اِرمیا 30 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهدیدار خدا از اسرائیل 1 این است کلامی که از جانب خداوند بر اِرمیا نازل شده، گفت: 2 «یهوه خدای اسرائیل سخن گفته، چنین می‌گوید: تمامی سخنانی را که من به تو گفته‌ام، در طوماری بنویس. 3 زیرا خداوند می‌گوید: اینک روزهایی می‌آید که اسیران قوم خود اسرائیل و یهودا را باز خواهم آورد. و خداوند می‌گوید: ایشان را به سرزمینی که به پدران ایشان داده‌ام، باز خواهم رسانید تا آن را به تصرف آورند.» 4 و این است کلامی که خداوند درباره اسرائیل و یهودا گفته است. 5 زیرا خداوند چنین می‌گوید: «صدای ارتعاش شنیدیم. ترس است، نه صلح و سلامتی! 6 سؤال کنید و ملاحظه نمایید که آیا مرد فرزند می‌زاید؟ پس چرا هر مرد را می‌بینم که مثل زنی که می‌زاید، دست خود را بر کمرش نهاده و همه چهره‌ها به زردی تبدیل شده است؟» 7 وای بر ما، زیرا که آن روز، بزرگ است، و مثل آن، دیگری نیست، و آن، زمان تنگی یعقوب است، اما از آن نجات خواهد یافت. 8 و یهوه صِبایوت می‌گوید: «به راستی در آن روز یوغ او را از گردنت خواهم شکست و بندهای تو را خواهم گسیخت. و غریبان بار دیگر او را بنده خود نخواهند ساخت. 9 و ایشان خدای خود یهوه و پادشاه خویش داوود را که برای ایشان برمی انگیزانم، خدمت خواهند کرد. 10 پس خداوند می‌گوید: «ای خادم من یعقوب، مترس! و ای اسرائیل، هراسان مباش! زیرا اینک من تو را از جای دور و نسل تو را از سرزمین اسیری ایشان خواهم رهانید و یعقوب مراجعت نموده، در آسایش و امنیت خواهد بود و کسی او را نخواهد ترسانید. 11 زیرا خداوند می‌گوید: من با تو هستم تا تو را نجات بخشم. تمامی قومها را که تو را در میان آنها پراکنده ساختم، نابود خواهم کرد. اما تو را نابود نخواهم نمود، بلکه تو را به انصاف تنبیه خواهم کرد و تو را بدون تنبیه نخواهم گذاشت. 12 زیرا خداوند چنین می‌گوید: زخم تو علاج ناپذیر و جراحت تو مرگبار می‌باشد. 13 کسی نیست که شکایت تو را فیصله دهد، تا التیام یابی. و برایت دواهای شفابخشنده‌ای نیست. 14 تمامی دوستانت تو را فراموش کرده، درباره تو احوالپرسی نمی‌نمایند، زیرا که تو را به صدمه دشمن و به تنبیه بیرحمی به خاطر زیادی عصیانت و فزونی گناهانت، مبتلا ساخته‌ام. 15 چرا درباره زخم خود فریاد می‌نمایی؟ درد تو علاج ناپذیر است. به خاطر فزونی عصیانت و زیادی گناهانت این کارها را به تو کرده‌ام. 16 بنابراین آنانی که تو را می‌بلعند، بلعیده خواهند شد و آنانی که تو را به تنگ می‌آورند، تمامی به اسیری خواهند رفت. و آنانی که تو را تاراج می‌کنند، تاراج خواهند شد و همه غارت کنندگانت را به غارت تسلیم خواهم کرد. 17 زیرا خداوند می‌گوید: به تو شفا خواهم رسانید و جراحات تو را شفا خواهم داد، از این جهت که تو را شهر متروک می‌نامند و می گویند که ”این صَهیون است که کسی درباره آن احوالپرسی نمی‌کند.“ 18 خداوند چنین می‌گوید: ”اینک خیمه‌های اسیری یعقوب را باز خواهم آورد و به مسکنهایش ترحم خواهم نمود و شهر بر تپهاش بنا شده، قصرش مطابق عادت خود مسکون خواهد شد. 19 و ستایش و آواز نغمهسرایان از آنها بیرون خواهد آمد و ایشان را خواهم افزود و کم نخواهند شد و ایشان را سرافراز خواهم ساخت و پست نخواهند گردید. 20 و پسرانش مانند روزهای پیشین شده، جماعتش در حضور من برقرار خواهند ماند. و بر تمامی ستمگرانش مجازات خواهم رسانید. 21 و حاکم ایشان از خود ایشان بوده، پادشاه ایشان از میان ایشان بیرون خواهد آمد و او را نزدیک می‌گردانم تا نزدیک من بیاید.“ زیرا خداوند می‌گوید: ”کیست که جرأت کند نزد من آید؟ 22 و شما قوم من خواهید بود و من خدای شما خواهم بود.“ 23 اینک باد شدید خداوند با شدت غضب و گردبادهای سخت بیرون می‌آید که بر سر شریران هجوم آورد. 24 تا خداوند تدبیرات دل خود را به جا نیاورد و استوار نفرماید، شدت خشم او نخواهد برگشت. در روزهای آخر این را خواهید فهمید.» |
@ 2024 Korpu Company