اِشعیا 9 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

کودکی برای ما زاده شد

¹ لیکن برای او که در تنگی می‌بود، تاریکی نخواهد شد. در زمان پیشین سرزمین زِبولون و سرزمین نَفتالی را ذلیل ساخت، اما در زمان آخر آن را به راه دریا به آن طرف اردن، و جلیل ملتها محترم خواهد گردانید.

² قومی که در تاریکی روان می‌بودند، نور بزرگی خواهند دید و بر ساکنان سرزمین ظلمت غلیظ نور خواهد تابید.

³ تو قوم را بسیار ساخته، شادی ایشان را زیاد گردانیدی. به حضور تو شادی خواهند کرد، مثل شادمانی وقت درو و مانند کسانی که در تقسیم نمودن غنیمت شادی می‌نمایند.

⁴ زیرا که یوغ بار او را و عصای گردنش یعنی عصای جفا کننده او را شکستی، چنانکه در روز شکست مِدیان کردی.

⁵ زیرا همه چکمه‌های جنگاوران در غوغای جنگ، و همه لباسهای به خون آغشته، چون هیزم آتش برای سوختن خواهند بود.

⁶ زیرا که برای ما کودکی زاده و پسری به ما بخشیده شد؛ سلطنت بر دوش او خواهد بود، و اسم او ‌”مشاور شگفت‌انگیز“ و ”خدای قدیر“ و ”پدر سرمدی“ و ”سرور صلح و سلامتی“ خوانده خواهد شد.

⁷ افزونی سلطنت و صلح او را بر تخت داوود و بر مملکت او انتها نخواهد بود، تا آن را به انصاف و عدالت از الان تا به ابد برقرار و استوار نماید. غیرت یهوه صِبایوت این را به جا خواهد آورد.

غضب خدا بر غرور و ستم

⁸ خداوند کلامی به ضد یعقوب فرستاده و آن بر اسرائیل واقع خواهد شد.

⁹ و تمامی قوم خواهند دانست، یعنی اِفرایم و ساکنان سامره که از غرور و تکبّر دل خود می‌گویند:

¹⁰ «خشتها افتاده است، اما با سنگهای تراشیده بنا خواهیم نمود. چوبهای افراغ در هم شکسته، اما سرو آزاد به جای آنها می‌گذاریم.»

¹¹ بنابراین خداوند دشمنان رِصین را به ضد او خواهد برافراشت و دشمنان او را خواهد برانگیخت.

¹² اَرامیان را از مشرق و فلسطینیان را از مغرب، و ایشان اسرائیل را با دهانی گشاده خواهند خورد. اما با این همه خشم او برگردانیده نشده، و دست او هنوز دراز است.

¹³ و این قوم به سوی زننده خودشان بازگشت ننموده و یهوه صِبایوت را نطلبیده‌اند.

¹⁴ بنابراین خداوند سر و دُم و نخل و نی را از اسرائیل در یک روز خواهد برید.

¹⁵ مرد پیر و مرد شریف سَر است و نبی‌ای که تعلیم دروغ می‌دهد، دُم می‌باشد.

¹⁶ زیرا که هدایت کنندگان این قوم ایشان را گمراه می‌کنند و پیروان ایشان بلعیده می‌شوند.

¹⁷ از این رو خداوند از جوانان ایشان خشنود نخواهد شد و بر یتیمان و بیوه‌زنان ایشان ترحم نخواهد نمود. چونکه تمامی ایشان خدانشناس و شریرند و از هر دهانی حماقت جاری می‌شود. با اینهمه غضب او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.

¹⁸ زیرا که شرارت مثل آتش می‌سوزاند و خار و خس را می‌خورد، و بوته‌های جنگل را مشتعل ساخته، و آنها در ستونی از دود، پیچان بالا می‌روند.

¹⁹ از خشم یهوه صِبایوت زمین سوخته شده است و قوم هیزم آتش گشته‌اند و کسی بر برادر خود شفقت ندارد.

²⁰ از جانب راست می‌ربایند و گرسنه می‌مانند، و از طرف چپ می‌خورند و سیر نمی‌شوند، و هر کس گوشت بازوی خود را می‌خورد.

²¹ مَنَسی اِفرایم را و اِفرایم مَنَسی را و هر دوی ایشان به ضد یهودا متحد می‌شوند. با این همه غضب او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.