اِشعیا 29 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهمحاصره اورشلیم 1 وای بر اَریئیل! وای بر اَریئیل! شهری که داوود در آن خیمه زد! سال بر سال بیفزایند، و عیدها را در وقتشان برگزار کنید! 2 و من اَریئیل را به تنگی خواهم انداخت و ماتم و نوحه‌گری خواهد بود و آن برای من مثل اَریئیل خواهد بود. 3 و بر توبه هر طرف اردو زده، تو را به برجها محاصره خواهم نمود و منجنیقها بر تو خواهم افراشت. 4 و به زیر افکنده شده، از زمین سخن خواهی نمود و کلام تو از میان غبار پست خواهد گردید و صدای تو از زمین مثل صدای جن خواهد بود و زبان تو از میان غبار زمزم خواهد کرد. 5 اما گروه دشمنانت مثل گرد نرم خواهند شد و گروه ستم‌کیشان مانند کاه که می‌گذرد و این در یک آن در لحظه‌ای واقع خواهد شد. 6 و از جانب یهوه صِبایوت با رعد و زلزله و صوت بزرگ و گردباد و طوفان و شعله آتش سوزنده از تو پرسش خواهد شد. 7 و جمعیت تمام قومهایی که با اریئیل جنگ می‌کنند، یعنی تمامی آنانی که بر او و بر قلعه وی جنگ می‌نمایند و او را به تنگ می‌آورند، مثل خواب و رویای شب خواهند شد. 8 و مثل شخص گرسنه که خواب می‌بیند که می‌خورد و چون بیدار شود، شکم او تهی است. یا شخص تشنه که خواب می‌بیند که آب می‌نوشد و چون بیدار شود، اینک ضعف دارد و جانش کماکان تشنه. همچنین تمامی جماعت قومهایی که با کوه صَهیون جنگ می‌کنند، خواهند شد. 9 درنگ کنید و متحیر باشید کور شوید و نابینا باشید. ایشان مست می‌شوند، لیکن نه از شراب! افتان و خیزان می‌گردند، اما نه از باده! 10 زیرا خداوند بر شما روح خواب سنگین را عارض گردانیده، چشمان شما را بسته است. و انبیا و روسای شما یعنی رویا بینندگان را پوشانیده است. 11 و تمامی رویا برای شما مثل کلام تومار مختوم گردیده است که آن را به کسی که خواندن می داند، داده، می‌گویند: «این را بخوان» و او می گوید: «نمی‌توانم چونکه مهر است.» 12 و آن طومار را به کسی که خواندن نداند داده، می‌گویند: «این را بخوان» و او می‌گوید: «خواندن نمی‌دانم.» 13 و خداوند می‌گوید: «چونکه این قوم به دهان خود به من نزدیکی می‌جویند و به لبهای خویش مرا تمجید می‌نمایند، اما دل خود را از من دور کرده‌اند و ترس ایشان از من وصیتی است که از انسان آموخته‌اند. 14 بنابراین اینک من بار دیگر با این قوم عمل عجیب و غریب به جا خواهم آورد و حکمت حکیمان ایشان پوچ و فهم فهیمان ایشان پوشیده خواهد شد.» 15 وای بر آنانی که مشورت خود را از خداوند بسیار عمیق پنهان می‌کنند و کارهای ایشان در تاریکی می‌باشد. و می‌گویند: «کیست که ما را ببیند؟ و کیست که ما را بشناسد؟» 16 ای زیر و زبرکنندگان هر چیز! آیا کوزه‌گر مثل گِل محسوب شود؟ یا ساخته شده، درباره سازنده خود گوید: «مرا نساخته است»؟ و یا تصویر درباره نقش کننده‌اش گوید که «فهم ندارد»؟ 17 آیا در اندک زمانی واقع نخواهد شد که لبنان به بوستان تبدیل گردد و بوستان به جنگل محسوب شود؟ 18 و در آن روز، کران کلام کتاب را خواهند شنید و چشمان کوران از میان ظلمت و تاریکی خواهد دید. 19 و حلیمان شادمانی خود را در خداوند زیاده خواهند کرد و مسکینان مردمان در قدوس اسرائیل شادی خواهند نمود. 20 زیرا که ستمگران نابود و مسخرهکنندگان معدوم خواهند شد و پیروان شرارت ریشهکن خواهند گردید. 21 که انسان را به سخنی مجرم می‌سازند و برای کسی که در محکمه حکم می‌کند، دام می‌گسترانند و عادل را به پوچی منحرف می‌سازند. 22 بنابراین خداوند که ابراهیم را فدیه داده است، درباره خاندان یعقوب چنین می‌گوید: «از این به بعد یعقوب خجل نخواهد شد و رنگ چهره‌اش دیگر نخواهد پرید. 23 بلکه چون فرزندان خود را که عمل دست من می‌باشند در میان خویش بیند، آنگاه ایشان اسم مرا تقدیس خواهند نمود و قدوس یعقوب را تقدیس خواهند کرد و از خدای اسرائیل خواهند ترسید. 24 و آنانی که روح گمراهی دارند، فهیم خواهند شد و متمردان تعلیم را خواهند آموخت. |
@ 2024 Korpu Company