اِشعیا 17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

وحی درباره دمشق

¹ وحی درباره دمشق: اینک دمشق از میان شهرها برداشته می‌شود، و توده خراب خواهد گردید.

² شهرهای عَروعیر متروک می‌شود و به جهت خوابیدن گله‌ها خواهد بود و کسی آنها را نخواهد ترسانید.

³ و حصار از اِفرایم تلف خواهد شد و سلطنت از دمشق و از بقیه اَرام. و مثل جلال قوم اسرائیل خواهند بود، زیرا که یهوه صِبایوت چنین می‌گوید.

⁴ و در آن روز جلال یعقوب ناتوان می‌شود و چاقی جسدش به لاغری تبدیل می‌گردد.

⁵ و چنان خواهد بود که دروگران زراعت را جمع کنند و دستهای ایشان سنبله‌ها را درو کند. و خواهد بود مثل وقتی که در وادی رفایم سنبله‌ها را بچینند.

⁶ و خوشه‌های چند در آن باقی ماند و مثل وقتی که زیتون را بتکانند که دو یا سه دانه بر سر شاخه بلند و چهار یا پنج دانه بر شاخچه‌های بارور آن باقی ماند. یهوه خدای اسرائیل چنین می‌گوید.

⁷ در آن روز انسان به سوی آفریننده خود نظر خواهد کرد و چشمانش به سوی قدّوس اسرائیل خواهد نگریست.

⁸ و به سوی قربانگاههایی که به‌ دستهای خود ساخته است، نظر نخواهد کرد و به آنچه با انگشتهای خویش بنا نموده، یعنی اَشیره‌ها و بتهای آفتاب نخواهد نگریست.

⁹ در آن روز شهرهای مستحکمش مثل خرابه‌هایی که در جنگل یا بر کوه بلند است، خواهد شد که آنها را از حضور قوم اسرائیل واگذاشتند. آنها ویران خواهند شد.

¹⁰ چونکه خدای نجات خود را فراموش کردی و صخره قوت خویش را به یاد نیاوردی. بنابراین نهالهای دلپذیر غرس خواهی نمود و قلمه‌های غریب را خواهی کاشت.

¹¹ در روزی که غرس می‌نمایی آن را نمو خواهی داد و در صبح کاشته‌های خود را به شکوفه خواهی آورد اما محصولش در روز آفت مرگبار و حزن علاج ناپذیر بر باد خواهد رفت.

¹² وای بر شورش قومهای بسیار که مثل شورش دریا شورش می‌نمایند و خروش طوایفی که مثل خروش آبهای زورآور خروش می‌کنند.

¹³ قومها مثل خروش آبهای بسیار می‌خروشند، اما ایشان را توبیخ خواهد کرد و به‌ جای دور خواهند گریخت و مثل کاه که در برابر باد بر کوه‌ها رانده خواهند شد و مثل غبار در برابر گردباد.

¹⁴ در وقت شام اینک ترس است و قبل از صبح نابود می‌شوند. نصیب تاراج کنندگان ما و قسمت غارت کنندگان ما همین است.