که برگزیده بود، ترک نموده است.“ پس قوم مرا خوار می شمارند و دیگر ایشان را قومی حساب نمی‌کنند.

²⁵ خداوند چنین می‌گوید: اگر عهد من با روز و شب نمی‌بود و قانون‌های آسمان و زمین را قرار نمی‌دادم،

²⁶ آنگاه نسل یعقوب و نسل خادم خود داوود را نیز ترک می‌نمودم و از نسل او بر فرزندان ابراهیم و اسحاق و یعقوب حاکمان نمی‌گرفتم. زیرا که اسیران ایشان را باز خواهم آورد و بر ایشان رحم خواهم نمود.»