اِرمیا 21 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

نبوت درباره سقوط اورشلیم

¹ کلامی که به اِرمیا از جانب خداوند نازل شد، وقتی که صِدقیای پادشاه، فَشحور پسر مَلکیا و صِفَنیا پسر مَعَسیای کاهن را نزد او فرستاده، گفت:

² «برای ما از خداوند سؤال نما، زیرا که نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل با ما جنگ می‌کند. شاید که خداوند مطابق کارهای عجیب خود با ما عمل نماید تا او از ما برگردد.»

³ اِرمیا به ایشان گفت: «به صِدقیا چنین بگویید:

⁴ ”یهوه خدای اسرائیل چنین می‌فرماید: اینک من اسلحه جنگ را که به ‌دست شماست و شما با آنها با پادشاه بابل و کلدانیانی که شما را از بیرون دیوارها محاصره نموده‌اند، جنگ می‌کنید، برمی گردانم و ایشان را در درون این شهر جمع خواهم کرد.

⁵ و من به ‌دست دراز و بازوی قوی و به شدت غضب و خشمی بزرگ با شما جنگ خواهم نمود.

⁶ و ساکنان این شهر را، هم از انسان و هم از حیوان، خواهم زد که به طاعونی سخت خواهند مرد.

⁷ و خداوند می‌گوید که بعد از آن صِدقیا، پادشاه یهودا و خادمانش و این قوم یعنی آنانی را که از طاعون و شمشیر و قحط در این شهر باقیمانده باشند، به ‌دست نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل و به ‌دست دشمنان ایشان و به ‌دست جویندگان جان ایشان تسلیم خواهم نمود تا ایشان را به دم شمشیر بکشد. و او بر ایشان رحم و شفقت و گذشت نخواهد نمود.“

⁸ و به این قوم بگو که ”خداوند چنین می‌فرماید: اینک من راه حیات و راه مرگ را پیش شما می‌گذارم؛

⁹ هر که در این شهر بماند از شمشیر و قحطی و طاعون خواهد مرد، اما هر ‌که بیرون رود و به ‌دست کلدانیانی که شما را محاصره نموده‌اند بیفتد، زنده خواهد ماند و جانش برای او غنیمت خواهد شد.

¹⁰ زیرا خداوند می‌گوید: من روی خود را بر این شهر به بدی و نه از نیکویی برگردانیدم. این شهر به ‌دست پادشاه بابل تسلیم شده، و او، آن را به آتش خواهد سوزانید.

¹¹ «و درباره خاندان پادشاه یهودا بگو: ”کلام خداوند را بشنوید:

¹² ‌ای خاندان داوود خداوند چنین می‌فرماید: بامدادان به انصاف داوری نمایید و مظلومان را از دست ظالمان برهانید، مبادا شدت خشم من به خاطر بدی کارهای شما مثل آتش صادر گردد و مشتعل شده، خاموش کننده‌ای نباشد.“»

¹³ خداوند می‌گوید: «ای ساکنان وادی، و ‌ای صخره هامون، که می‌گویید: ”کیست که به ضد ما فرود آید؟ و کیست که به مسکنهای ما داخل شود؟“ اینک من به ضد تو هستم.

¹⁴ مطابق ثمره کارهایتان شما را مجازات خواهم کرد، و آتشی در جنگل این شهر خواهم افروخت که تمامی حوالی آن را خواهد سوزانید.» خداوند می‌گوید.