اِشعیا 41 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

یاور اسرائیل

¹ ای جزیره‌ها، به حضور من خاموش شوید! و قبیله‌ها قوت تازه به هم رسانند! نزدیک بیایند، آنگاه صحبت نمایند. با هم به محاکمه نزدیک بیاییم.

² کیست که کسی را از مشرق برانگیخت که عدالت او را نزد پایهای وی می‌خواند؟ او قومها را به وی تسلیم می‌کند و او را بر پادشاهان مسلط می‌گرداند. و ایشان را مثل غبار به شمشیر وی و مثل کاه که پراکنده می‌گردد، به کمان او تسلیم خواهد نمود.

³ ایشان را تعقیب نموده، به راهی که با پایهای خود نرفته بود، به سلامتی خواهد گذشت.

⁴ کیست که این را عمل نموده و به جا آورده، و نسلها را از ابتدا دعوت نموده است؟ من که یهوه و اول و با آخرین می‌باشم، من هستم.

⁵ جزیره‌ها دیدند و ترسیدند و کرانهای زمین بلرزیدند و نزدیکی کشیده آمدند.

⁶ هر کس همسایه خود را یاری کرد و به برادر خود گفت: «قوی‌دل باش!»

⁷ نجار زرگر را قوت قلب می‌دهد، و آنکه با چکش صیقل می‌کند، سندان زننده را! و درباره آنچه جوش خورده، می‌گوید: «خوب است»، و آن را به میخها محکم می‌سازد تا واژگون نشود.

⁸ اما تو، ‌ای اسرائیل، بنده من، و ‌ای یعقوب، که تو را برگزیده‌ام و ‌ای نسل دوست من ابراهیم!

⁹ که تو را از کرانهای زمین گرفته، تو را از کرانه‌هایش خوانده‌ام و به تو گفته‌ام: «تو بنده من هستی، تو را برگزیدم و ترک ننمودم.»

¹⁰ مترس، زیرا که من با تو هستم و پریشان مشو، زیرا من خدای تو هستم. تو را تقویت خواهم نمود و به یقین تو را همراهی خواهم داد و تو را به ‌دست راست عدالت خود دستگیری خواهم کرد.

¹¹ اینک همه آنانی که بر تو خشم دارند، خجل و رسوا خواهند شد و آنانی که با تو مخالفت نمایند، ناچیز شده، هلاک خواهند گردید.

¹² آنانی را که با تو بحث نمایند، جستجو کرده، نخواهی یافت و آنانی که با تو جنگ کنند، نیست و نابود خواهند شد.

¹³ زیرا من که یهوه خدای تو هستم، دست راست تو را گرفته، به تو می‌گویم: «مترس زیرا من تو را پیروزی خواهم داد.»

¹⁴ ‌ای یعقوب که همچون کرم هستی، و ای اسرائیل، مترس! زیرا خداوند و قدوس اسرائیل که ولی تو می‌باشد می‌گوید: من تو را پیروزی خواهم داد.

¹⁵ اینک تو را گردون تیز و نو و دندانه‌دار خواهم ساخت و کوه‌ها را پایمال کرده، خرد خواهی نمود و تپه ها را مثل کاه خواهی ساخت.

¹⁶ آنها را خواهی افشاند و باد آنها را برداشته، گردباد آنها را پراکنده خواهد ساخت. لیکن تو از خداوند شادمان خواهی شد و به قدوس اسرائیل فخر خواهی نمود.

¹⁷ فقیران و مسکینان آب را می‌جویند و نمی‌یابند و زبان ایشان از تشنگی خشک می‌شود. من که یهوه هستم، ایشان را قبول خواهم نمود. خدای اسرائیل هستم، ایشان را ترک نخواهم کرد.

¹⁸ بر تپه​های خشک رودها و در میان وادیها چشمه‌ها جاری خواهم نمود. و بیابان را به برکه آب و زمین خشک را به چشمه‌های آب تبدیل خواهم ساخت.

¹⁹ در بیابان سرو آزاد و اقاقیا و آس و درخت زیتون را خواهم گذاشت و در صحرا صنوبر و کاج و چنار را با هم غرس خواهم نمود.

²⁰ تا ببینند و بدانند و تفکر نموده، با هم بیندیشند که دست خداوند این را کرده و قدوس اسرائیل این را ایجاد نموده است.

²¹ خداوند می‌گوید: شکایت خود را پیش آورید و پادشاه یعقوب می‌گوید: برهانهای قوی خویش را عرضه دارید.

²² آنچه را که واقع خواهد شد، نزدیک آورده، برای ما اعلام نمایند. چیزهای پیشین را و کیفیت آنها را بیان کنید تا تفکر نموده، آخر آنها را بدانیم یا چیزهای آینده را به ما بشنوانید.

²³ و چیزها را که بعد از این واقع خواهد شد، بیان کنید تا بدانیم که شما خدایانید. باری نیکویی یا بدی را به جا آورید تا ملتفت شده، با هم ملاحظه نماییم.

²⁴ اینک شما ناچیز هستید و عمل شما هیچ است و هر ‌که شما را اختیار کند، مکروه است.

²⁵ کسی را از شمال برانگیختم، و او خواهد آمد و کسی را از مشرق آفتاب که اسم مرا خواهد خواند و او بر سروران مثل بر گِل پا خواهد نهاد و مانند کوزه‌گری که گِل را لگدمال می‌کند.

²⁶ کیست که از ابتدا خبر داد تا بدانیم و از قبل تا بگوییم که او راست است. به یقین خبر دهنده‌ای نیست و اعلام کننده‌ای نه، و کسی هم نیست که سخنان شما را بشنود.

²⁷ اول به صَهیون گفتم: «اینک آن چیزها!» و به اورشلیم مژده دهنده‌ای بخشیدم.

²⁸ و نگریستم و کسی یافت نشد و در میان ایشان نیز مشورت دهنده‌ای نبود که چون از ایشان سؤال نمایم، جواب تواند داد.

²⁹ اینک تمامی ایشان باطلند و کارهای ایشان هیچ است و بتهای ریخته شده ایشان باد و بطالت است.