اِشعیا 25 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

خدا مرگ را تا به ابد از بین خواهد برد

¹ ای یهوه، تو خدای من هستی، پس تو را سپاس می‌خوانم و نام تو را حمد می گویم، زیرا کارهای عجیب کرده‌ای و تدبیرهای قدیم تو امانت و حقیقت است.

² چونکه شهری را توده و قریه مستحکم را خرابه گردانیده‌ای و قصر غریبان را که شهر نباشد و هرگز بنا نگردد.

³ بنابراین قوم عظیم، تو را تمجید می‌نمایند و قریه قومهای ستم‌پیشه از تو خواهند ترسید.

⁴ چونکه برای فقیران قلعه و به جهت مسکینان در حین تنگی ایشان قلعه بودی و پناهگاه از طوفان و سایه از گرمی، هنگامی که نَفَس ستمکاران مثل طوفان بر دیوار می‌بود.

⁵ و غوغای غریبان را مثل گرمی در جای خشک فرود خواهی آورد و سرود ستمکاران مثل گرمی از سایه ابر فرو خواهد نشست.

⁶ و یهوه صِبایوت در این کوه برای همه قومها ضیافتی از لذایذ برپا خواهد نمود. یعنی مهمانی از شرابهای کهنه، از لذایذ پر مغز، و از شرابهای کهنه ناب.

⁷ و در این کوه روپوشی را که بر تمامی قوم‌ها گسترده است و پوششی را که تمامی قومها را می‌پوشاند، تلف خواهد کرد.

⁸ و مرگ را تا به ابد نابود خواهد ساخت و خداوند یهوه اشکها را از هر‌ چهره پاک خواهد نمود و عار قوم خویش را از روی تمامی زمین رفع خواهد کرد، زیرا خداوند گفته است.

⁹ و در آن روز خواهند گفت: «اینک این خدای ما است که منتظر او بوده‌ایم و ما را نجات خواهد داد. این خداوند است که منتظر او بوده‌ایم. پس از نجات او مسرور و شادمان خواهیم شد.»

¹⁰ زیرا که دست خداوند بر این کوه قرار خواهد گرفت و موآب در مکان خود پایمال خواهد شد، چنانکه کاه در آب زباله پایمال می‌شود.

¹¹ و او دستهای خود را در میان آن خواهد گشود، مثل شناگر که به جهت شنا کردن دستهای خود را می‌گشاید و غرور، او را با حیله‌های دستهایش پست خواهد گردانید.

¹² و قلعه بلند حصارهایت را خم کرده، به زیر خواهد افکند و بر زمین با غبار یکسان خواهد ساخت.