اِشعیا 3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

داوری بر اورشلیم و یهودا

¹ زیرا اینک خداوند یهوه صِبایوت، هر تکیه‌گاهی را از اورشلیم و یهودا، یعنی هر تکیه‌گاه به جهت نان، و هر تکیه‌گاه را به جهت آب دور خواهد کرد.

² و شجاعان و مردان جنگی و داوران و انبیا و فالگیران و مشایخ را؛

³ و سرداران پنجاه‌ها و شریفان و مشورت دهندگان و صنعتگران ماهر و ساحران ماهر را.

⁴ و کودکان را بر ایشان حاکم خواهم ساخت و کودکان بر ایشان حکمرانی خواهند نمود.

⁵ و قوم بر یکدیگر ظلم خواهند کرد، هر کس از دست دیگری و هر شخص از همسایه خویش. و کودکان بر پیران و پستان بر شریفان ستم خواهند نمود.

⁶ چون شخصی به برادر خویش در خانه پدرش چسبیده شده، بگوید: «تو را عبایی هست؛ پس حاکم ما شو و این خرابی در زیر دست تو باشد!»

⁷ در آن روز او صدای خود را بلند کرده، خواهد گفت: «من علاج کننده نتوانم شد، زیرا در خانه من نه نان و نه لباس است پس مرا حاکم قوم مسازید.»

⁸ زیرا اورشلیم خراب شده و یهودا منهدم گشته است، از آن جهت که زبان و کارهای ایشان به ضد خداوند می‌باشد تا چشمان جلال او را به ننگ ‌آورند.

⁹ سیمای رویهای ایشان به ضد ایشان شاهد است و مثل سُدوم گناهان خود را فاش کرده، آنها را مخفی نمی‌دارند. وای بر جانهای ایشان، زیرا که به جهت خویشتن شرارت را به عمل آورده‌اند.

¹⁰ عادلان را بگویید که ایشان را سعادتمندی خواهد بود، زیرا از ثمره کارهای خویش خواهند خورد.

¹¹ وای بر شریران که ایشان را بدی خواهد بود، چونکه مکافات دست ایشان به ایشان کرده خواهد شد.

¹² و اما قوم من - کودکان بر ایشان ظلم می‌کنند و زنان بر ایشان حکمرانی می‌نمایند. ای قوم من، راهنمایان شما گمراه کنندگانند و مسیر راههایتان را خراب می‌کنند.

¹³ خداوند برای جدال برخاسته و به جهت داوری قومها ایستاده است.

¹⁴ خداوند با مشایخ قوم خود و سروران ایشان به محاکمه در خواهد آمد. زیرا شما هستید که تاکستانها را خورده‌اید و اموال غارت شده از فقیران در خانه‌های شما است.

¹⁵ خداوند یهوه صِبایوت می‌گوید: «شما را چه شده است که قوم مرا می‌کوبید و رویهای فقیران را خُرد می‌نمایید؟»

¹⁶ خداوند می‌گوید: «از این جهت که دختران صَهیون متکبرند و با گردن افراشته و غمزه​های چشم راه می‌روند و به ناز می‌روند و به پایهای خویش خلخالها را به صدا می‌آورند.»

¹⁷ بنابراین خداوند فرق سر دختران صَهیون را کچل خواهد ساخت و خداوند عورت ایشان را برهنه خواهد نمود.

¹⁸ و در آن روز خداوند زینت خلخالها و پیشانی‌بندها و هلالها را دور خواهد کرد.

¹⁹ و گوشواره‌ها و دستبندها و روبندها را،

²⁰ و دستارها و بازوبندها و کمربندها و عطردانها و طلسم‌دانها را،

²¹ و انگشترها و حلقه‌های بینی را،

²² و لباس نفیس و رداها و شالها و کیسه‌ها را،

²³ و آینه‌ها و کتان نازک و عمامه‌ها و بُرقَع‌ها را.

²⁴ و واقع می‌شود که به عوض عطرها عفونت خواهد شد و به عوض کمربند، ریسمان و به عوض مویهای بافته، کچلی و به عوض ردای نفیس، دامن پلاس و به عوض زیبایی، سوختگی خواهد بود.

²⁵ مردانت به شمشیر و شجاعانت در جنگ خواهند افتاد.

²⁶ و دروازه‌های وی شیون و ماتم خواهند کرد، و او متروک بر خاک خواهد نشست.