اِشعیا 15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

وحی درباره موآب

¹ وحی درباره موآب: زیرا که در شبی ”عار“ موآب خراب و هلاک شده است، زیرا در شبی ”قیر“ موآب خراب و هلاک شده است.

² به بتکده و به دیبون، به مکان های بلند به جهت گریستن برآمده‌اند. موآب برای نِبو و میدبا شیون می‌کند. بر سر هر یکی از ایشان کچلی است و ریشهای همه تراشیده شده است.

³ درکوچه‌های خود کمر خود را به پلاس می‌بندند و بر پشت بامها و در چهارسوهای خود هر کس شیون می‌نماید و اشکها می‌ریزد.

⁴ حِشبون و اِلعاله فریاد برمی آورند. صدای ایشان تا یاهَص شنیده می‌شود. بنابراین مردان مسلح موآب ناله می‌کنند و جانهایشان در ایشان می‌لرزد.

⁵ دل من به جهت موآب فریاد برمی‌آورد. فراریانش تا به صوغَر و عِجلَت‌شِلشیا نعره می‌زنند، زیرا که ایشان به سربالایی لوحیت با گریه برمی‌آیند. زیرا که از راه حورونایم صدای هلاکت برمی‌آورند.

⁶ زیرا که آبهای نِمریم خراب شده، چونکه علف خشکیده و گیاه تلف شده و هیچ‌ چیز سبز باقی نمانده است.

⁷ بنابراین دولتی را که کسب نموده‌اند و اندوخته‌های خود را بر وادی بیدها می‌برند.

⁸ زیرا که فریاد ایشان حدود موآب را احاطه نموده و شیون ایشان تا اِجلایم و شیون ایشان تا بِئِر‌ایلیم رسیده است.

⁹ چونکه آبهای دیمون از خون پر شده از آن رو که بر دیمون بلایای زیاد خواهم آورد، یعنی شیری را بر فراریان موآب و بر بقیه سرزمینش خواهم گماشت