اِشعیا 63 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهروز انتقام و نجات 1 این کیست که از اِدوم با لباس سرخ، از بصره می‌آید؟ این کیست که به لباس جلیل خود آراسته است و در زیادی قوت خویش گام برمی‌دارد؟ «آن منم! من که به عدالت صحبت می‌کنم و برای نجات، نیرومند می‌باشم.» 2 چرا لباس تو سرخ است و جامه تو مثل کسی که حوض شراب‌گیری را لگدکوب کند؟ 3 «من حوض شراب را به تنهای لگدکوب نمودم و هیچیک از قوم‌ها با من نبود و ایشان را به غضب خود پایمال کردم و به شدت خشم خویش لگدکوبشان نمودم و خون ایشان به لباس من پاشیده شد، تمامی جامه مرا بیالود. 4 زیرا که روز انتقام در دل من بود و سال فدیه شدگانم رسیده بود. 5 نگریستم و یاری کننده‌ای نبود به حیرت شدم، زیرا پشتیبانی نبود. پس بازوی من مرا نجات داد و شدت خشم من مرا دستگیری نمود. 6 قوم‌ها را به غضب خود پایمال نموده، ایشان را از شدت خشم خویش مست ساختم. و خون ایشان را بر زمین ریختم.» پرستش و دعا 7 محبتهای خداوند را، کارهای ستودنی خداوند را اعلام خواهم نمود، مطابق هر آنچه خداوند برای ما عمل نموده است و به موجب احسان فراوانی که برای خاندان اسرائیل مطابق رحمت‌ها و فراوانی محبت خود به جا آورده است. 8 زیرا گفته است: «ایشان قوم من می‌باشند، و پسرانی که خیانت نخواهند کرد.» پس نجات‌دهنده ایشان شده است. 9 او در همه تنگیهای ایشان به تنگ آورده شد و فرشته حضور وی ایشان را نجات داد. در محبت و حلم خود ایشان را فدیه داد و در تمامی روزهای قدیم، متحمل ایشان شده، ایشان را برداشت. 10 اما ایشان عاصی شده، روح قدوس او را اندوهگین ساختند، پس برگشته، دشمن ایشان شد و او خود با ایشان جنگ نمود. 11 آنگاه دوران قدیم و موسی و قوم خویش را به یاد آورد، و گفت: کجاست آنکه ایشان را با شبان گله خود از میان دریا عبور داد؟ و کجا است آنکه روح قدوس خود را در میان ایشان نهاد؟ 12 که بازوی جلیل خود را به دست راست موسی روان ساخت و آبها را پیش روی ایشان از هم جدا گردانید، تا اسم جاودانی برای خویش پیدا کند؟ 13 آنکه ایشان را در ژرفاها مثل اسب در بیابان رهبری نمود که زمین نخورند. 14 مثل چارپایانی که به وادی فرود می‌روند، روح خداوند ایشان را آرامی بخشید. هم چنان قوم خود را رهبری نمودی تا برای خود اسم مجید پیدا نمایی. 15 از آسمان نگاه کن و از مسکن قدوسیت و جلال خویش نظر افکن. غیرت قدرت تو کجا است؟ جوشش دل و رحمت های تو که به من نمودی، بازداشته شده است. 16 به راستی که تو پدر ما هستی، اگر‌چه ابراهیم ما را نشناسد، و اسرائیل ما را به جا نیاورد. اما تو، ای یهوه، تو پدر ما و قیّم ما هستی و نام تو از ازل می‌باشد. 17 ای خداوند، ما را از راههای خود چرا گمراه ساختی، و دلهای ما را سخت گردانیدی تا از تو نترسیم؟ به خاطر بندگانت و قبایل میراث خود بازگشت نما. 18 قوم مقدس تو اندک زمانی آن را متصرف بودند و دشمنان ما مکان قُدس تو را پایمال نمودند. 19 و ما مثل کسانی که تو هرگز بر ایشان حکمرانی نکرده باشی، و به نام تو نامیده نشده باشند، گردیده‌ایم. |
@ 2024 Korpu Company