اِشعیا 30 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

وای بر پسران آشوبگر

¹ خداوند می‌گوید: «وای بر پسران آشوبگر که مشورت می‌کنند، لیکن نه از من و عهد می‌بندند، لیکن نه از روح من، تا گناه را بر گناه زیاده نمایند.

² که برای فرود شدن به مصر عزیمت می‌کنند، اما از دهان من سؤال نمی نمایند و به قوت فرعون پناه می‌گیرند و به سایه مصر اعتماد دارند.

³ بنابراین قوت فرعون خجالت و اعتماد به سایه مصر رسوایی شما خواهد بود.

⁴ زیرا که سروران او در صوعَن هستند و ایلچیان او به حانیس رسیده‌اند.

⁵ همگی ایشان از قومی که برای ایشان فایده ندارند خجل خواهند شد که نه همراهی و نه منفعتی بلکه خجالت و رسوایی نیز برای ایشان خواهند بود.

⁶ وحی درباره حیوانات نِگِب: از میان زمین تنگ و رنج که از آنجا شیر ماده و شیر و افعی و مار آتشین پرنده می‌آید. توانگری خویش را بر پشت الاغان و گنجهای خود را بر کوهان شتران نزد قومی که منفعت ندارند، می‌برند.

⁷ چونکه یاری مصریان بی‌ارزش و بی‌فایده است. از این جهت ایشان را رهب نشسته نامیدم.

⁸ الان بیا و این را در نزد ایشان بر لوحی بنویس و بر طوماری بنویس تا برای روزهای آینده تا به ابد بماند.

⁹ زیرا که این قوم آشوبگر و پسران دروغگو می‌باشند. پسرانی که نمی‌خواهند شریعت خداوند را گوش نمایند.

¹⁰ که به رویابینندگان می‌گویند: «رویا نبینید.» و به انبیا که: «برای ما به راستی نبوت ننمایید بلکه سخنان شیرین به ما گویید و رویاهای فریبنده ببینید.

¹¹ از راه منحرف شوید و از طریق بیرون روید و قدوس اسرائیل را از نظر ما دور سازید.»

¹² بنابراین قدوس اسرائیل چنین می‌گوید: «چونکه شما این کلام را ترک کردید و بر ظلم و فساد اعتماد کرده، بر آن تکیه نمودید،

¹³ از این جهت این گناه برای شما مثل شکاف نزدیک به افتادن که در دیوار بلند پیش آمده باشد و خرابی آن در لحظه‌ای در یک آن پدید آید، خواهد بود.

¹⁴ و شکستگی آن مثل شکستگی کوزه کوزه‌گر خواهد بود که بی ترس خرد می‌شود، به گونه‌ای که از پاره‌هایش پاره‌ای به جهت گرفتن آتش از آتشدان یا برداشتن آب از حوض یافت نخواهد شد.»

¹⁵ زیرا خداوند یهوه قدوس اسرائیل چنین می‌گوید: «به توبه و آرامی نجات می‌یافتید و قوت شما از آرامی و توکل می‌بود، اما نخواستید.

¹⁶ و گفتید: ”نه، بلکه بر اسبان فرار می‌کنیم!“ بنابراین فرار خواهید کرد. ”و بر اسبان تیز رو سوار می‌شویم!“ بنابراین تعقیب کنندگان شما تیز رو خواهند شد.

¹⁷ هزار نفر از نهیب یک نفر فرار خواهند کرد و شما از نهیب پنج نفر خواهید گریخت تا مثل بیرق بر قله کوه و عَلَمی بر تپه باقی مانید.»

¹⁸ و از این سبب خداوند انتظار می‌کشد تا بر شما شفقت نماید و از این سبب برمی‌خیزد تا بر شما ترحم فرماید. چونکه یهوه خدای انصاف است. خوشا به حال همگانی که منتظر او باشند.

¹⁹ زیرا که قوم در صَهیون، در اورشلیم ساکن خواهند بود و تو هرگز گریه نخواهی کرد و به صدای فریادت بر تو ترحم خواهد کرد، و چون بشنود، تو را قبول خواهد نمود.

²⁰ و هرچند خداوند شما را نان رنج و آب مصیبت بدهد، اما معلمت دیگر از نظرت مخفی نخواهد شد، بلکه چشمانت معلمت را خواهد دید.

²¹ و گوشهایت سخنی را از عقب تو خواهد شنید که می‌گوید: «راه این است، در آن گام بردار!» هنگامی که به طرف راست یا چپ می‌گردی.

²² و پوشش بتهای ریخته نقره خویش را و پوشش قربانگاههای بخور تراشیده طلای خود را نجس خواهید ساخت و آنها را مثل چیز نجس دور انداخته، به آن خواهی گفت: «دور شو!»

²³ او باران تخمت را که زمین خویش را به آن زراعت می‌کنی، و نان محصول زمینت را خواهد داد و آن پر مغز و فراوان خواهد شد و در آن زمان گله‌هایت در مرتع وسیع خواهند چرید.

²⁴ و گاوان و الاغانت که زمین را شیار می‌نمایند، آذوقه نمکدار را که با غربال و کج‌بیل پاک شده است، خواهند خورد.

²⁵ و در روز کشتار بزرگ که برجها در آن خواهند افتاد رودها و جویهای آب بر هر کوه بلند و به هر تپه مرتفع جاری خواهد شد.

²⁶ و در روزی که خداوند شکستگی قوم خود را ببندد و ضرب جراحت ایشان را شفا دهد، روشنایی ماه مثل روشنایی آفتاب و روشنایی آفتاب هفت چندان مثل روشنایی هفت روز خواهد بود.

²⁷ اینک اسم خداوند از جای دور می‌آید، در غضب خود سوزنده و در ستون غلیظ و لبهایش پر از خشم و زبانش مثل آتش سوزان است.

²⁸ و نفس او مثل رود سرشار که تا به گردن می‌رسد تا آنکه قومها را به غربال مصیبت اَلَک کند و لُگام گمراهی را بر چانه قوم‌ها بگذارد.

²⁹ و شما را سرودی خواهد بود مثل شب تقدیس نمودن عید و شادمانی دل مثل آنانی که روانه می‌شوند تا به آواز نی به کوه خداوند نزد صخره اسرائیل بیایند.

³⁰ و خداوند جلال آواز خود را خواهد شنوانید و فرود آوردن بازوی خود را با شدت غضب و شعله آتش سوزنده و طوفان و سیل و سنگهای تگرگ آشکار خواهد ساخت.

³¹ زیرا که آشور به صدای خداوند شکسته خواهد شد و او را با عصا خواهد زد.

³² و هر ضرب عصای قضا که خداوند به او خواهد آورد با دف و بربط خواهد بود و به بازوی پُر تاب و توان خود با آن جنگ خواهد نمود.

³³ زیرا که توفِت از قبل مهیا شده و برای پادشاه آماده گردیده است. آن را عمیق و وسیع ساخته است که توده‌اش، آتش و هیزم بسیار است و نفس خداوند مثل رودی از گوگرد آن را مشتعل خواهد ساخت.