عبرانیان 2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

مبادا از این نجات غافل بمانیم

¹ بنابراین لازم است که به دقّت بیشتر آنچه را شنیدیم گوش دهیم، مبادا که از آن منحرف شویم.

² زیرا هر گاه کلامی که به واسطهٔ فرشتگان گفته شد برقرار گردید، به گونه‌ای که هر سرپیچی و نافرمانی را جزای عادل می‌رسید،

³ پس ما چگونه رستگار گردیم اگر از چنین نجاتی عظیم غافل باشیم؟ که در ابتدا سخن به آن از خداوند بود و بعد کسانی که شنیدند، بر ما ثابت گردانیدند؛

⁴ در حالتی که خدا نیز با ایشان شهادت می‌داد به نشانه‌ها و معجزات و انواع قوّات و عطایای روح‌القدس مطابق اراده خود.

بنیانگذار نجات

⁵ زیرا جهان آینده‌ای را که سخن از آن می‌رانیم، مطیع فرشتگان نساخت.

⁶ لیکن کسی در جایی شهادت داده، گفت: «چیست انسان که او را به خاطر آوری یا پسر انسان که از او دیدار نمایی؟

⁷ او را از فرشتگان اندکی پست‌تر قرار دادی و تاج جلال و حرمت را بر سر او نهادی و او را بر کارهای دستهای خود گماشتی.

⁸ همه ‌چیز را زیر پایهای او نهادی.» پس چون همه ‌چیز را مطیع او گردانید، چیزی را نگذاشت که مطیع او نباشد. لیکن الان هنوز نمی‌بینیم که همه ‌چیز مطیع وی شده باشد.

⁹ امّا او را که اندکی از فرشتگان کمتر شد می‌بینیم، یعنی عیسی را که به عذاب مرگ تاج جلال و حرمت بر سر وی نهاده شد تا به فیض خدا برای همه مزهٔ مرگ را بچشد.

¹⁰ زیرا او را که به خاطر وی همه و از وی همه ‌چیز می‌باشد، چون فرزندان بسیار را وارد جلال می‌گرداند، شایسته بود که رئیس نجات ایشان را به دردها کامل گرداند.

¹¹ از آن رو که چون مقدّس کننده و مقدّسان همه از یک می‌باشند، از این جهت عار ندارد که ایشان را برادر بخواند.

¹² چنانکه می‌گوید: «اسم تو را به برادران خود اعلام می‌کنم و در میان جماعت در حمد تو خواهم خواند.»

¹³ و نیز: «من بر او توکّل خواهم نمود.» و نیز: «اینک من و فرزندانی که خدا به من عطا فرمود.»

¹⁴ پس چون فرزندان در خون و جسم شراکت دارند، او نیز همچنان در این هر دو شریک شد تا به واسطهٔ مرگ، صاحب قدرت مرگ یعنی ابلیس را تباه سازد

¹⁵ و آنانی را که از ترس مرگ، تمام عمر خود را گرفتار بندگی می‌بودند، آزاد گرداند.

¹⁶ زیرا که به راستی فرشتگان را دستگیری نمی‌نماید، بلکه نسل ابراهیم را دستگیری می‌نماید.

¹⁷ از این جهت می‌بایست در هر امری مشابه برادران خود شود تا در امور خدا رئیس کاهنی کریم و امین شده، کفارهٔ گناهان قوم را بکند.

¹⁸ زیرا که چون خود عذاب کشیده، امتحان گردید قدرت دارد که امتحان شدگان را یاری فرماید.