اِشعیا 49 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهخادم خداوند 1 ای سرزمینهای ساحلی، از من بشنوید! و ای قومها، از جای دور گوش دهید! خداوند مرا از رَحِم دعوت کرده و از بطن مادرم اسم مرا اعلام نموده است. 2 و دهان مرا مثل شمشیر تیز ساخته، مرا زیر سایه دست خود پنهان کرده است. و مرا تیر صیقل یافته ساخته، در ترکش خود مخفی نموده است. 3 و مرا گفت: «ای اسرائیل، تو خادم من هستی، که در تو جلال خود آشکار نموده‌ام!» 4 اما من گفتم که: «بی جهت زحمت کشیدم و قوت خود را بی‌فایده و باطل صرف کردم، لیکن حق من با خداوند و مزد من با خدای من می‌باشد.» 5 و الان خداوند، که مرا از رحم برای بندگی خویش سرشت تا یعقوب را نزد او باز آورم و تا اسرائیل نزد او جمع شوند، می‌گوید: و در نظر خداوند محترم هستم و خدای من قوت من است 6 پس او چنین می‌فرماید: «این چیز اندکی است که بنده من بشوی تا قبایل یعقوب را برپا کنی و نجات یافتگان اسرائیل را باز آوری. بلکه تو را نور ملتها خواهم گردانید و تا کرانهای زمین نجات من خواهی بود.» 7 خداوند که ولی و قدوس اسرائیل می‌باشد، به او که نزد مردم محقر و نزد ملت ها منفور و بنده حاکمان است ، چنین می‌گوید: «پادشاهان دیده، برپا خواهند شد و سروران سجده خواهند نمود، به خاطر خداوند که امین است و قدوس اسرائیل که تو را برگزیده است.» دیدار از اسرائیل 8 خداوند چنین می‌گوید: «در زمان خشنودی تو را قبول نمودم و در روز نجات تو را یاری کردم. و تو را حفظ نموده عهد قوم خواهم ساخت تا زمین را بنا شده سازی و نصیبهای خراب شده را به ایشان تقسیم نمایی. 9 و به اسیران بگویی: ”بیرون روید.“ و به آنانی که در ظلمتند، خویشتن را آشکار سازید. و ایشان در راهها خواهند چرید و مرتعهای ایشان بر همه صحراهای کوهی خواهد بود. 10 گرسنه و تشنه نخواهند بود و حرارت و آفتاب به ایشان ضرر نخواهد رسانید، زیرا آنکه بر ایشان ترحم دارد، ایشان را هدایت خواهد کرد و نزد چشمه های آب ایشان را رهبری خواهد نمود. 11 و تمامی کوه‌های خود را طریق‌ها خواهم ساخت و راههای من بلند خواهد شد. 12 اینک بعضی از جای دور خواهند آمد و بعضی از شمال و از مغرب و بعضی از دیار سینیم.» 13 ای آسمانها، ترنّم کنید! و ای زمین، شادی نما! و ای کوه‌ها، آواز شادمانی دهید! زیرا خداوند قوم خود را تسلی می‌دهد و بر مظلومان خود ترحم می‌فرماید. 14 اما صَهیون می‌گوید: «یهوه مرا ترک نموده و خداوند مرا فراموش کرده است.» 15 آیا زن، بچه شیر خواره خود را فراموش کرده بر پسر رحم خویش ترحم ننماید؟ اینان فراموش می‌کنند، اما من تو را فراموش نخواهم نمود. 16 اینک تو را بر کف دستهای خود نقش نمودم و حصارهایت دائم در نظر من است. 17 پسرانت با شتاب خواهند آمد و آنانی که تو را خراب و ویران کردند، از تو بیرون خواهند رفت. 18 چشمان خود را به هر طرف بلند کرده، ببین؛ تمامی اینها جمع شده، نزد تو می‌آیند. خداوند می‌گوید: «به حیات خودم قسم، که تمامی اینها همچون زیور خواهی پوشید، و مثل عروس خود را به آنها خواهی آراست. 19 زیرا خرابه‌ها و ویرانه‌های تو و زمین تو که تباه شده بود، اما الان تو از زیادی ساکنان تنگ خواهی شد و هلاک کنندگانت دور خواهند گردید. 20 پسران تو که بی‌اولاد می‌بودی، در گوش تو به یکدیگر خواهند گفت: ”این مکان برای من تنگ است، مرا جایی بده تا ساکن شوم.“ 21 و تو در دل خود خواهی گفت: ”کیست که اینها را برایم زاده است و حال آنکه من بی‌اولاد و نازاد و جلای وطن و طرد شده می‌بودم؟ پس کیست که اینها را پرورش داد؟ اینک من به تنهایی ترک شده بودم، پس اینها کجا بودند؟“» 22 خداوند یهوه چنین می‌گوید: «اینک من دست خود را به سوی قومها دراز خواهم کرد و بیرق خویش را به سوی آنها خواهم برافراشت. و ایشان پسرانت را در آغوش خود خواهند آورد و دخترانت بر دوش ایشان برداشته خواهند شد. 23 و پادشاهان پدر خوانده تو و ملکه‌های ایشان دایه‌های تو خواهند بود و نزد تو رو به زمین افتاده، خاک پای تو را خواهند لیسید و تو خواهی دانست که من یهوه هستم و آنانی که منتظر من باشند، خجل نخواهند گردید. 24 آیا غنیمت از جبار گرفته شود یا اسیران از مرد ستمپیشه رهانیده گردند؟ 25 زیرا خداوند چنین می‌گوید: «اسیران نیز از جبار گرفته خواهند شد و غنیمت از دست ستم پیشه رهانیده خواهد گردید. زیرا که من با دشمنان تو مخالفت خواهم نمود و من پسران تو را نجات خواهم داد. 26 و به آنانی که بر تو ظلم نمایند، گوشت خودشان را خواهم خورانید و به خون خود مثل شراب مست خواهند شد و تمامی بشر خواهند دانست که من یهوه نجات‌دهنده تو و ولی تو و قدیر یعقوب هستم.» |
@ 2024 Korpu Company