پیدایش 23 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

مرگ سارا

¹ و ایام زندگانی سارا، صد و بیست و هفت سال بود، این است سالهای عمر سارا.

² و سارا در قریه‌اَربع، که حبرون باشد، در زمین کنعان مرد. و ابراهیم آمد تا برای سارا ماتم و گریه کند.

³ و ابراهیم از نزد میّت خود برخاست و پسران حیت را خطاب کرده، گفت:

⁴ «من نزد شما غربت گزیده و ساکن شده ام. قبری از نزد خود به ملکیت من دهید تا میّت خود را از پیش روی خود دفن کنم.»

⁵ پس پسران حیت در جواب ابراهیم گفتند:

⁶ «ای سرور من، سخن ما را بشنو. تو در میان ما، امیر خدا هستی. در بهترین مقبره‌های ما، میّت خود را دفن کن. هیچ کدام از ما، قبر خویش را از تو دریغ نخواهد داشت که میّت خود را دفن کنی.»

⁷ پس ابراهیم برخاست و نزد اهل آن زمین، یعنی پسران حیت تعظیم نمود.

⁸ و ایشان را خطاب کرده، گفت: «اگر راضی هستید که میّت خود را از پیش روی خود دفن کنم، سخن مرا بشنوید و به عِفرون پسر صوحَر، برای من سفارش کنید

⁹ تا غار مَکفیله را که از املاک او در کنار زمینش واقع است، به من دهد. به قیمت تمام، در میان شما برای قبر، به ملکیت من بسپارد.»

¹⁰ و عِفرون در میان پسران حیت نشسته بود. پس عِفرون حیتی، در حضور پسران حیت، یعنی همه که به دروازه شهر او داخل می‌شدند، در جواب ابراهیم گفت:

¹¹ «ای سرور من، نه! سخن مرا بشنو؛ آن زمین را به تو می‌بخشم و غاری را که در آن است، به تو می‌دهم، به حضور فرزندان قوم خود آن را به تو می‌بخشم. میّت خود را دفن کن.»

¹² پس ابراهیم نزد اهل آن زمین تعظیم نمود،

¹³ و عِفرون را به حضور اهل زمین خطاب کرده، گفت: «اگر تو راضی هستی، التماس دارم عرض مرا قبول کنی. قیمت زمین را به تو می‌دهم. از من قبول فرما تا در آنجا میّت خود را دفن کنم.»

¹⁴ عِفرون در جواب ابراهیم گفت:

¹⁵ «ای سرور من، از من بشنو. قیمت زمین چهارصد مثقال نقره است، این در میان من و تو چیست؟ میّت خود را دفن کن.»

¹⁶ پس ابراهیم، سخن عِفرون را قبول نمود و آن مبلغی را که در حضور پسران حیت گفته بود، یعنی چهارصد مثقال نقره مطابق آنچه که در معامله رایج بود، به نزد عفرون وزن کرد.

¹⁷ پس زمین عِفرون که در مَکفیله، برابر مَمری واقع است، یعنی زمین و غاری که در آن است، با همه درختانی که در آن زمین و در تمامی حدود و حوالی آن بود، مقرر شد

¹⁸ به مِلکیت ابراهیم، به حضور پسران حیت، یعنی همه که به دروازه شهرش داخل می‌شدند.

¹⁹ از آن پس، ابراهیم، همسر خود سارا را در غار صحرای مَکفیله، در مقابل مَمری، که حِبرون باشد، در زمین کنعان دفن کرد.

²⁰ و آن صحرا، با غاری که در آن است، از جانب پسران حیت به مِلکیت ابراهیم به جهت قبر واگذار گردید.