اِشعیا 51 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهنجات قوم خدا 1 ای پیروان عدالت و طالبان خداوند مرا بشنوید! به صخره‌ای که از آن قطع گشته و به حفره چاهی که از آن کنده شده‌اید، نظر کنید. 2 به پدر خود ابراهیم و به سارا که شما را زایید نظر نمایید زیرا او یک نفر بود حینی که او را دعوت نمودم و او را برکت داده، زیاد گردانیدم. 3 به راستی خداوند صَهیون را تسلی داده، تمامی خرابه‌هایش را تسلی بخشیده است و بیابان او را مثل عدن و هامون او را مانند جنت خداوند ساخته است. خوشی و شادی در آن یافت می‌شود و سپاس و آواز شادی. 4 ای قوم من، به من توجه نمایید، و ای طایفه من، به من گوش دهید. زیرا که شریعت از نزد من صادر می‌شود و داوری خود را برقرار می‌کنم تا قوم ها را روشنایی بشود. 5 عدالت من نزدیک است و نجات من آشکار شده، بازوی من قوم‌ها را داوری خواهد نمود و سواحل دوردست منتظر من شده، به بازوی من اعتماد خواهند کرد. 6 چشمان خود را به سوی آسمان برافرازید و پایین به سوی زمین نظر کنید، زیرا که آسمان مثل دود از هم خواهد پاشید و زمین مثل لباس کهنه خواهد گردید و ساکنانش همچنین خواهند مرد، اما نجات من تا به ابد خواهد ماند و عدالت من قطع نخواهد گردید. 7 ای شما که عدالت را می‌شناسید! و ای قومی که شریعت من در دل شما است! مرا بشنوید. از سرزنش مردمان مترسید و از دشنام ایشان هراسان مشوید. 8 زیرا که بید ایشان را مثل لباس خواهد زد و کرم ایشان را مثل پشم خواهد خورد، اما عدالت من تا به ابد و نجات من نسل اندر نسل باقی خواهد ماند. 9 بیدار شو، ای بازوی خداوند، بیدار شو! و خود را با قوت آراسته ساز. مثل دوران قدیم و دوره‌های گذشته بیدار شو. آیا تو آن نیستی که رَهَب را قطع نموده، اژدها را مجروح ساختی؟ 10 آیا تو آن نیستی که دریا و آبهای ژرفای بزرگ را خشک کردی و عمق های دریا را راه ساختی، تا فدیه شدگان عبور نمایند؟ 11 فدیه شدگان خداوند بازگشت نموده، با ترنّم به صَهیون خواهند آمد و خوشی جاودانی بر سر ایشان خواهد بود و شادمانی و خوشی را خواهند یافت و غم و ناله فرار خواهد کرد. 12 «من هستم، من که شما را تسلی می‌دهم. پس تو کیستی که از انسانی که می‌میرد می‌ترسی، و از پسر آدم که مثل گیاه خواهد گردید؟ 13 خداوند را که آفریننده تو است، فراموش کرده‌ای، که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد؛ دائم تمامی روز از خشم ستمکار وقتی که به جهت هلاک کردن آماده می‌شود، می‌ترسی. و خشم ستمکار کجا است؟ 14 اسیران ذلیل به زودی رها خواهند شد و در حفره نخواهند مرد و نان ایشان کم نخواهد شد. 15 زیرا من یهوه خدای تو هستم که دریا را به تلاطم می‌آورم تا امواجش نعره زنند؛ یهوه صِبایوت اسم من است. 16 و من کلام خود را در دهان تو گذاشتم و تو را زیر سایه دست خویش پنهان کردم تا آسمانها غرس نمایم و بنیاد زمینی نهم و صَهیون را گویم که: ”تو قوم من هستی.“» کاسه غضب خدا 17 خویشتن را برانگیز, ای اورشلیم! خویشتن را برانگیخته، برخیز! ای که از دست خداوند، کاسه غضب او را نوشیدی و دُرد کاسه سرگیجی را نوشیده، آن را تا ته آشامیدی. 18 از تمامی پسرانی که زاییده است، یکی نیست که او را رهبری کند و از تمامی پسرانی که تربیت نموده، کسی نیست که او را دستگیری نماید. 19 این دو بلا بر تو عارض خواهد شد، کیست که برای تو ماتم کند؟ یعنی خرابی و هلاکت و قحط و شمشیر؛ پس چگونه تو را تسلی دهم؟ 20 پسران تو را ضعف گرفته، به سر همه کوچه‌ها مثل آهو در دام خوابیده‌اند. و ایشان از غضب خداوند و از عتاب خدای تو پر شده‌اند. 21 پس ای ستم دیده، این را بشنو! و ای مست شده اما نه از شراب! 22 خداوند تو یهوه و خدای تو که در دفاع از قوم خود ایستادگی می‌کند، چنین می‌گوید: «اینک کاسه سرگیجی را و دُرد کاسه غضب خویش را از تو خواهم گرفت و آن را بار دیگر نخواهی آشامید. 23 و آن را به دست آنانی که بر تو ستم می‌نمایند، می‌گذارم که به جان تو می گویند: ”خم شو تا از تو بگذریم“، و تو پشت خود را مثل زمین می‌سازی و مانند کوچه، تا بر تو بگذرند.» |
@ 2024 Korpu Company