پیدایش 6 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

شرارت روزافزون انسان

¹ و واقع شد که چون آدمیان شروع کردند به زیاد شدن بر روی زمین و دختران برای ایشان متولد گردیدند،

² پسران خدا دختران آدمیان را دیدند که نیکومنظرند، و از هر کدام که خواستند، زنان برای خویشتن می‌گرفتند.

³ و خداوند گفت: «روح من در انسان دائم نخواهد ماند، زیرا که او بشر است. روزهای او صد و بیست سال خواهد بود.»

⁴ و در آن روزها مردان تنومند در زمین بودند. و بعد از هنگامی که پسران خدا با دختران آدمیان همخواب شدند و آنها برای ایشان فرزندان زاییدند، ایشان پهلوانانی بودند که در زمان گذشته مردان نامور شدند.

⁵ و خداوند دید که شرارت انسان در زمین بسیار است، و هر تصور از خیالهای دل او پیوسته محض شرارت است.

⁶ و خداوند پشیمان شد که انسان را بر زمین ساخته بود و در دل خود محزون گشت.

⁷ و خداوند گفت: «انسان را که آفریده‌ام، از روی زمین محو سازم، انسان و چارپایان و خزندگان و پرندگان هوا را، چونکه متأسف شدم از ساختن ایشان.»

⁸ اما نوح در نظر خداوند التفات یافت.

نوح

⁹ این است پیدایش نوح. نوح مردی عادل بود، و در عصر خود کامل. و نوح با خدا راه می‌رفت.

¹⁰ و نوح سه پسر آورد: سام و حام و یافث.

¹¹ و زمین نیز به نظر خدا فاسد گردیده و زمین از ظلم پر شده بود.

¹² و خدا زمین را دید که اینک فاسد شده است، زیرا که تمامی بشر راه خود را بر زمین فاسد کرده بودند.

¹³ و خدا به نوح گفت: «پایان تمامی بشر به حضورم رسیده است، زیرا که زمین به سبب ایشان پر از ظلم شده است. و اینک من ایشان را با زمین هلاک خواهم ساخت.

¹⁴ پس برای خود یک کشتی از چوب کوفر بساز، و حجره‌ها در کشتی بنا کن و درون و بیرونش را قیراندود نما.

¹⁵ و آن را به این ترکیب بساز که طول کشتی سیصد ذراع باشد، و عرضش پنجاه ذراع و ارتفاع آن سی ذراع.

¹⁶ و روزنه‌ای برای کشتی بساز و آن را به ذراعی از بالا تمام کن. و در کشتی را در جنب آن بگذار، و طبقات پایینی و وسطی و بالایی بساز.

¹⁷ زیرا اینک من طوفان آب را بر زمین می‌آورم تا هر جسدی را که روح حیات در آن باشد، از زیر آسمان هلاک گردانم. و هر‌ چه بر زمین است، خواهد مرد.

¹⁸ لیکن عهد خود را با تو استوار می سازم، و به کشتی در خواهی آمد، تو و پسرانت و همسرت و همسران پسرانت با تو.

¹⁹ و از جمیع حیوانات، از هر جانداری، جفتی از همه به کشتی در خواهی آورد، تا با خویشتن زنده نگاه داری. آنها نر و ماده خواهند بود.

²⁰ از پرندگان به جنسهای آنها، و از چارپایان به جنسهای آنها، و از همه خزندگان زمین به جنسهای آنها، جفت جفت از همه نزد تو آیند تا زنده نگاه داری.

²¹ و از هر آذوقه‌ای که خورده شود، بگیر و نزد خود ذخیره نما تا برای تو و آنها خوراک باشد.»

²² پس نوح چنین کرد و به هر چه خدا او را امر فرمود، عمل نمود.