اِشعیا 26 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

سرود پرستش

¹ در آن روز، این سرود در زمین یهودا سراییده خواهد شد؛ ما را شهری قوی است که دیوارها و حصار آن نجات است.

² دروازه‌ها را بگشایید تا ملت عادل که امانت را نگاه می‌دارند، داخل شوند.

³ دل استوار را در سلامتی کامل نگاه خواهی داشت، زیرا که بر تو توکل دارد.

⁴ بر خداوند تا به ابد توکل نمایید، چونکه در یاه یهوه، صخره جاودانی است.

⁵ زیرا آنانی را که بر بلندیها ساکنند، فرود می‌آورد. و شهر سربلند را به زیر می‌اندازد. آن را به زمین انداخته، با خاک یکسان می‌سازد.

⁶ پایها آن را پایمال خواهد کرد، یعنی پایهای فقیران و قدمهای مسکینان.

⁷ طریق عادلان هموار است. ای تو که مستقیم هستی، طریق عادلان را هموار خواهی ساخت.

⁸ پس‌ ای خداوند، در طریق داوریهای تو انتظار تو را کشیده‌ایم. و جان ما به اسم تو و یاد تو مشتاق است.

⁹ شبانگاه به‌ جان خود مشتاق تو هستم. و بامدادان به روح خود در درونم تو را می طلبم. زیرا هنگامی که داوریهای تو بر زمین آید، ساکنان جهان عدالت را خواهند آموخت.

¹⁰ هرچند بر شریر ترحم شود، عدالت را نخواهد آموخت. در زمین راستان شرارت می‌ورزد و جلال خداوند را مشاهده نمی نماید.

¹¹ ‌ای خداوند دست تو برافراشته شده است، اما نمی بینند. لیکن چون غیرت تو را برای قوم ملاحظه کنند، خجل خواهند شد. و آتش نیز دشمنانت را فرو خواهد برد.

¹² ‌ای خداوند، سلامتی را برای ما تعیین خواهی نمود. زیرا که تمام کارهای ما را نیز برای ما به عمل آورده‌ای.

¹³ ‌ای یهوه خدای ما، آقایانِ غیر از تو بر ما استیلا داشتند. اما ما فقط نام تو را یاد می‌داریم.

¹⁴ ایشان مردند و زنده نخواهند شد. خیالها گردیدند و نخواهند برخاست. بنابراین ایشان را سزا داده، هلاک ساختی و تمام یاد ایشان را محو نمودی.

¹⁵ قوم را افزودی، ‌ای خداوند، قوم را زیاده ساخته، خویشتن را جلال دادی. و تمامی حدود زمین را وسیع گردانیدی.

¹⁶ ‌ای خداوند، ایشان در حین تنگی، تو را خواهند طلبید. و چون ایشان را تنبیه نمایی، دعاهای مخفیانه خواهند ریخت.

¹⁷ مثل زن حامله‌ای که نزدیک زاییدن باشد و درد او را گرفته، از آزارهای خود فریاد بکند، همچنین ما نیز‌، ای خداوند، در حضور تو هستیم.

¹⁸ حامله شده، درد زه ما را گرفت و باد را زاییدیم. و در زمین هیچ نجات به ظهور نیاوردیم. و ساکنان جهان نیفتادند.

¹⁹ مردگان تو زنده خواهند شد و جسدهایشان خواهند برخاست. ای شما که در خاک ساکنید، بیدار شده، ترنم نمایید! زیرا که شبنم تو، شبنم گیاهان است. و زمین مردگان خود را بیرون خواهد افکند.

²⁰ ‌ای قوم من بیایید، به حجره‌های خویش داخل شوید و درهای خود را در عقب خویش ببندید. خویشتن را اندک لحظه‌ای پنهان کنید تا غضب بگذرد.

²¹ زیرا اینک خداوند از مکان خود بیرون می‌آید، تا سزای گناهان ساکنان زمین را به ایشان برساند. پس زمین خونهای خود را مکشوف خواهد ساخت و کشتگان خویش را دیگر پنهان نخواهد نمود.