اِشعیا 42 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهخادم خداوند 1 اینک خادم من که او را دستگیری نمودم و برگزیده من که جانم از او خشنود است، من روح خود را بر او می‌نهم تا انصاف را برای قومها صادر سازد. 2 او فریاد نخواهد زد و صدای خود را بلند نخواهد نمود و آن را در کوچه‌ها نخواهد شنوانید. 3 نی خرد شده را نخواهد شکست و فتیله ضعیف را خاموش نخواهد ساخت تا عدالت را در کمال امانت اجرا نماید. 4 او ضعیف نخواهد گردید و نخواهد شکست تا انصاف را بر زمین قرار دهد. سواحل دوردست منتظر شریعت او می‌باشند. 5 یهوه خدا که آسمانها را آفرید و آنها را پهن کرد و زمین و ثمرات آن را گسترانید و نَفَس را به قومی که در آن باشند و روح را بر آنانی که در آن گام برمی‌دارند، چنین می‌گوید: 6 «من که یهوه هستم تو را به عدالت خوانده‌ام و دست تو را گرفته، تو را نگاه خواهم داشت و تو را عهد قوم و نور قومها خواهم گردانید؛ 7 تا چشمان کوران را بگشایی و اسیران را از زندان و نشینندگان در ظلمت را از زندان بیرون آوری. 8 من یهوه هستم و اسم من همین است. و جلال خود را به کسی دیگر و ستایش خویش را به بتهای تراشیده نخواهم داد. 9 اینک وقایع نخستین واقع شد و من از چیزهای نو اعلام می‌کنم و قبل از آنکه به وجود آید، شما را از آنها خبر می‌دهم.» سرود ستایش 10 ای شما که به دریا فرود می‌روید، و ای آنچه در آن است! ای سواحل دوردست و ساکنان آنها، سرود نو را به خداوند و ستایش او را از کرانهای زمین بسرایید! 11 صحرا و شهرهایش و روستاهایی که اهل قیدار در آنها ساکن باشند، صدای خود را بلند نمایند و ساکنان سِلاع ترنم نموده، از فراز کوه‌ها نعره زنند! 12 برای خداوند جلال را توصیف نمایند و سپاس او را در سواحل دوردست بخوانند! 13 خداوند مثل دلاور بیرون می‌آید و مانند مرد جنگی غیرت خویش را برمی‌انگیزاند؛ فریاد کرده، نعره خواهد زد و بر دشمنان خویش غلبه خواهد نمود. 14 از زمان قدیم خاموش و ساکت مانده، خودداری نمودم. الان مثل زنی که می‌زاید، نعره خواهم زد و نفس‌زنان، آه خواهم کشید. 15 کوه‌ها و تپه ها را خراب کرده، تمامی گیاه آنها را خشک خواهم ساخت و رودها را به ساحل شنی تبدیل خواهم کرد و برکه‌ها را خشک خواهم ساخت. 16 و کوران را به راهی که ندانسته‌اند رهبری نموده، ایشان را به راههایی که آگاه نیستند، هدایت خواهم نمود. ظلمت را پیش ایشان به نور و ناهموار را به هموار تبدیل خواهم کرد. این کارها را به جا آورده، ایشان را رها نخواهم نمود. 17 آنانی که بر بتهای تراشیده اعتماد دارند و به قربانگاههای بخور ریخته شده می‌گویند: «خدایان ما شمایید.» به عقب برگردانیده، بسیار خجل خواهند شد. کوری و کری اسرائیل 18 ای کران بشنوید، و ای کوران نظر کنید، تا ببینید. 19 کیست که مثل خادم من کور باشد و کیست که کر باشد مثل رسول من که می‌فرستم؟ 20 چیزهای بسیار می‌بینی اما نگاه نمی‌داری. گوشها را می‌گشاید، لیکن خود نمی‌شنود. 21 خداوند را به خاطر عدالت خود پسند آمد که شریعت خویش را بزرگ داشته، حرمت نماید. 22 لیکن اینان قوم غارت و تاراج شده‌اند و تمامی ایشان در گودالها صید شده و در زندانها مخفی گردیده‌اند. ایشان غارت شده و رهاننده‌ای نیست. تاراج گشته و کسی نمی گوید که «باز ده.» 23 کیست در میان شما که به این گوش دهد و توجه نموده، برای زمان آینده بشنود. 24 کیست که یعقوب را به تاراج و اسرائیل را به غارت تسلیم نمود؟ آیا خداوند نبود که به او گناه ورزیدیم؟ زیرا که ایشان در راههای او نخواستند گام بردارند و شریعت او را اطاعت ننمودند. 25 بنابراین شدت غضب خود و شدت جنگ را بر ایشان ریخت و آن ایشان را از هر طرف مشتعل ساخت و ندانستند و ایشان را سوزانید، اما تفکر ننمودند. |
@ 2024 Korpu Company