عبرانیان 12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

عیسی، رهبر و کامل کنندهٔ ایمان ما

¹ بنابراین چونکه ما نیز چنین ابر شاهدان را گرداگرد خود داریم، هر بار سنگین و گناهی را که ما را سخت می‌پیچد، دور بکنیم و با صبر در آن میدان که پیش روی ما گذاشته شده است، بدویم

² و به سوی رهبر و کامل کنندهٔ ایمان یعنی عیسی چشم بدوزیم که به خاطر آن خوشی که پیش رو داشت، بی‌حرمتی را ناچیز شمرده، متحمّل صلیب گردید و به ‌دست راست تخت خدا نشسته است.

³ پس تفکّر کنید در او که متحمّل چنین مخالفتی بود که از گناهکاران به او پدید آمد، مبادا در جانهای خود ضعف کرده، خسته شوید.

⁴ هنوز در مبارزه با گناه تا به حد خون مقاومت نکرده‌اید

⁵ و نصیحتی را فراموش نموده‌اید که با شما چون با پسران گفتگو می‌کند که «ای پسر من، تنبیه خداوند را خوار مشمار و وقتی که از او سرزنش یابی، خسته خاطر مشو.

⁶ زیرا هر ‌که را خداوند دوست می‌دارد، توبیخ می‌فرماید و هر فرزند مقبول خود را به شلاق می‌زند.»

⁷ اگر متحمّل تنبیه شوید، خدا با شما مثل با پسران رفتار می‌نماید. زیرا کدام پسر است که پدرش او را تنبیه نکند؟

⁸ لیکن اگر بی‌تنبیه می‌باشید، که همه از آن بهره یافتند، پس شما حرام‌زادگانید، نه پسران.

⁹ و دیگر پدران جسم خود را وقتی داشتیم که ما را تنبیه می‌نمودند و ایشان را احترام می‌نمودیم، آیا از طریق برتر پدر روحها را اطاعت نکنیم تا زنده شویم؟

¹⁰ زیرا که ایشان اندک زمانی، موافق صلاحدید خود ما را تنبیه کردند، لیکن او به خاطر فایده تا شریک قدّوسیت او گردیم.

¹¹ لیکن هر تنبیه در حال، نه از خوشیها بلکه از دردها می‌نماید، امّا در آخر میوه عدالت و سلامتی را برای آنانی که از آن تربیت یافته‌اند، بار می‌آورد.

¹² بنابراین دستهای افتاده و زانوهای سست شده را استوار نمایید،

¹³ و برای پایهای خود راههای راست بسازید تا کسی‌ که لنگ باشد، از طریق منحرف نشود، بلکه شفا یابد.

¹⁴ در‌ پی آشتی با همه بکوشید و قدّوسیتی که به غیر از آن هیچ‌‌کس خداوند را نخواهد دید.

¹⁵ و در انتظار باشید مبادا کسی از فیض خدا محروم شود و ریشهٔ مرارت نمو کرده، اضطراب بار آورد و جمعی از آن آلوده گردند.

¹⁶ مبادا شخصی زناکار یا بی‌مبالات پیدا شود، مانند عیسو که برای خوراک نخستزادگی خود را بفروخت.

¹⁷ زیرا می‌دانید که بعد از آن نیز وقتی که خواست وارث برکت شود، مردود گردید. زیرا که جای توبه پیدا ننمود با آنکه با اشکها در جستجوی آن بکوشید.

¹⁸ زیرا نزدیکی نجسته‌اید به کوهی که می‌توان لمس کرد و به آتش افروخته، و نه به تاریکی و ظلمت و باد سخت،

¹⁹ و نه به صدای شیپور و صدای کلامی که شنوندگان، التماس کردند که آن کلام، دیگر به ایشان گفته نشود.

²⁰ زیرا که متحمّل آن فرمان نتوانستند شد که «اگر حیوانی نیز کوه را لمس کند، سنگسار شود.»

²¹ و آن منظره به حدّی ترسناک بود که موسی گفت: «بسیار ترسان و لرزانم.»

²² بلکه نزدیکی جُسته‌اید به کوه صَهیون و شهر خدای زنده، یعنی اورشلیم آسمانی و به فوجهای بی‌شمار از محفل فرشتگان

²³ و کلیسای نخست‌زادگانی که در آسمان مکتوبند و به خدای داور همه و به ارواح عادلان که کامل شده‌اند

²⁴ و به عیسی واسطهٔ عهد جدید و به خون پاشیده شده که سخن می‌گوید به ‌معنی نیکوتر از خون هابیل.

²⁵ مواظب باشید از آنکه سخن می‌گوید، رو مگردانید. زیرا اگر آنانی که از آنکه بر زمین سخن گفت، روی برگردانیدند، نجات نیافتند، پس ما چگونه نجات خواهیم یافت اگر از او که از آسمان سخن می‌گوید، روگردانیم؟

²⁶ که صدای او در آن وقت زمین را جنبانید، لیکن الآن وعده داده است که «یک مرتبه دیگر نه فقط زمین بلکه آسمان را نیز خواهم جنبانید.»

²⁷ و این تعلیم او یک مرتبه دیگر اشاره است از تبدیل چیزهایی که تکان داده می‌شود، مثل آنهایی که ساخته شد، تا آنهایی که تکان داده نمی‌شود، باقی مانَد.

²⁸ پس چون پادشاهی را که نمی‌توان جنبانید، می‌یابیم، شکر به‌ جا بیاوریم تا به تواضع و تقوا خدا را عبادت پسندیده نماییم.

²⁹ زیرا «خدای ما آتش سوزاننده است.»