اِرمیا 17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهگناه یهودا 1 «گناه یهودا به قلم آهنین و نوک الماس نوشته شده است. و بر لوح دل ایشان و بر شاخهای قربانگاههای شما نقش شده است. 2 مادامی که پسران ایشان قربانگاههای خود و اَشیره‌های خویش را نزد درختان سبز و بر تپههای بلند یاد می‌دارند، 3 ای کوه من، که در صحرا هستی، ثروت و تمامی گنجهای تو را به تاراج خواهم داد و مکانهای بلند تو را نیز به خاطر گناهی که در همه حدود خود ورزیده‌ای. 4 و تو خود، ملک خویش را که به تو داده‌ام، برباد خواهی داد و دشمنانت را در سرزمینی که نمی‌شناسی، خدمت خواهی نمود. زیرا آتشی در خشم من افروخته‌اید که تا به ابد مشتعل خواهد بود.» 5 و خداوند چنین می‌گوید: «ملعون باد کسی که بر انسان توکل دارد، و بشر را اعتماد خویش سازد و دلش از یهوه برگردد. 6 و او مثل درخت عَرعَر در بیابان خواهد بود و چون نیکویی آید، آن را نخواهد دید، بلکه در مکانهای خشک بیابان در زمین شوره متروک ساکن خواهد شد. 7 مبارک باد کسی که بر خداوند توکل دارد و خداوند اعتماد او باشد. 8 او مثل درخت نشانده بر کنار آب خواهد بود که ریشه‌های خویش را به سوی رود پهن می‌کند و چون گرما بیاید، نخواهد ترسید و برگش شاداب خواهد ماند. در خشکسالی نگرانی نخواهد داشت و از آوردن میوه باز نخواهد ماند.» 9 دل از همه چیز فریبنده‌تر است و بسیار بیمار! کیست که آن را بفهمد؟ 10 «من یهوه تفتیش کننده دل و آزماینده افکار هستم تا به هر کس مطابق راههایش و بر اساس ثمره کارهایش جزا دهم.» 11 مثل کبک که بر تخمهایی که ننهاده باشد، بنشیند، همچنان است کسی که مال را به بی انصافی جمع کند. در نیمه عمرش آن را ترک خواهد کرد و در آخرت خود احمق خواهد بود. 12 مکان قُدس ما تخت جلال و از ازل رفیع است. 13 ای خداوند، که امید اسرائیل هستی، همگانی که تو را ترک نمایند، خجل خواهند شد. آنانی که از تو روی گردانند، بر خاک نوشته خواهند شد، چونکه خداوند را که چشمه آب حیات است، ترک نموده‌اند. 14 ای خداوند، مرا شفا بده، پس شفا خواهم یافت. مرا نجات بده، پس ناجی خواهم شد، زیرا که تو تسبیح من هستی. 15 اینک ایشان به من می‌گویند: «کلام خداوند کجاست؟ الان واقع بشود!» 16 و اما من از بودن شبان برای تو سر باز نزدم، و تو می‌دانی که روز بلا را نخواستم. آنچه از لبهایم بیرون آمد به حضور تو آشکار بود. 17 برای من باعث ترس مباش، که در روز بلا پناهگاه من تو هستی. 18 باشد که ستمکاران من سرافکنده شوند، اما من سرافکنده نشوم. ایشان هراسان شوند، اما من هراسان نشوم. روز بلا را بر ایشان بیاور و ایشان را به هلاکت دو برابر هلاک کن. تقدیس سبّت 19 خداوند به من چنین گفت که «برو و نزد دروازه پسران قوم که پادشاهان یهودا از آن داخل می‌شوند و از آن بیرون می‌روند و نزد همه دروازه‌های اورشلیم بایست. 20 و به ایشان بگو: ”ای پادشاهان یهودا، و تمامی مردمان یهودا و همه ساکنان اورشلیم که از این دروازه‌ها داخل می‌شوید، کلام خداوند را بشنوید! 21 خداوند چنین می‌گوید: به خاطر جان خود با حذر باشید و در روز سبّت هیچ باری حمل نکنید و آن را داخل دروازه‌های اورشلیم مسازید. 22 و در روز سبّت هیچ باری از خانه‌های خود بیرون میاورید و هیچکار مکنید، بلکه روز سبّت را تقدیس نمایید، چنانکه به پدران شما امر فرمودم.» 23 اما ایشان نشنیدند و گوش خود را فرا نداشتند، بلکه گردنهای خود را سخت ساختند تا نشنوند و تنبیه را نپذیرند. 24 «”و خداوند می گوید: «اگر مرا به درستی بشنوید و در روز سبّت، هیچ باری از دروازه‌های این شهر داخل نسازید و روز سبّت را تقدیس نموده، هیچکار در آن نکنید، 25 آنگاه پادشاهان و سروران بر تخت داوود نشسته، و بر ارابه‌ها و اسبان سوار شده، ایشان و سروران ایشان، مردان یهودا و ساکنان اورشلیم از دروازه‌های این شهر داخل خواهند شد و این شهر تا به ابد مسکون خواهد بود. 26 و از شهرهای یهودا و از نواحی اورشلیم و از سرزمین بنیامین و از نواحی پست و کوهستان و نِگِب خواهند آمد و قربانی‌های سوختنی و قربانیها و هدایای آردی و بخور و قربانی‌های تشکر را به خانه خداوند خواهند آورد. 27 و اگر مرا نشنیده، روز سبّت را تقدیس ننمایید و در روز سبّت باری حمل کرده، از دروازه‌های اورشلیم داخل سازید، آنگاه در دروازه‌هایش آتشی خواهم افروخت که قصرهای اورشلیم را به آتش خواهد کشید و خاموش نخواهد شد.“» |
@ 2024 Korpu Company