اِشعیا 22 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

وحی درباره اورشلیم

¹ وحی درباره وادی رویا: الان تو را چه شد که همگی بر بامها برآمدید؟

² ‌ای که پر از شورشها هستی، و ‌ای شهر پر غوغا و ‌ای قریه شادمان، کشتگانت کشته شمشیر نیستند و در جنگ هلاک نشده‌اند.

³ تمامی سرورانت با هم گریختند و بدون تیراندازان اسیر گشتند. همگانی که در تو یافت شدند با هم اسیر گردیدند و به‌ جای دور فرار کردند.

⁴ بنابراین گفتم: «نظر خود را از من بگردانید، زیرا که با تلخی گریه می‌کنم. برای تسلی من درباره خرابی دختر قومم اصرار مکنید.

⁵ زیرا خداوند، یهوه صِبایوت، روز آشفتگی و پایمالی و پریشانی‌ای در وادی رویا دارد. دیوارها را ویران می‌سازند و صدای التماس تا به کوه‌ها می‌رسد.

⁶ و عیلام با فوجهای مردان و سواران ترکش را برداشته است و ”قیر“ سپر را آشکار نموده است،

⁷ و وادیهای بهترینت از ارابه‌ها پر شده، سواران پیش دروازه‌هایت صف‌آرایی می‌نمایند،

⁸ و پوشش یهودا برداشته می‌شود و در آن روز به اسلحه کاخ جنگل نگاه خواهید کرد.

⁹ و رخنه‌های شهر داوود را که بسیارند، خواهید دید و آب برکه پایینی را جمع خواهید نمود.

¹⁰ و خانه‌های اورشلیم را خواهید شمرد و خانه‌ها را به جهت حصاربندی دیوارها خراب خواهید نمود.

¹¹ و در میان دو دیوار حوضی برای آب برکه قدیم خواهید ساخت، اما به سازنده آن نخواهید نگریست و به آنکه آن را از روزهای پیشین ساخته است، نگران نخواهید شد.

¹² و در آن روز خداوند، یهوه صِبایوت، شما را به گریستن و ماتم کردن و کندن مو و پوشیدن پلاس خواهد خواند.

¹³ و اینک شادمانی و خوشی و کشتن گاوان و قربانی کردن گوسفندان و خوردن گوشت و نوشیدن شراب خواهد بود، که بخوریم و بنوشیم، زیرا که فردا می‌میریم.

¹⁴ یهوه صِبایوت در گوش من اعلام کرده است که «این گناه شما تا بمیرید هرگز کفاره نخواهد شد.» خداوند یهوه صِبایوت این را گفته است.

¹⁵ خداوند، یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: «برو و نزد این خزانه‌دار یعنی شِبنا که مباشر کاخ سلطنتی است، داخل شو و به او بگو:

¹⁶ تو را در اینجا چه‌ کار است و در این مکان چه کسی را داری که در اینجا قبری برای خود کنده‌ای؟ ای کسی ‌که قبر خود را در مکان بلند می‌کنی و مسکنی برای خویشتن در صخره می‌تراشی.»

¹⁷ اینک‌ ای مرد، خداوند به یقین تو را دور خواهد انداخت و به یقین تو را محکم خواهد گرفت.

¹⁸ و به یقین تو را مثل گوی سخت خواهد پیچید و به زمین وسیع تو را خواهد افکند و در آنجا خواهی مرد و در آنجا ارابه‌های شوکت تو رسوایی خانه آقایت خواهد شد.

¹⁹ و تو را از منصبت خواهم راند و از مکانت به زیر افکنده خواهی شد.

²⁰ و در آن روز واقع خواهد شد که بنده خویش اِلیاقیم، پسر حِلقیا را دعوت خواهم نمود.

²¹ و او را به ‌جامه تو آراسته ساخته به کمربند تو محکم خواهم ساخت و اقتدار تو را به ‌دست او خواهم داد و او ساکنان اورشلیم و خاندان یهودا را پدر خواهد بود.

²² و کلید خانه داوود را بر دوش او خواهم نهاد و چون بگشاید هیچ کس نخواهد بست و چون ببندد، هیچ کس نخواهد گشود.

²³ و او را در جای محکم مثل میخ خواهم دوخت و برای خاندان پدر خود تخت جلال خواهد بود.

²⁴ و تمامی جلال خاندان پدرش را از فرزندان و نونهالان و همه ظروف کوچک را از ظروف کاسه‌ها تا ظروف تُنگها بر او خواهند آویخت.

²⁵ و یهوه صِبایوت می‌گوید: در آن روز آن میخی که در مکان محکم دوخته شده، از جای خود به در خواهد آمد و خُرد شده، خواهد افتاد و باری که بر آن است، تلف خواهد شد.» زیرا خداوند این را گفته است.