پیدایش 14 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده1 و واقع شد در روزهای اَمرافل، پادشاه شِنعار، و اَریوک، پادشاه اِلاسار و کِدُرلاعُمر پادشاه عیلام، و تِدعال پادشاه گوییم، 2 که ایشان با بارَع پادشاه سُدوم، و بِرشاع پادشاه عَموره، و شِنعاب پادشاه اَدمه، و شِمیبِر پادشاه صِبوئیم، و پادشاه بِلاع که صوغَر باشد، جنگ کردند. 3 این همه در وادی سِدّیم که دریای نمک باشد، با هم متفق شدند. 4 دوازده سال کِدُرلاعُمر را بندگی کردند و در سال سیزدهم، بر او شوریدند. 5 و در سال چهاردهم، کِدُرلاعُمر با پادشاهانی که با او بودند، آمده، رفائیان را در عَشتِروت قَرنَیم، زوزیان را در هام، و ایمیان را در شاوِهقریهتایم، شکست دادند. 6 و حوریان را در کوه ایشان، سعیر، تا ایلفاران که متصل به صحراست. 7 پس برگشته، به عینمِشفاط که قادِش باشد، آمدند و تمام مرز و بوم عَمالیقیان و اَموریان را نیز که در حَصهصونتامار ساکن بودند، شکست دادند. 8 آنگاه پادشاه سُدوم و پادشاه عَموره و پادشاه اَدمه و پادشاه صِبوئیم و پادشاه بِلاع که صوغَر باشد، بیرون آمده، با ایشان در وادی سِدّیم صف آرایی نمودند. 9 با کِدُرلاعُمر پادشاه عیلام و تدعال، پادشاه گوییم و اَمرافل، پادشاه شِنعار و اَریوک پادشاه اِلاسار، یعنی چهار پادشاه با پنج پادشاه. 10 و وادی سِدّیم پر از چاههای قیر بود. پس شاهان سُدوم و عَموره گریخته، در آنجا افتادند و باقیان به کوه فرار کردند. 11 و تمامی اموال سُدوم و عَموره را با تمامی آذوقه آنها گرفته، برفتند. 12 و لوط، برادرزاده اَبرام را که در سُدوم ساکن بود، با آنچه داشت، برداشته و رفتند. 13 و یکی که نجات یافته بود، آمده اَبرام عبرانی را خبر داد. و او در بلوطستان ممری آموری که برادر اِشکول و عانِر بود، زندگی میکرد. و ایشان با اَبرام همپیمان بودند. 14 چون اَبرام از اسیری خویشاوند خود آگاهی یافت، سیصد و هجده تن از خانهزادان کارآزموده خود را بیرون آورده، در عقب ایشان تا دان بتاخت. 15 شبانگاه، او و همراهانش بر ایشان گروه گروه شده، ایشان را شکست داده، تا به حوبه که به شمال دمشق واقع است، تعقیب نمودند. 16 اَبرام همه اموال را باز گرفت و خویشاوند خود لوط و اموال او را نیز با زنان و مردان باز آورد. 17 و بعد از مراجعت او از شکست دادن کَدُرلاعُمر و پادشاهانی که با او بودند، پادشاه سُدوم تا به وادی شاوه که وادی پادشاه باشد، به استقبال او بیرون آمد. 18 و مِلکیصدق پادشاه سالیم، نان و شراب بیرون آورد. و او کاهن خدای تعالی بود، 19 و اَبرام را برکت داده، گفت: «مبارک باد اَبرام از جانب خدای تعالی، مالک آسمان و زمین. 20 و متبارک باد خدای تعالی، که دشمنانت را به دستت تسلیم کرد.» آنگاه اَبرام او را از هر چیز، دهیک داد. 21 و پادشاه سُدوم به اَبرام گفت: «مردم را به من واگذار و اموال را برای خود نگاه دار.» 22 اَبرام به پادشاه سُدوم گفت: «دست خود را به یهوه خدای تعالی، مالک آسمان و زمین، برافراشتم، 23 که از اموال تو رشته یا بند کفشی برنگیرم، مبادا گویی "من اَبرام را دولتمند ساختم". 24 مگر فقط آنچه جوانان خوردند و سهم عانِر و اِشکول و مَمری که همراه من رفتند، ایشان سهم خود را بردارند.» |
@ 2024 Korpu Company