اِرمیا 28 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

حَنَنیا، نبی دروغین

¹ و در همان سال، در ابتدای سلطنت صِدقیا پادشاه یهودا، در ماه پنجم از سال چهارم، واقع شد که حَنَنیا پسر عَزّور نبی که از جِبعون بود، مرا در خانه خداوند در حضور کاهنان و تمامی قوم خطاب کرده، گفت:

² «یهوه صِبایوت خدای اسرائیل به این مضمون صحبت نموده و گفته است: من یوغ پادشاه بابل را شکسته‌ام.

³ بعد از اتمام دو سال من همه ظرفهای خانه خداوند را که نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل از این مکان گرفته به بابل برد، به اینجا باز خواهم آورد.

⁴ و خداوند می‌گوید: من یِکُنیا پسر یِهویاقیم پادشاه یهودا و تمامی اسیران یهودا را که به بابل رفته‌اند، به اینجا باز خواهم آورد، زیرا که یوغ پادشاه بابل را خواهم شکست.»

⁵ آنگاه اِرمیای نبی با حَنَنیای نبی در حضور کاهنان و تمامی قومی که در خانه خداوند حاضر بودند. صحبت کرد.

⁶ اِرمیای نبی چنین گفت: «آمین! خداوند چنین بکند! خداوند سخنانت را که به آنها نبوت کردی، استوار نماید و ظروف خانه خداوند و تمامی اسیران را از بابل به اینجا باز آورد.

⁷ لیکن این کلام را که من به گوش تو و به گوش تمامی قوم می‌گویم، بشنو:

⁸ انبیایی که از زمان قدیم قبل از من و قبل از تو بوده‌اند، درباره سرزمینهای بسیار و ممالک بزرگ به جنگ و بلا و طاعون نبوت کرده‌اند.

⁹ اما آن نبی​ای که به سلامتی نبوت کند، اگر کلام آن نبی واقع گردد، آنگاه آن نبی معروف خواهد شد که خداوند به راستی او را فرستاده است.»

¹⁰ پس حَنَنیای نبی یوغ را از گردن اِرمیای نبی گرفته، آن را شکست.

¹¹ و حَنَنیا به حضور تمامی قوم خطاب کرده، گفت: «خداوند چنین می‌گوید: به همین طور یوغ نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل را بعد از پایان دو سال از گردن تمامی قومها خواهم شکست.» پس اِرمیای نبی به راه خود رفت.

¹² و بعد از آنکه حَنَنیای نبی یوغ را از گردن اِرمیای نبی شکسته بود، کلام خداوند بر اِرمیا نازل شده، گفت:

¹³ «برو و حَنَنیای نبی را بگو: ”خداوند چنین می‌گوید: یوغهای چوبین را شکستی، اما به جای آنها یوغهای آهنین را خواهی ساخت.

¹⁴ زیرا که یهوه صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: من یوغی آهنین بر گردن تمامی این قومها نهادم تا نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل را خدمت نمایند. پس او را خدمت خواهند نمود و نیز حیوانات صحرا را به او دادم.“»

¹⁵ آنگاه اِرمیای نبی به حَنَنیای نبی گفت: «ای حَنَنیا، بشنو! خداوند تو را نفرستاده است، بلکه تو این قوم را بر آن می​داری که به دروغ توکل نمایند.

¹⁶ بنابراین خداوند چنین می‌گوید: ”اینک من تو را از روی این زمین محو می‌سازم و تو امسال خواهی مرد، زیرا که سخنان فتنه‌انگیز به ضد خداوند گفتی.»

¹⁷ پس در ماه هفتم همانسال حَنَنیای نبی مرد.